Beğenin lütfen😽
"Feitanları nerede bulacağız?"
"Önce, onları gördüğümüz bara bakalım."
"Peki."
Caddede bara doğru yürümeye başladık. Hisoka arada bir tokat attığım yanağını tutuyordu.
"O kadar sert vurmadım, naz yapma."
"Ebemi sikicek gibi vurdun Aris."
"Yo."
"Evet."
Bir şey söylemedim, göz ucuyla bana baktı. "Kalbin hızlanıyordu, değil mi?"
"Hiç de bile."
Sırıttı, "Öyle olsun."
Barın önüne vardığımızda derin bir nefes alıp bara girdim.
Yerde kan izleri vardı, "Hassiktir..."
Hisoka geldi ve çömelerek yere bakmaya başladı, "Çok fazla kan yok, iyilerdir."
O sırada barın sahibi arka taraftan geldi, hemen ona doğru gittim. "Burada kavga mı oldu?"
Bar sahibi sinirli bir yüzle yere baktı, "Bir grup, güçlü bir adamla savaştı. Barımın içine ettiler!"
"Nereye gittiler, iyi miydiler?"
Adamın gözleri bana kaydı, "Arka kapıdan çıktılar, yaralanmışlardı ama kötü olduklarını sanmıyorum."
Onaylarcasına kafamı salladım ve refleks ile Hisoka'nın elini tutarak arka kapıdan çıktım.
Nereye gittiklerini bilmiyordum, sokaklarda onları aramamız gerekti.
Bir süre o şekilde yürürken Hisoka mırıldandı, "Ben böyle elini tutmak istesem elini vermezsin."
Anlamaz gözlerle ona baktım, gözleri elime bakıyordu. Kafamı çevirip elime baktığımda el ele tutuştuğumuzu gördüm.
Tam elimi çekecekken eliyle elimi daha sıkı sıktı ve çekmemi engelledi. "Üzgünüm güzelim, ilk tutan sendin. Böyle kalacak."
Derin bir nefes alarak önüme döndüm. "Onları nerede bulacağız?"
"Emin değilim."
Dakikalar boyu yürüdükten sonra Hisoka bir anda durunca ben de onunla durmak zorunda kaldım. "Noldu?"
Yere eğildi ve eline bir ip aldı, "Bu Machi'nin nen iplerinden."
İpin karşısındaki sokağa baktı, "Sanırım buradalar."
Karanlık sokakta ilerlemeye başladık. Bir anda etrafımız onlarla sarıldı. Boğazıma dayalı katanaya karşı bir adım geri gittim ve katananın en ucuna tekme atarak katanayı havaya fırlattım.
Katana düşerken daha önce zıplayıp elime aldım ve yere sapladım. "Hey! Düşman değiliz sanıyordum!"
Hepsi silahları indirdi ve derin bir nefes aldı, Machi iplerini elinde toplarken mırıldandı, "O psikopat abin sandık sizi."
Hepsi yere otururken onlara göz gezdirdim, Feitan en kenarda kolunu tutuyordu. Kolu sargı beziyle sarılmıştı.
Ona yürüdüm ve önünde durdum. Yere eğik gözleri bana kaydı.
"Sana noldu?"
"Sikik abin kolumu koparıyordu az kalsın."
Hisoka gülerek elini omzuma attı, "Benimki koptu ama gayet iyi."
Feitan sinirli gözlerle ona döndü, "Siktir git Hisoka."
Chrollo sokağın diğer tarafındaki karanlıktan ortaya çıktı. "Hisoka, neden burada olduğunu açıklayacak mısın?"
Hisoka saçlarımla oynarken mırıldandı, "Yo."
Dediği şeye gülerken Chrollo'nun ciddi yüzü ile kendime geldim. "Ben... Yardım istiyorum."
Machi kaşlarını kaldırdı, "Sen? Bizden? Yardım istiyorsun?"
Chrollo birkaç adım yaklaştı, "Ne yardımı?"
"Abimi öldüreceğiz."
"Bunu neden yapayım?"
"Abim beni ele geçirirse yine eve hapseder. Hem, siz beni takımınıza almak istemiyor muydunuz, güçlü olduğum için? Eğer abim beni yakalarsa çok güçlü birini kaybedersin ve hiç şansın olmaz."
Feitan katanası ile oynarken mırıldandı, "Ben yardım ederim."
Ben de dahil hepimiz ona şok içinde baktık. Onun, böyle kolay kabul edeceğini düşünmüyordum.
Gözleri bizim şaşkın bakışlarımıza kaydı, "Ne var amına koyayım? Sanki çok garip bir şey söyledim."
~~~~~~~~~~~~~~~
Hisoka diğerleri ile barın içindeyken dışarı çıktım ve kapı önünde oturan Feitan'a baktım. Ben de yanına oturdum.
"Yine bir şey mi istiyorsun?"
"Hayır."
Bir süre sessizlik oldu. "Neden bana yardım ediyorsun?"
"Benziyoruz."
Ona döndüm, "Nasıl?"
"Suikastçı aileleri, her ülkede psikopat oluyorlar. Ben de benimkileri öldürdüm."
"Aa... Anladım."
Bana döndü, "Sana yardım ediyorum ama bunun sebebi sana özel değil. Sadece suikatçı olduğun için ve gördüğün işkenceleri bildiğim için."
"Anladım."
Bir anda biri kollarını omuzlarıma sardı, "Zaten sebebi ona özel olamaz."
Bu, Hisoka'ydı. Feitan kafasını hafifçe çevirerek Hisoka'ya baktı. "Siktir git Hisoka, sevgilin ilgimi çekmiyor."
