Pursuit of Love(COMPLETED)

Chapter 37

Khairron POV

MAY napag usapan na kaming plano ng kapatid ko.
He was good at coming up with a plan, maraming nakabantay salakay kay Shin.

We need to protect Shin, especially now that she is pregnant. I'm happy and I'm going to have a nephew but I know in a part of my heart I feel sad because of what Xyro said.

Siguro na a-attach lang ako kay Shin dahil nakikita ko siya sa katauhan, ni Shin I don't know why, they both have similarities, how to laugh or cry.

Hindi ko alam kung paano nagagawa ni Xyro 'yon kay Shin, alam kong sobrang nasasaktan niya si Shin, I can see in her eyes that everytime that she talk about her husband, there's sadness in her eyes.

Siguro gano'n nalang kasakit ang nararamdaman niya, kahit masakit tinitiis niya at kahit mahirap kakayanin niya. Bilib ako kay Shin.

Matapang siya, oo sa panlabas na anyo ay nakaka awa siya pero alam ko deep inside sa kanya ay lumalaban siya para lang mag kaayos sila ng mokong kong kapatid.

Kung ako lang? Hinding-hindi ko gagawin 'yon, tss kagaguhan ang mag tanim ng galit, sa huli ikaw lang mag sisisi.

Napailing ako.

Alam ko na kung saan ka nag mana Xyro.

Aaminin ko masaya ako kapag kasama ko si Shin, masaya akong napapatawa sya at masaya akong pinoprotektahan ko siya.

Tumayo ako sa kama para mag ayos sa JS party, ito ang unang hakbang para maitago namin si Shin.

I licked my lips and messed up my hair, napa tingin ako table na nasa tabi ng kama ko.

There's a picture there, her picture.

She has a nice smile here, even though she is sweating a lot from running

Nag kuyom ang bagang ko.

I don't know why I haven't removed her photo from there, I don't know why I can't remove her from my system, she's already poisoned to me.

Hinahanap-hanap ko pa rin siya kahit ilang taon na ang nakalipas.

Hindi ko maintindihan . . .

Hindi ko maintindihan kung bakit niya ako iniwan ng gano'n-gan'on na lang na parang basura.
Masakit, 'yung iisang taong kinakapitan ko ay siya pang bumitaw.

Pinag palit niya ako sa Italiano, dahil iyon ay may maibibigay sa kanya . . . at ako ay wala.

Year's ago I'm not a billionaire, I'm just a waiter in an unpopular restaurant, I only earn enough to study and feed myself . . . it's hard but I can afford it for her, ang gusto ko ay mapag malaki niya rin ako gusto ko bilhin lahat ng mga gusto niya mahirap para sa 'kin na hindi ko naibibigay ang mga pangangailangan niya.

Hindi ko siya maintindihan ang sabi niya sakin ay hindi niya ko minahal . . .

Pero bakit ang nakikita ko sa mga mata niya ay mahal niya ko?

Nakakagago lang.

I sighed and took the picture frame where her photo was placed, I took it and tore it up.

Tama na ayoko ng umasang babalik ka pa.

Umaasa akong babalik siya, umaasa kong magkikita ulit kami . . . pero tama na, pagod na akong lokohin ang sarili kong babalik ka pa sa mga taong lumipas.