Selenia: The Emerald Moon

22- The Curse

"Isabel dear, how are you?" tanong nito.

"Don't go near me!" takot na sigaw nito dahilan para dumilim ang awra ni Ina at sa isang iglap ay nakalutang na ito sa ere habang sakal-sakal ni Ina.

"Nobody shouts at me my dear," my mother said evilly. Mag-ina talaga sila ni Almira.

Walang nagtatangkang magsalita sa mga tao sa paligid dahil sa madilim na awra ni Ina, pero nabuhayan ako ng loob ng may lumitaw uling nakakasilaw na liwanag. Si Mira Audrianna!

"Mira! Stop them please!" sigaw ko sa kanya patungkol kay Ina at Almira pero parang wala itong narinig at dirediretsong naglakad sa kinaroroonan ni Ina na hanggang ngayon ay sakal pa rin si Isabel na umuube na ang labi dahil sa kakapusan ng hininga.

"Sister, give that bitch who cuss our family," madiing sabi ni Mira. Napanganga ako. Siya din?! Akala ko pa naman ay pipigilan niya sina Ina at Almira, yun pala makikisali din siya! Aba'y kakaiba.

"I would be glad my sister," nakangising sabi ni Ina. Marahas niyang binitawan si Isabel dahilan para mapasalampak siya sa lupa at maubo.

"Now Isabel, I will give you a chance to apologize. Bawiin mo ang lahat ng sinabi mo tungkol sa pamangkin ko, sa kapatid ko, sa mga magulang ko, at lalong lalo na sa pamilya ko," mahinahong sabi ni Mira.

"No! just fvcking kill me if that's what you want!" sigaw ni Isabel dahilan para magbago ang kulay ng mata ni Mira from brown to gold. She's emitting a black aura just like my mother earlier.

Pinalutang niya sa ere si Isabel. "You've reached my limits, now face the consequences." Malakas na pagkidlat at kulog ang dumagundong na nagbigay ng kakaibang takot sa mga tao. Kinakabahan ako sa mga consequences na yan eh.

"Isinusumpa ko. Walang sinuman ang magmamahal sa iyo ng totoo at hinding hindi ka makakaranas ng pagmamahal," she said na ikinalaki ng mata ko. It was a brutal curse!

"Isinusumpa ko rin na mawawala ang iyong magandang wangis at magiging kahindik-hindik ang iyong itsura, upang ikaw ay layuan at pandirihan ng lahat ng uri ng nilalang," dagdag pa niya. My goodness!

"Ito ang kabayaran mo sa paglapastangan sa mga diyos at diyosa na nakakataas sa iyo. Isinusumpa ko sa harap ng aking ina at kapatid. Isinusumpa kita!" galit na sigaw ni Mira na sinabayan pa ng malakas na kulog at kidlat.

She is really mad. Super mad! Nakakatakot siya. Nanlaki naman ang mata ni Isabel at napaurong ang lahat sa takot. Nabalot ng liwanag si Isabel kaya napapikit ang lahat.

Ng humupa ito ay lumantad sa amin ang isang nakakatakot na nilalang. Patawarin! Si Isabel ba yan?! Nagkaroon siya ng sungay at nagka-kaliskis ng isda. For goodness' sake!

Nagkamalay naman si Elder Maria ngunit ng makita ang apo ay muli itong nahimatay. Napasinghap ang lahat dahil sa nangyari. Mira Audrianna is really powerful! So, don't make her mad. Well, yun ay kung ayaw mong maging isda.

"My daughters! I'm so proud of you. Manang-mana kayo sa akin," masayang puri ni Almira Vera.

"Of course, mother," sang-ayon naman ni Ina.

"Luna Kiara, we're going. I'm warning you all, try to insult our family again, you will not like the consequences," banta ni Mira bago sila maglahong tatlong papaalis.

Napabuntong hininga na lang ako dahil sa nangyari. Now, they know my true identity. Alam na nila. Alam na niya.

"All of you! Go back to your own houses," utos ni Linus using his alpha tone dahilan para sa isang iglap ay mawala lahat ng tao sa paligid.

Naglakad na din ako papauwi. What should I say to him? Should I say sorry? O kaya surprise! Tsk. Hindi ko alam.

"Luna," natigilan ako ng tawagin niya ako. Yun pa nga pala! Hindi ko sinabi ang buong pangalan ko.

Nakangiwi akong lumingon sa kanya at napapikit ako ng makita ang seryoso niyang mukha. "We need to talk," sabi niya bago tumalikod at naglakad papunta sa bahay niya.

Laglag balikat ko naman siyang sinundan at ng makarating kami ay agad niya akong hinarap.

"Are you mad? Sorry." Nakangiwi kong paumanhin.

"Mine" bulong niya bago ako yakapin. "I'm just-"

"just too shocked." Sabi nito dahilan para makahinga ako ng maluwag. Akala ko galit siya eh.

"I thought you're just joking when you said that you're the daughter of the Moon Goddess. Damn." sabi pa nito na parang hindi pa rin makapaniwala dahilan para mapahalakhak ako ng mahina.

"That's why I know that your my mate even though I'm just 19 when I first saw you." Humiwalay na siya at tiningnan ako ng matiim.

"Now I know why the word beautiful isn't enough to describe you, because you are a goddess, literally."

"Your family, they look angelic but they're really dangerous and fierce just like you. And I can't believe that's your grandma. She looks so young." Manghang sambit pa niya.

"Yes, yes, she really looks like that. We never age." Pagsang-ayon ko uli.

"You don't?"

"Yes, Why?" kunot noong tanong ko.

"Then if I aged, you'll leave me," takot na sabi niya dahilan para yakapin uli niya ako ng mahigpit.

"Maybe if I became an old man. You'll find someone else. Someone who's young and fresh! Damn!" dagdag niya. I caressed his face and looked intently at him.

"Linus, kahit tumanda ka, mahal pa rin kita. I will stay with you till eternity, right? And we have all-time in the world. Let's focus on the present okay? What's important is that I love you. It's all that matters." I said assuring him.

"Then, will you be my Luna?" malambing sa saad niya na ikinagulat ko. Is he proposing right now?!

"Our time is short my mate, so please let me be the one to love you till eternity. Please Mine." He bent his knees and kneel in front of me.

"Will you?"

Sa halip na sumagot ay hinila ko siya patayo at hinawakan sa batok upang bigyan ng halik. I kissed him passionately.

He was shocked at first pero mayamaya ay tumugon na din ito. After a few moments ay humiwalay na ako sa kanya at napangiti ako ng habulin niya ang labi ko.

"Now mate, what do you think is my answer?" bulong ko sa kanya.

"A big freakin' yes" sagot niya bago hapitin ang bewang ko at halikan akong muli.

______Rhy428______