Zümra -BAŞLANGIÇ

36

"Tamam, ben sana inanıyorum. Ömer'i sevdiğini biliyorum. Evlilik için yeterli değil ama bunlar" dedi.

"Ben her evli insan gibi yaşamak istiyorum."

"Bende her baba gibi kızının evlilik kararını açıklamasını beklerdim ama olanın yakından uzaktan alakası yok. Başka söylemek istediğin birşey var mı? " dedi

" Ne olursa olsun ben sizi bilhassa seni çok özledim" dedim

Babamın yüzünde oluşan buruk gülümsemeye baktım. Benim babamdı o, herşeye rağmen vazgeçemezdim. Gidip sarıldım ona. Sonra ağlamaya başaldım.

"Zümra yapma böyle sen ağlarsan ben de ağlarım" dedi

İçimi döken kadar ağladım. Babam bir yandan teselli ediyor diğer yandan göz yaşlarımı siliyordu.

"Hadi gel. Akşam yemeği hazırdır. Babannenle deden gittiler. Onur amcan duruyor yanlarında. Diğer herkes burda. Siz bir yanlış yaptınız, biz büyükler bunun için varız. Yanlışınıza engel olmak yapıldıysada en az hasarla atalatmanız için gerekeni yaparız." dedi.

" Ben yemek yemiyceğim"dedim

"Zümra lütfen" dedi

"Ömer gelene kadar hiçbir şey yemiyceğim" dedim

"Zümra küçükken bile şöyle saçma bir inat yapmadın" dedi."

"Dediğimde kararlıyım"

"Eğer aşağıda kalabalık diye gelemek istemiyorsan ben sana yemek getiriyim. Hatta bende burda yiyim" dedi

"Yo aşağı gelirim. Masayada otururum. Kimseden çekinceğim birşey yok ama yemek yemem"

"Allah sana akıl bana sabır versin" dedi

Bacaklarımı kendime doğru çektim. Kafamı dizlerime koydum. Kapım tıklatılıyordu.

Ben şu anki pozisyonumu bozmadım. Babam kalkıp kapıyı açtı.

"Daha iyi mi?" Sergen amcamın sesiydi.

"Evet" dedi babam

"Yemeğe bekliyorlar sizi" dedi amcam

"Zümra, hadi kızım" dedi babam

İsteksizce kalktım yataktan. Ayaklarımı sürüye sürüye aşağı indim.

Masada suratımı asarak oturdum. Hiç konuşmadım. Yemekte yemedim. Masadakiler hep göz ucuyla bana bakıyorlardı.

"Canımın içi yesene birazcık" dedi halam.

"Yok yemiyceğim" dedim.

"Açlık grevi uyguluyor" dedi babam

"Zümra. Yemeden kesilmek ne demek? Büyüdükçe şımardın" dedi Yıldız abla

"Dayı ben ablamı, Ece'yi ve Zümra'yı alıp gece biraz gezdiriyim. Akılı dağılır" dedi Sarp abim.

"Yok Sarp abi aklımdan memnunum. Dağılmasına ihtiyaçım yok" dedim

"Sarp bu sizi suya götürür sussuz getirir. Kaçak şekilde işlerini halletmeyi seviyor sonuçta. Boşuna başınıza dert almayın" dedi babam

"Sarp şey yaparız biz, akşamdan sonra hep beraber oyun falan oynarız" dedi Zehra abla.

"Gerek yok. Zehra abla Öykü nerde?" dedim

"O Oğuzla gece gelicek. Bensiz uyumuyor. Sarp, ben, Ecem ve Selman Dayımlar sizde kalıcağız. Bugün kızım olmadan biraz dinlenme Fırsatım oldu. " dedi

" kaçmıyım diye evdeki kişi sayısını baya arttırmışsınız" dedim

"Beğenmedin mi?" dedi babam

"Aksine çok beğendim. Burdaki herkesi seviyorum. Bu kadar kalabalıkla hiç kaçmaya çalışmadım. Yeni bir aksiyon katarım hayatıma" dedim

"Zümra, öyle birşeye kalkışırsan cidden konuşmam seninle" dedi Yıldız abla

"Ya ben ne zaman evden kaçtım? Cidden sizi tiye alarak konuşuyorum hala devam ettiriyorsunuz. Amerika'ya da kendi ellerinizle gönderdiniz. Ben kaçmam. Sadece herşeyi haber verme gereksiniminde hissetmiyorum" dedim

"Zümra çok güzel bir kalıp bulmuşsun. Bunu ben de kullanırım" dedi Sarp abi

"Zümra sana birşey söyliyeceğim. Biraz gelir misin?" dedi Sergen amcam.

Masadan zevkle kalkıp peşinden gittim.

"Annen olanları duymuş. Gelmiş hemen buraya. Sokakta seni görmek istiyor" dedi.

"Amca lütfen beni anlayın. Daha fazlasını kaldıramıycağım. Bir gün içinde çok değil mi? " dedim

"Eğer gelemzsen bahçeye kendi gelicek" dedi

"Ben gitmiyorum" dedim

"İnsanlar iki kişi arasında kalmaktan nefret eder ben bin kişi arasındayım" dedi

"Senle alakalı birşey değil" dedim

Bahçe kapısında annemi gördüm. Bana bakıyordu. Onu kabul edicek miyim diye bakıyordu. Arkamı dönüp yürümeye başladım

"Zümra, lütfen dur! " dedi arkamdan.

Ben ilerlemeye devam ederken çok daha yakından hatta dibimden sesi geldi.

"Kızım, canım dur lütfen. Ben sadece seni görmek istedim." dedi.

"Bak burdan herkes bizi görebiliyor."dedim

Masayı ve ordakilerini ancak farketti.

" İyi misin Zümra? "dedi

" Bilmem "dedim

" Gerçekten anlamıyorum böyle birşeye gerek duymanıza. Ömer ailesinden bir şeyler saklıyacak bi değildir. "dedi

" Bak Ömer hakkında yorum yapabilicek kadar tanıyorsun. Git onun yanıda ol. Benim yanımda olan kocaman bir ailem var"dedim

Dudaklarını birbirine bastıdı. Kafasını olumlu anlamda salladı. Gözleri dolmuştu.

"Ne işin var senin?" dedi babam, yanımıza kadar gelmişti.

"Zümra'yı merak ettim" dedi

"Tamam gördün gidebilirsin" dedi babam

"Tuğba onun annesi böyle birşeyde onu görmek hakkı" dedi amcam.

"Huzurunuzu bozmaya gelmedim. Emin çocukları ayırmanın çözüm olmadığını farkındasınızdır inşallah." dedi annem

"Akıla ihtiyaçımız olursa danışıcağımız çok kişi var" dedi babam

"Sizin akla ihtiyaçınız yok ki çünkü sizde babanız her şeyi planlar sizde yaşarsınız. Bak bizide ayrı yerlere atmaya çalıştınız ama biz hala Sergen'le beraberiz" dedi annem

"Aynı şey değil" dedi babam.

"Lütfen artık gider misin?" dedim

"Zümra benim evimde kalabilirsin. Ömer'le görüşmene de izin veririm" dedi annem

"Biz evliyiz hani görüşmek için izin mi alıcaz?" dedim

Amcam, annem ve babam üçü aynı anda "Evet" dedi

"Ben gidiyorum. Kamer'le ilgilenicem." dedim

Arkamdakileri umursamadan gittim.

3 gün dayan demişti Ömer. O öyle dediyse aklında bir planı vardı. İnşallah bu plan tutar.