Gerçeklerin yalanları arasında ilerleyebilir misin?
Asıl yalan sensen ilerlersin.
Bir hayata binlerce kaçış sığdırdıktan sonra kocaman çukura düşersen bocalarsın.
Ne olduğunu bilmediğim kaosun tam içine düştüğümde içimde bir mum, elimde bir ölüm va...
yıldıza basarak oyunu vermeyi, satıra aralarına da düşüncelerini bol bol yorum atarak belirtmeyi unutma.
keyifli okumalar (:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
skylar grey, i know you
black math, heat stroke
sena şener, bak bana
Küçük pembe bir odanın ortasında dizlerine sarılmış, çenesini dermanı olmayan dizlerine yaslamış bir kız çocuğu gördüm. Ben koskoca bir karanlıktaydım fakat o pembe odanın ortasında tüm acizliğiyle oturuyor, içerde anne ve babasının bağırışlarını dinliyordu. Onları bir daha annem ve babam olarak içinden tanımlayamayacağını kabullendiği geceydi. O gece umutları bir mumun yanmayışıyla sönmüştü.
Doğum günüydü.
Keşke doğmasaydım diyerek iç geçirdiği ilk gündü. Ondan sonraki birkaç doğum gününde doğum günü pastasını değil yaşam veren nefeslerini kesmek için eline kesici aletler almıştı.
Keşke doğmasaydı, keşke o odanın ortasında o farkındalığa düşmeseydi ya da keşke o gece bıraksaydı o ruhsuz evi.
O küçük kız çocuğu bana doğru baktı, gördü mü bilmem ama tam gözlerimin içine baktı. Eğer ilahi bir gücüm olsaydı duyardı belki ama ilahi gücü umursamadım ve bir tek ona karşı taşıdığım şefkati gözlerime saldım. Gözlerimle konuştum. 'Dik dur,' dedim güç vermek istercesine. 'Kendinden başka hiç kimsen, hiçbir doğrun, güveneceğin hiçbir insan yok. Dik dur, sarıldığın bacakların sahibinden başka kime sarılırsan kaybeder, düşersin. Çok düştün ama daha güçlü kalktın. Ağlama, o gözyaşlarını tüketme. Bir gün ağlamak istediğinde onları bulamayacaksın, harcadığına çok üzüleceksin. Ayağa kalk ve gülümse. Vaktin varken gülümse, bir gün onu da kaybedeceksin.'
Duymuş ve anlamış gibi baktı bana ve ayağa kalkıp yatağının altına sakladığı o kara kaplı defteri aldı eline. O kara kaplı defter, bir kız çocuğunun yanmış cesedini taşıyordu. O kara kaplı defter bir kız çocuğunun bir gecede öldürdüğü kalbini taşıyordu.
Kız çocuğu bendim.
O siyah kaplı defter, yaralı ruhumu taşıyordu.
O geceden sonra hayatın acı gerçeğiyle karşılaşmış, kaçtığım her şeyi karşımda bulmuştum. Ölümden kaçmıştım, ölüm beni bulmuştu. Acıdan kaçmıştım; kanlı elimden, bucaksız zihnimden, kalbimden ve öfkemden kaçmıştım. Her zaman onları karşımda bulmuştum.
