သေခြင်းတရား ယူနစ်ဘား [ဘာသာပြန်]

|၂၈|

"ဘာလို႔ လ်န္​ကြၽင္​းရဲ႕သူငယ္​ခ်င္​းက
႐ုတ္​တရက္​ႀကီး ​ေပၚလာရတာလဲ ? လ်န္​ကြၽင္​း
Bၿမိဳ႕မွာ ႐ွိတာ လူဘယ္​တစ္​​ေယာက္​​ေလာက္​သိလဲ? "

႐ွီက်င္​းလည္​း မတတ္​ႏိုင္​စြာ ​ေ႐ွာင္​စစ္​အား ​
ေမးၾကည္​့သည္​။

<သိပ္​မမ်ားပါဘူး ၊ အစက ယာယီေနဖို႔ပဲ
စိတ္​ကူးေပမဲ့ အစိုးရက ဒါလင္​့ကို
အကူအညီ​ေတာင္​း​ေတာ့ စိတ္​​ေျပာင္​းသြားၿပီး
ႏွစ္​ကုန္​ထိ ​ေနဖို႔ဆုံးျဖတ္​လိုက္​တာ။
လူနည္​းနည္​းပဲ ဒီအ​ေၾကာင္​းကိုသိတာ>

"ဒါဆိုထူးဆန္​းတာ​ေပါ့ ၊
လ်န္​ကြၽင္​း​ေျပာပုံအရဆိုဟိုးအရင္​တည္​းက
ခ်ိန္​းဆိုထားတာမ်ိဳးမဟုတ္​ဘဲ ႐ုတ္​တရက္​
ဖိတ္​ၾကားတာတဲ့။အခုခ်ိန္​အထိ ​ေနဖို႔​ေတာင္​
မရည္​ရြယ္​ခဲ့တဲ့Bၿမိဳ႕မွာ ႐ွိ​ေနတုန္​း
အဲ့သူငယ္​ခ်င္​းက လ်န္​ကြၽင္​းကို ဖိတ္​ခဲ့တယ္​
ဆို​ေတာ့ ဒါက တအားမတိုက္​ဆိုင္​လြန္​းဘူးလား ? "

႐ွီက်င္​းသည္​ မ်က္​​ေမွာင္​ၾကဳတ္​ကာ
လ်န္​ကြၽင္​းဆီမွ ရ႐ွိထား​ေသာအခ်က္​အလက္​​
အပိုင္းအစ​ေတြကို ဆက္​ၾကည္​့သည္​။စိတ္​ကို
အတတ္​ႏိုင္​ဆုံးတည္​​ၿငိမ္​​ေအာင္​လုပ္​ကာ
အ​ေျဖ႐ွာသည္​။

<တအား မစိုးရိမ္​ပါနဲ႔ က်င္​းက်င္​း. . . ၊
က်င္​းက်င္​း​ေတြးႏိုင္​တာကို ဒါလင္​လည္​း​
ေတြးမိမွာပဲ​ေလ၊ သူကဉာဏ္​​ေကာင္​းၿပီး
လွည္​့စားဖို႔ခက္​ပါတယ္​ >

​ေ႐ွာင္​စစ္​မွ ႀကိဳးစားႏွစ္​သိမ္​့​ေပးသည္​။

"သူလား လွည္​့စားဖို႔ခက္​တာ၊အကယ္​၍
ဟုတ္​တယ္​ဆို Gua Erတစ္​​ေယာက္​တည္​း​
ေခၚသြားမွာ မဟုတ္​ဘူး. . .Gua Yi ၊
Gua San ၊ Gua Wuနဲ႔Gua Jiuကိုပါ ​
ေခၚသြားမွာ​ေပါ့ ! "

႐ွီက်င္​း ႏွာမႈတ္​လိုက္​သည္​။သူ
ထိုအ​ေၾကာင္​းကို​ေတြးမိ​ေလ​ေလ
ဒီတစ္​ႀကိမ္​​ေတာ့ လ်န္​ကြၽင္​းသည္​ တကယ္​ကိုပဲ
န​ေမာ္​နမဲ့ႏိုင္​လြန္​းသည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့ ႐ွီက်င္​းသည္​
ကားျပတင္​း​ေပါက္​မွန္​အား ကုတ္​ျခစ္​လ်က္​
လ်န္​ကြြၽင္​း​ေဘးသို႔
ခ်က္​ခ်င္​းကူး​ေျပာင္​းသြားလို႔ရလ်ွင္​ ​
ေကာင္​းမည္​ဟု စိတ္​ကူးယွဥ္​မိသည္​။