Chuuya x Reader (Bsd x Reader)

Ben de kal

Beğenin lütfen 😽

Gecenin karanlığında, sokak lambaları ile aydınlatılmış yolda öylece yürüyordum.

Gidecek bir yerim yoktu. Otele gidebilirdim ama gidesim de yoktu.

En sonunda bir sokak lambasının yanında duran bakla ilerledim ve köşesine oturdum.

Bir sigara çıkardım ve dudaklarımın arasına koydum. Birkaç saniye sonra çakmak çıkardım ve sigarayı yaktım.

Sigaradan derin bir nefes aldım, dumanı ağzımda tuttum. Dışarı vermedim.

En sonunda ağzımı hafifçe açarak dumanı dışarı üfledim.

Biri yanıma oturdu, kafamı çevirip bakmadım.

"Yine karşılaştık, dedektif."

Chuuya Nakahara.

"Beni mi takip ediyorsun?"

"Neden seni takip edeyim?"

"Belki öldürmek istiyorsundur."

"Öldürmek istesem zaten öldürürdüm."

Ona döndüm, bana bakıyordu. Konuşurken gözleri ile bedenimin her ayrıntısını inceliyordu.

Bir şey demedim ve geri önüme döndüm.

"Ee, hâlâ katil olduğumu düşünüyor musun?"

"Evet."

"Neden?"

"Ormandan çıkan kişi sensin. Üstünde kanlar vardı."

Derin bir nefes alarak arkasına yaslandı. "Senin açından bakarsak haklısın. Ama onları öldürmenin bana bir yararı olmazdı. Sadece liseli veletlerdi."

"Ormanda ne işin vardı?"

"Hiç, gezinmeye gitmiştim. Sonra onları gördüm, kızın ölü olduğu fark ettim ama pek umrumda olmadı. Öldüyse banane?"

Güldüm, "Çok umursamazsın."

"Katil olduğunu düşündüğün biri ile aynı bankta gecenin köründe sohbet ediyorsun. Sen de umursamazsın."

"Evet, umursamazım."

"Gerçekten... Tanıdığım aptal kişiye kişilik olarak bile benziyorsun."

"İntihara meyilli bir aptaldan mı bahsediyoruz?"

Sustu. Tepkisine bakmak için ona döndüm.

Kaşlarını çatmış, öylece bana bakıyordu. En sonunda mırıldandı. "Evet, intihara meyilli bir aptaldan bahsediyoruz."

"Ona aptal demek az olur."

"Sen Dazai'nin kardeşi misin?"

"Ben de Dazai'yim farkındaysan."

Kafasını salladı, ben de önüme döndüm.