Alaz bana attığı mesajdan tam 10 dakika geçmişti.Ve ben hala bir şey yazmamıştım.Çünkü hala yakalanmanın şokunu yaşıyordum.Sonunda kendime gelip mesaj at kısmına yazmaya başladım.
"Dediğinden bir şey anlamadım."
Sonuna kadar inkar edicektim.Yoksa onun ukalalığını çekemezdim.Kısa sürede mesaj geldi.
"Hadi ama güzelim yakalandın inkar etme boşuna."
"Ne inkar edicem be dediğinden bir şey anlasam neyse de."
"Dediğimi gayet anladın da anlamazlıktan geliyorsun neyse söyleyeyim bari şöyle ki sen benim instagram hesabıma girip beni stalklamışsın dediğim bu Gaye Hanım."
Ay merakıma eşşek arıları soksaydı da onun hesabına girmeyeydim.Off ne yapıcağım ya ben?
'Bence ne yapacağın belli kabul et.'dedi iç sesim
'Ne kabul etmesi iç ses sonuna kadar inkar!' diye içimden geçirirken ona yazmaya başladım.
"Benim olduğumu nereden biliyorsun ki Türkiye'de bir tek Gaye ben değilim sonuçta onu geçtim tipi mi bile bilmiyorsun."
"Evet haklısın Türkiye'de bir tek sen Gaye değilsin ama benim hayatımda olan tek Gaye sensin bu da demek oluyor ki sen beni stalklamışsın."
"Sana hayır dediysem hayır bakmadım yahu!"
Mesajı atıp bildirimi sessize aldım.Daha fazla zorlarsa itiraf edebilirdim.Kafamı kaldırıp durduğumuz durağa bakınca ineceğim yer olduğu için kapıya gelip otobüsten indim.Mahalleye 10 dakikalık yürünelecek mesafe vardı.Yolda yürürken bir yandan da müziğimi dinliyordum.
Mahalleye giriş yaptığımda her zamanki gibi kapısının önünde oturmuş yoldan geçip gidenler hakkında dedikodu yapan radar teyzelerimiz vardı.Onların radarına yakalanmamak için diğer yan sokağa saptım.Biraz eve uzaktı bu sokak ama o radar teyzelere yakalanmaktan iyidir.
Eve geldiğimde direk kendimi ılık bir duşa attım.Duştan çıktıktan sonra üstümü giyip yemek yapan anneme yardım ettim.Akşam yemeğini yedikten sonra oturmuş babamlarla televizyon izliyorduk.O sırada telefonuma bildirim geldi.Alıp baktığımda ise Meryem'in attığını gördüm.
"Kutup yıldızı tayfayla parktayız sende gel."
"Tamam geliyorum bal yanaklım."
Meryemle mesajlaştıktan sonra babamdan izin alıp evden çıkmıştım.Parka geldiğimde bizimkileri gülüşürken gördüm.Allah bilir neye gülüyorlardı?Onlara doğru yürürken Mert beni fark edip konuşmaya başladı.
"Gelmiş bizim doktor."
"Ay yordular senin doktorunu."deyip Berkan'ın boş olan yanına oturdum.
"Niye yormuşlar benim doktoru?"
"Hastane çok yoğundu ve beni çok yordular."dedim ağlamaklı şekilde gerçekten de çok yorulmuştum bugün.Uyusam bile yorgunluğum geçmemişti.
"Sende de akıl yok diyeceğim de birine söz verdiğin için yapıyorsun bu mesleği."
"O biri benim için çok önemli olduğu için bu yorgunluk bile tatlı geliyor bana."
"Çok tatlı değil mi o yorgunluk bilirim aslında söz vermiş bile olsan bu işi seviyorsun sen Gaye."
"Evet seviyorum sanki beni bu meslek için yaratılmış gibi hissediyorum insanları kurtarmak onlara tekrar umut olabilmek çok güzel bir şey."
"Ne güzel mutlusun."
"Hem de çok."dedim kocaman gülümseyerek
"Ee sizde havalar nasıl?"
"Bizde bildiğin gibi işte uğrasıyoruz."
"Hmm"
"Şey size bir soracağım Merdo?"dedi Meryem meraklı sesiyle
"Sor Meri ne soracan?"
"Ya şu Gayelerin karşısında ki binaya taşınanları gördünüz mü?"
"Onlar taşındı mı ki?"dedim merakla
"Ooo senin hiçbir şeyden haberin yok kızım birde karşı binan yani."
"Sanki oraya bakıyorum ne biliyim ben?"
"Aman kızım sen de ne meraksızsın."dedi Meryem
Yok kardeşim bende meraklıyım ama benim merakım bugün başıma bela oldu.O yüzden bundan sonra merak etmiyeceğim hiçbir şeyi...
"Ben gayet memnunum durumumdan hı!"deyip Berkan'ın omzuna başımı yasladım.Benim dediklerime gülen tayfaya baktım.Sonunda gülmeleri bitmiş Mert Meryem'in sorduğu soruya cevap vermişti.
"Taşınmışlar bir aile taşınmış iki tane oğulları varmış.En büyükleri mimarmış.Onun küçüğü ise mühendismiş.İsimleri neydi ha büyüğün Alaz küçüğün Furkan."
Dediğinde benim tek takıldığım nokta en büyüğünün ismi olmasıydı Alaz demişti.Yok artık o Alaz benim ki olamaz değil mi?Bu kadar tesadüf olamaz çünkü.
