"သားႀကီး...သားရယ္ အဟင့္ဟင့္...ေမေမတို႔ေလ သားကို ဆံုးရံႈးရၿပီမွတ္တာ...သားဘာေတြျဖစ္ေနလို႔ မဆက္သြယ္တာလည္းကြယ္..."

Tae လည္းငိုေနကာ

"သားသတိေမ့ေနခဲ့တာေမ Korea မွာပဲအခု...သားအခုမွသတိရလို႔ မဆက္သြယ္တာပါ...ေမ သားေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟင့္..ၿပီးေတာ့ အရမ္းလြမ္းတယ္..."

Jungkook ငိုေနတဲ့ေကာင္ေလးကို ပုခံုးေလးဖက္ကာ နွစ္သိမ့္မိသည္...

"သားေလးရယ္..."

"သားျပန္လာမွာေမ..သားကိုကယ္ေပးထားတဲ့လူကေလ ေမတို႔သိရင္အံ့ၾသသြားမွာ...သားျပန္လာမွေသခ်ာေျပာျပမယ္ေနာ္ ..ေဖေရာ ညီေလးေရာ သားျပန္လာမွာလို႔ ေနာ္ေမ..."

"အင္းပါ ေမေမ့ကေလးရယ္...ဒီဘက္ကိုမပူနဲ႔ေနာ္"

"ဟုတ္ေမ ဒါဆိုဒါပဲေနာ္ "

Tae ph ခ်ေတာ့မွသတိထားမိသည္...Jungkook က Tae ကိုဖက္ထားေပးတာကို....Jungkook ကိုၾကည့္ေတာ့ ငိုေနခဲ့ပါသည္...

...............

ဖတ္ေပးတဲ့သူေလးေတြကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္....





Unicode......

Tae ထင်သလို Tae ပါးပေါ် သူမလက်တို့ကျမလာပါ...

"မောင်..."

Jungkook အသံသွင်းတာပြီးလို့ ဒီဘက်အခန်းကိုကြည့်မိမှ သည်းငယ်နဲ့ Soyoon ကို တွေ့တာကြောင့် အမြန်ပြေးလာရသည်...သူမနဲ့ဆုံတဲ့ကိစ္စဟာ ကောင်းခြင်းတော့မဖြစ်နိုင်...ဒါတောင် သူမ ရိုက်မလို့ပြင်လိုက်တာကိုတွေ့လို့အချိန်မှီတားနိုင်လို့ပါလား မဟုတ်ရင် သည်းငယ်ကိုသူမရိုက်မိဖို့ လက်တစ်ကမ်းအလိုလေးရယ်ပါ...

"မင်း ဘာလုပ်တာလည်း Lee Soyoon"

Soyoon သူမကို ဒေါသမျက်ဝန်းတွေနဲ့ကြည့်နေတဲ့မောင့်မျက်ဝန်းတွေထဲကို မယုံနိုင်သလိုကြည့်နေမိသည် ..ဒီကောင်လေးကြောင့် မောင်က သူစိမ်းလိုကြည့်လာတာတဲ့လား...

"မောင်..."

"မခေါ်နဲ့ ...ထွက်သွား ကျေးဇူးပြုပြီး"

"မောင်..."

သူမအသားကုန်ကြုံးအော်သည်...Jungkook ဒေါသထွက်စွာကြည့်မိရင်း

💜 I'm Your' Fan 💜(Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora