☕MORNING COFFEE☕

☕PART : 6☕

*آخر هفته*

بکهیون سریع لیوان های مشروب رو روی میز گذاشت و تلویزیون رو روشن کرد
صدای زنگ در رو شنید و سریع به سمتش رفت تا بازش کنه
در رو که باز کرد یک دسته گل بزرگ مقابلش دید
سرش رو بالا آورد و با چانیول چشم تو چشم شد
لبخند آرومی زد

"سلام"

"سلام بک"

چانیول لبخندی زد و به داخل خونه نگاهی انداخت

"اوه مرسی بزار اینارو ازت بگیرم"

چانیول دست گل بزرگ رو بهش داد و وارد خونه شد
رویه صندلی کوچیکی نشست و بکهیون به سمت آشپزخونه رفت

"امروز چطور گذشت؟"

چانیول لیوان مشروبش رو بلند کرد و لبخندی زد

"عالی گذشت ، برای تو چطور بود؟"

"آه امروز یکم برای من پر استرس گذشت.. به کافی شاپ مورد علاقم رفتم
و سعی کردم قهوه ی جدیدم رو سفارش بدم ولی اونا برام آمادش نکردن"

از آشپز خونه بیرون اومد و پشت میز نشست

"بعدش من و منیجرم ده دقیقه سر اینکه چرا باید اون نقاشی رو بخره بحث کردیم
وقتی نمیدونه مردی که توی نقاشیه کیه الکی گیر نده"

بکهیون با عصبانیت لیوان شرابش رو کوبید روی میز
چان با نگاهی سوالی از پرسید

"کیو کشیده بودی مگه؟.."

بکهیون سرخ شد و سرش رو انداخت پایین

"ام...خب.."

چان لبخندی زد و جرعه ای از شرابش خورد

"اوه...تو...تو منو کشیده بودی؟؟"

بکهیون لیوانش رو روی میز گذاشت و بلند شد و سمت اتاقش رفت
بوم نقاشیش رو برداشت و دوباره جایی که چان نشسته بود برگشت

"امید وار بودم قبل اینکه بفروشمش بتونم بهت نشونش بدم"

همینجوری که جملش رو میگفت نقاشی رو برگردوند تا چان بتونه ببینتش
وقتی که چشمش به نقاشی افتاد دهنش از تعجب باز موند با چشمایی گرد پرسید

"خدای من..ق..قیمتش چنده..؟؟"

بک با خجالت گفت

"چانیول اگه میخوایش نیازی نیست پولی بدی این برای توعه"

"من دیدم که کاغذ قیمت داره ، لطفا بگو چنده..؟"

"من میخواستم به منجیرم این رو 150 دلار بفروشم اما تو میتونی فقط 50 دلار بدی"

بکهیون لبخند زیبایی زد و نقاشی رو پایین گذاشت

"ببین بک من برای این اثر فوق العاده 150 دلار میدم و تو باید اون رو قبول کنی"

بکهیون کوتاه اومد میدونست که چانیول به این راحتی بیخیال نمیشه
لیوان شرابش رو کامل خورد و خواست یکی دیگه برای خودش بریزه
چان لبخند پیروز مندانه ای زد و گفت

"خوبه میدونی که کوتاه نمیام"
*******
💌های های ساری که یه مدت نبودم ووت یادتون نره💙🐻