Bewitched By You (After All Side Story)

Prologue

Inis kong inihagis ang dala kong duffel bag sa couch pagkapasok sa loob ng sala ni Eve. Pasalampak akong naupo sa sofa, inihilig ang batok sa sandalan at pinikit ng mariin ang mga mata. I sighed loudly. Narinig ko pa ang maingat na paglapat ng pintuan at ang mga yabag palapit sa gawi ko.

"Are you sure, Thali? I can't believe Tito Chester would do that to you! Does he even know that you're here?"

I breathed an exasperated sigh. "Hindi nga, Eve. Lumayas nga ako dahil itinuloy niya pa rin ang pagpapakasal doon sa babaeng 'yon! Imagine, it has been only two months since Mom died and there he was, marrying a gold digger!"

Sinuklay ko ang buhok gamit ang aking mga daliri ngunit napasimangot nang makapa ang matigas at magaspang na tekstura nito. Naalala kong hindi na nga pala kagaya ng dati ang itsura nito. From being soft and naturally curly, I have my hair dread in the shade of dark blonde.

Tamad akong nagmulat ng mga mata. I found my friend who has been staying here in Brooklyn Newyork for years sitting across me. Titig na titig siya sa akin na tila ba problema lang ang dala ko sa kaniya. Ngumuso ako.

"Palalayasin mo na ba ako? Mag-si-share naman ako nang panggastos sa'yo!"

Ngumisi siya. "How? Your bank accounts are all freeze."

Mas lalong nanulis ang nguso ko saka siya inirapan. Isa pa 'yon. As soon as the plane reached this foreign land, I tried to go to the nearest bank to get some money but found that it's unavailable. Sigurado akong si Daddy ang may kagagawan no'n at pakiramdam ko, mas lalo lang lumala ang galit ko para sa kaniya.

Maaaring sa mga oras na ito, may ideya na siyang lumayas ako. Or worst, he already had an idea that I'm out of the country.

Kaya kong mabuhay nang wala ang pera niya, ano!

Bumuntong hininga ako. 'Di mo sure, Thalia.

"This is a problem, Eve. Maliit na halaga lang ang dala kong pocket money. You know I don't always bring cash with me. Tiwala ako sa mga credit cards ko pero paano na ngayong pina-freeze ito ni Daddy?! Hindi ako manghihiram sa'yo."

Ngumiwi siya. "Wala rin naman akong ipapahiram sa'yo, Thalia. Life here isn't as easy as what they think of the people living abroad. Akala nila porque nasa ibang bansa, mapera na. Hindi nila alam, halos magkanda-paso na ang mga kamay ko sa pagluluto."

Sadness rolled on her eyes. Eve is a chef in The Brooklyn Dinner, a Italian restaurant in Downtown Brooklyn. She's been working there for years that I already lost count. Sa dinami dami ng kaibigan ko na naninirahan sa ibang bansa, siya ang napili kong puntahan dahil malalim na ang pinagsamahan namin bilang magkaibigan.

Even though sometimes I'm really stressing her, she still accepts me and love me like I'm just one in a million.

"I understand. You know I didn't go here to borrow money from you, right? Don't worry. Ako na ang bahala sa sarili ko. Didiskarte ako. I'll prove dad that I don't need his money." seryosong sagot ko habang titig na titig sa kaniya.

She gave me a gloomy smile. "The only thing I can offer you is this house, Thalia. Libre kang tumira dito hangga't gusto mo. Hangga't narito ka sa Brooklyn. Maging sa pagkain, ako na ang bahala."

"Thanks. Maghahanap ako ng raket dito, baka sakaling may magawa akong paraan."

Natawa siya. "Like what? Introduce yourself to some local here? Mind you, most of the guys here are after asian beauty. May lahi kang Pinay pero mas lumilitaw ang pagiging German mo."

Bumuntong hininga ako at nag-iwas ng tingin sa kaniya. It's not that I'm really thinking of that. Rebelde lang ako pero hindi ako mahilig makipagharutan sa mga lalaki. It's not my forte.