16

52 34 0
                                    

16

"Kayo na nung Lorcan?" napatingin ako sa tanong ng kakambal ko.

"No we haven't talk since yesterday."

"Hindi ko tinatanong kung kailan kayo huling nagkita, ang tanong ko, kayo na ba?"

Hindi ko nalang sya sinagot, friday is great. Walang masyadong klase, should I ask him if he really like me? Nah, damn it.

Hindi ko nalang masyadong pinansin ang sinabi noong lalaki kahapon, I don't even remember his name. I don't care about it, they're all just using my Mom's name to have money.

"Ayoko nang makita yung lalaki kahapon, pakiramdam ko mamamatay tao." I agreed, I don't even have a nice idea of why he came up.

"Pakiramdam ko nga dahil lang sa pera eh." tumango tango sya. "By the way, we're not in relationship. Just friends."

"Just friends, I know you if you like someone. And I know you like him, and you expect more than that." he then winked at me before running away.

Damn this guy.

Sa hindi kalayuan ay nakita ko ang naglalakad na bulto ni Eveione, with Freas. Nakita ko kung paano lumikot ang mata ni Freas, at alam ko na kung anong ibig sabihin noon. His stepmother did that again.

"Freas! Eve!" sigaw ko para kunin ang atensyon nila, not just them but all of the student in here.

Kaagad naman na lumapit sa akin si Freas. His face lit up, he felt relieved.

"Gaga! Gusto kong mag aya ng inuman kahapon dika sumasagot, andoon pa si Lover Boy." simula noong natulog kami sa burol noon ay tinatawag na nilang 'lover boy' si Lorcan.

"Oo nga, gusto ko pa naman uminom kahapon. Tignan mo nagyari sa akin." nakayuko sya, at naintindihan ko ang sinabi nya. He wanted to be with us so he can escape from that crazy bastard bitch.

"I'm sorry, I was just busy yesterday. We can-"

"We can go tonight? Yes!" pagdudugtong ni Eveione sa sasabihin ko.

"Isasama natin si Lorcan, para may mag accompany sa akin kapag sobra akong nalasing." I just nodded, after that talk, we parted ways.

Hindi naman kami pareparehas ng course.

Nang makarating sa room ay nakita ko na ang maingay na klase. Araw araw naman na ganoon, sanay na ako. Tsaka isang buwan na lang naman ay tapos na ang pangatlong taon ko sa pag aaral ng Engineering.

The class started, I don't know but all of my classmates keeps staring at me.

"Isang tingin pa mamatay kayong lahat." singhal ko habang nagsusulat. Nakita ko naman ang pag aayos nila.

There's something about them.

"What the hell is your problem?"

"Nakita kasi nila yung nangyari kahapon," napakunit ang noo ko.

"Nangyari?" tumango tango silang lahat, literal na silang lahat.

"Yung sinigawan ka ni Lorcan."

Napatingin naman ako sa upuan ni Lorcan, he's sleeping. And I can't help but to admire this asshole. I hate it, dang.

Hindi ko alam kung bakit kusang gumalaw ang kamay ko tsaka tinampal ang ulo nya. Nakita ko ang mga kaklase kong nanonood sa akin, sinenyesan ko silang hindi tumingin sa akin na sinunod naman nila.

"Sino yon? Ang sakit ah!" malakas na sigaw nya.

Walang umimik kaya tumayo sya, I saw his mad face. I did it, dude, and I think my hands just betrayed me.

"Sino! Magbibilang ako, isa..."

"Dalawa..." dugtong ko kaya napatingin sya sa akin.

I saw how his face went back to normal. The soft one he's always wearing.

"You did it." he said, staring at me.

I just waved my hands and smile genuinely. What happened yesterday was just our type of joking.

"Ganda." I flipped my hair. "Pasalamat ka malakas ka sa akin." bulong lang iyon ngunit dahil malapit ako sakanya ay naririnig ko.

"Salamat." sabi ko tsaka pinaypayan pa ang sarili.

Mahina ang naging tawa nya, nakita naman naming parating na ang susunod na propesor kaya umayos na kami. When the morning class we decided to eat lunch together, no, with Eve and Freas.

They started talking about our plan later, napagpasyahan nilang uminom sa burol sa malapit. They even want me to invite that blue paired eye which is Leander to join us.

I don't even know his full name and I don't have his number. How do I invite that motherfucking asshole?

"Hey there."

"Leander!" Freas shouted like he really likes to meet this bastard.

"What's the fuss?"

"Inuman, mamaya. Same place."

"Oh the hills? Good, i'll be there before 7." he said before giving Freas a glance. They stared at each other for a couple of minutes then Leander walked away.

"Bat ganon mga titig?" Lorcan asked.

That bastard kept on appearing on the place where Freas is. Lagi ko siyang nasusulyapan.

"Don't know, it looks like he's gonna kill me." he replied.

Nang matapos kami ay nagkanya kanya na kaming balik sa mga department namin. But luckily, we don't have to attend the class. Officer's meeting is great.

Naglalakad lang ako pababa ng department, I feel like someone's following me, I turned and saw Lorcan smiling like a shit.

"What do you want?" I asked as I continued walking.

"Falls?" I just nodded. He wanted to be with me in that motherfucking beautiful small falls.

Nang makarating ay agad syang umupo sa damuhan, I saw how his face lit up when he saw me sittung next to him. It felt great too.

"Gusto mo ba yung Leander?" he suddenly asked, that made me stilled. Sino namang nagbigay sakanya ng ganyang mga conclusions?

"What if I am?" I asked, too. Gusto kong malaman ang reaksyon nya. Is he going to be jealous? Mad? Or he won't care?

"Matanda sya para sayo."

"Eh ano naman? As far as I know, I can still like a guy who's older and younger than me." I replied, I saw annoyance in his face.

"Ayaw mo ng kasing edad?" he asked again.

"Nah, I want the mature one."

Naging mabilis ang paghawak nya sa akin, gumawa pa sya ng paraan para paglandasin ang mga mata namin. Tulyan akong natutop nang maramdaman ko ang hininga nya, he's near.

Sobrang lapit ng mukha namin, dinig ko ang lakas ng tibok ng puso ko. Kinakabahan.

"What are you-" I didn't finished my words, and I was shock to the next he did.

His lips were in mine, he's kissing me. It's a soft kiss but I feel hunger in it, jealousy. Hindi ako gumalaw, hindi ko kinakaya ang nangyayari. Kahit pa ginalaw galaw na nya ang mga labi nya na nakadikit parin sa akin ay wala parin akong kibo.

Hindi ko na alam ang nangyayari, ang alam ko nalang ay pakinggan ang kakaibang tibok ng puso ko. I felt breathless, this guy was kissing me. He even held my waist and pulled me closer to him.

Lorcan, kissed, no. Lorcan was still kissing me.

Naramdaman ko ang paghiwalay ng mga labi namin, doon nalang ako nakahinga ng maluwag. He really did, I'm not imagining or dreaming about it.

Nakita ko ang pagsilip ng ngiti sa mga labi nya. That soft lips made me feel breathless, and this tingling sensation on my stomach isn't helping.

"Sorry, ka edad mo kasi ang manliligaw sayo." m-manliligaw? "at ako yon."

|i n k n i t e|

Caught By Her Elegance (UNO)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin