SEDNA

12. ALEV ALMIŞ LUNAPARK

10.05.21

🕯

yıldıza basarak oyunu vermeyi, satıra aralarına da düşüncelerini bol bol yorum atarak belirtmeyi unutma.

keyifli okumalar (:

taha- geceye yakışan kadın

kendimden hallice- aldatırım kendimi

mavi gri- altüst olmuşum

Yangınlar arasında kalıp yangından bir parça haline gelmiş aklın, kül olmuş duygulardan korkması gibiydi.

Bir günah seni çağırıyordu. O günah seni çok uzun zamandır çağırıyordu fakat sen hiçbir zaman ona yan gözle bakmamıştın. Önce akıl gelirdi insanda. Aklın yoksa çöpten farksızdın ve ben bir an dahi aklımı kenara itmemiştim.

Şimdi ise aklım, küllerinden doğacağını bildiğim duygularıma korkuyla bakıyor, bunun bize hakaret olduğunu söylüyordu.

Onun dudaklarına bir kez dokunmuştum fakat şu an dudaklarının tadını alıyordum. Dudakları o yumuşaklıktan çok daha davetkar, çok daha ilgi çekiciydi.

Sakinler sanarak onun dudaklarına yapışmış olmama rağmen dudaklarını aralamadan bileğimden tuttu ve büyük bir öfke ile beni peşinden sürüklemeye başladı. O öfkesine ses çıkarmadım. Belki alkoldü, belki başka bir etki; bilemiyorum. Tek bildiğim ona ayak uydurmak ve o tadı tekrar alabilmek için onu yumruklayarak onu öpmek. İşte tam olarak istediğim buydu.

Koridora soktu beni ve sonra birden sinirle kızlar tuvaletine yöneldi. İçeride kimsenin olmaması yararımızaydı. O da bunu kullanarak içeriye girdiği gibi beni kapıya doğru itti. Elleri saçlarını bulurken sarhoş olsam bile çalışan aklımın emareleri ile ona baktım. O ise kendi etrafında adımlar atarak hızlı hızlı nefesler alıyordu. Elimi arkama götürüp kapının kilidini buldum ve kapıyı kilitledim.

"Sikeyim!" diye haykırdı birden. Elleri ile saçlarını karıştırıyor, çekiştiriyordu. "Sikeyim, sikeyim, sikeyim!"

Yüzüne vurmasına yutkunarak baktım. Onu sinirli gördüğüm, onu gerçekten ama gerçekten sinirli gördüğüm ikinci andı. Birincisinde kafamda şişe kırmıştı. Açıkçası o zaman daha seksi ve daha yürek kabartıcı gelmişti gözüme. Şimdi... Boktan bir şeye sinirliydi. Onu öpmüştüm o içerideki amcının birine sinirliydi.

Kafayı yiyecektim.

Onu öptüğümde hissettiğim o hisler peşime bırakmıyordu. İki kez dudaklarına dokunmuştum, ikisinde de devamını getirmemişti. Hisler bir dönme dolapta sırasını bekliyor, havaya kalkınca heyecanlanıyor, çığlıklarla bağırıyorlardı.

Lunaparktaydım. Kasvetli bir lunaparktı, oyuncaklarda oturan bedenler hislerimdi. Birden fazlalardı ve ben hangisinin çığlığına odaklanacağımı kestiremiyordum.

"Sen," diye hırladı ve ben ne olduğunu anlayamadan bedenini bana yapıştırarak üstten üstten bana baktı. Vücudunun değdiği her uzvum buz oldu. Hissedemedim. Alev olsa hissederdim. Şu an kutuptaydım, üşüyordum. Hissizdi uzuvlarım. Ya da çok hisliydi, ondan hissedemiyordum. Bilemedim. "Sen benim gözlerime bakarken dokundu sana. Senin o zehirli ormanların bendeyken o orospu çocuğunun elleri beline sarıldı!"