L.T. >> WooSanHwaSang

1

Siyah saçlı olan gözleri dolarken diğer odadaki kıkırdamaları dinlemeye devam etti.

Küçücük elini yumruk yapıp yavaşça kapıya dokundu.Onlara yerini belli etmek istemiyordu açıkçası.Içerideki sesler ve kahkahalar daha da artarken burnunu çekip şirketin lavabosuna ilerledi.Üzerindeki ceketin kapuşonunu kapatıp ellerini de cebine koyarak lavaboya girdi.
Herhangi bir kabine girip kapıyı kilitledikten sonra klozetin kapağını kapatıp üzerine oturdu ve bacaklarını kendine çekerek ağlamaya başladı.

Tam tamına 2 yılda tüm düzeni yerle bir olmuştu...5 yıl boyunca her zaman yanındaydı ama şimdi resmen görünmez olmuştu. Neredeyse onun varlığını bile unutacaktı.

Acı gerçek yine aklına geldiğinde daha da ağlamaya başladı.Dayanamıyordu.Onu diğeriyle görmeye dayanamıyordu.Üzerindeki ceketi kokladı.Bu ceketi ona ilk arkadaşlık yıl dönümlerinde almıştı.O günden bu yana bir çok kez giymişti o ceketi.Çok büyük bir anlam ifade ediyordu bu ceket.

Bir süre daha ağladıktan sonra yavaşça kabinden çıktı.Ellerini ve yüzünü yıkadıktan sonra başını kaldırdığında aynadaki yansıma ile çığlık atmıştı.Arkasında duran uzun genç ona bakarken gerilerek arkasını döndü.

"H-hyung...Tanrım aklımı kaybettim sandım. Korkuttun beni."

Girişim de ayrı bir güzel he uf yine mükemmelim.Neyse dayanamadım ve paylaştım.