☕MORNING COFFEE☕

☕PAERT : 1☕

بکهیون به آرومی بیدار شد ، موهاش آشفتس و چشماش میخوان دوباره بسته بشن.
بکهیون خودش رو از تو رختخواب به آشپزخونه میکشونه.
موقعی که دکمه ی یخچال رو فشار داد آروم لبخند زد.
وقتی بکهیون قهوه اش رو درست میکرد موسیقی ملایمی خونه رو پر کرده بود.
بکهیون عاشق صبح بود.
زمان آرامشش بود.
همسایه های بک پر سر و صدا و آزار دهنده بودن.
اون هنوزم جایی که زندگی میکرد رو دوست داشت هرچند مکان هیجان انگیزی بود...

بکهیون ماگ مورد علاقه ی خودش رو برداشت و داخلش قهوه ریخت ، به سمت در بالکن رفت و اونو باز کرد قبل از اینکه از قهوش بخوره نفسی عمیق کشید ، رویه میز کوچیکی نشست و سرش رو روی نرده گذاشت.

درحال تماشا کردن مردم بود که با عجله برای رفتن به سر کار از پیاده رو ها رد میشدند.
اون عاشق نگاه کردن به مردم بود ، این الهام بخش بود.
قهوه اش را برداشت و خم شد .
جرعه ی کوچیکی از قهوش نوشید و چشمش به مردی با موهای مشکی افتاد که با دوربین دور میزد .
چشمای بک وقتی میخواست جرعه ای از قهوش بخوره بسته شد.
وقتی که دوباره باز کرد مرد رو پیدا نکرد.
دنبال اون مرد گشت و وقتی که چشماش به دوربین مرد خیره شد مستقیم بهش نگاه کرد.
مرد دوربینش رو پایین آورد و بهش زل زد.

بکهیون همونطوری که به اون غریبه خیره شده بود قلبش تویه سینش شروع به تپیدن کرد.
غریبه سرش رو خم کرد و سریع شروع به راه رفتن کرد.
بکهیون بدون فک کردن فریاد زد "وایساا"

مردمه پایین، بر میگردن و بهش نگاه میکنن انگار که اون دیوونس بک خجالت میکشه. مرد غریبه دوباره به بکهیون خیره میشه.

برگشت و قهوه اش رو رها کرد و به سمت اتاق دوید. موبایلش رو برداشت و موهاش رو سریع درست کرد.
به سرعت لباساش رو عوض کرد و از سه پله ی ساختمون اومد پایین و به سمت در ورودی دوید.
اون مرد مورد نظر رو که به دیوار تکیه داده بود دید و به سمت اونجا رفت....

"س.. سلام" بکهیون به آرومی لبخند زد

"سلام!"

"اسم من بکهیون ... و شما؟"

"چانیول ، پارک چانیول" و لبخند بزرگتری زد.
...

ابنم از پارت اول امید وارم خوشتون اومده باشه بولولو لاور ها
ووت و کامنت یادتون نره ما به عشق شما و برای شما ترجمه میکنیم..^^💙