chapter 9.

1.4K 56 22
                                    

jan, 21

Bianca Gómez

— achei que não fosse voltar hoje. — comentou Jazmin, enquanto fecha a porta.

— mas eu voltei... — sorrio cínica.

— você estava aonde, hein dona Bianca? — perguntou Gustavo de braços cruzados.

— por aí. — respondo simples.

— TIAAAAAA!! — gritou Pía ao me ver. A garotinha correu até mim e me abraçou.

— vocês nem tomaram banho, né? — pergunto me sentando no sofá, ao lado do meu irmão.

— estávamos te esperando. — disse a mais nova, que estava em meu colo.

— hoje o dia foi corrido... — digo me deitando no sofá e colocando a cabeça na perna do meu irmão.

— virei apoiador de burro por acaso? — reclamou empurrando minha cabeça.

— Gustavo, eu vou te bater!

— vocês dois só brigam o dia inteiro... tomar um banho, lavar uma louça e varrer uma casa que é bom nada, né? — falou Jazmin, que estava sentada na poltrona com Lucca no colo.

— preguiça... — bocejo. — como foi hoje?

— foi incrível! — exclamou Gustavo. — a torcida do Palmeiras tem uma vibe perfeita, eu amei.

— usaram máscara pelo menos?

— sim... — me encarou com os olhos semi-cerrados. — e como foi lá no seu rolê?

— foi... — sorrio boba. — bom.

— pelo visto foi bom mesmo, hein. — disse Jaz, fazendo com que nós ríssemos.

— depois dessa, eu vou é comer. — falo me levantando do sofá e indo até a cozinha.

Esquentei a caixa de pizza que estava em cima da mesa, peguei uma fatia, coloquei a mesma em um prato e fui para a sala.

— cadê seus pais? — pergunto para Pía ao ver que ambos tinham sumido.

— minha mãe foi colocar o Lucca na cama e meu pai foi tomar banho.

— ah. — me sento ao seu lado no sofá.

— olha... — pegou a medalha e colocou em seu pescoço. — ela é linda, não é?

— sim! — assinto. — fica parada... — digo pegando meu celular.

Desbloqueei a tela, abri o Instagram e coloquei na câmera. Tirei uma foto sua e postei em meu story.

 Tirei uma foto sua e postei em meu story

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

@biancagomez em seu story.

@biancagomez em seu story

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

— onde eu guardo? — perguntou se referindo à medalha

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.


— onde eu guardo? — perguntou se referindo à medalha.

— dá aqui para a tia... vou guardá-la na sala de troféus do seu pai.

— certo. — assentiu me entregando o objeto. — vamos tomar banho?

— vamos!

[...]

Após ter tomado um banho gelado, ter colocado Pía para dormir e falado com Mateus, estou em meu quarto.

Tentei dormir, mas, falhei. Minha mente insistia em fazer eu me lembrar de hoje; da conquista, do meu " encontro " com ele e do nosso beijo.

Foi tudo incrivelmente perfeito, nem nos meus melhores sonhos eu imaginava um dia como esse!

Fui interrompida dos meus pensamentos com algumas batidas na porta.

— entra! — falo um pouco alto.

— sou eu. — disse Jaz abrindo a porta e adentrando meu quarto. — eu vim fofocar.

— ih, esperou meu irmão dormir para fofocar? — ela assentiu com a cabeça. — então a fofoca é boa mesmo.

— deixa eu te falar... — se senta na minha cama. — estão rolando boatos pela internet que você e o Mateus Vital saíram juntos hoje... — engulo em seco. — tem até foto de vocês dois, tem prova e tudo. Não minta para mim; você saiu com ele?

— não. — minto.

— Bianca, fala a verdade...

— saí. — suspiro. — a gente virou amigos faz uns dias, e ontem no meio da noite, a gente combinou de se encontrar em um parque qualquer aqui em São Paulo.

— ai meu pai do céu, Bianca! — exclama preocupada. — se seu irmão descobrir isso, ele te mata.

— e tem mais... depois da gente se beijar no carro, ele me chamou para sair quarta-feira. — digo e ela solta um gritinho.

— eu tô começando a shippar sabendo que é errado... eu não presto. — nega com a cabeça. — mas, que horas vocês vão sair?

— nove da noite. — falo e ela assente com a cabeça.

— um dia depois do seu irmão ir viajar para o Catar... ok, eu vou tentar te ajudar nessa.

— por que você tem que ser uma cunhada tão boa, hein?

— eu sou perfeita, meu anjo! — disse se gabando.

— você é bonita, perfeita sou eu. — retruco e ela revira os olhos.
Ficamos conversando sobre mais algumas coisas e ela voltou para seu quarto.

Me deitei na cama e não demorou muito para eu pegar no sono.

Me deitei na cama e não demorou muito para eu pegar no sono

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.














— A

🅁🄸🅅🄰🄸🅂 - Mateus Vital. Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum