Life Is Fierce (Completed)《 H.S》

25

Claire's POV.

სახლში მივედით თუ არა ზეინმა კითხვები დამაყარა. ვუთხარი, რომ ინტერვიუზე ვილაპარაკეთ და ცოტა რამ გავარჩიეთ.

შემდეგ ვიომ დამირეკა ვიდეო ზარით და ოთახში ავედი.

- როგორ ხარ?
- მოწყენილი ვარ.
- იმიტომ, რომ ერთი კვირაა სახლში ზიხარ, სულ მარტო.
- სახლიდან გასვლის სურვილი არ მაქვს.
- არ გინდა ჩემთან გამოხციდე? ცოტას ვილაპარაკებთ.
- დღეს არა, ხვალ გამოვალ თუ ხასიათზე ვიყავი.
- კარგი როგორც გინდა, მაგრამ იცოდე რომ ყოველთვის შენს გვედით ვარ. ლუიზე კიდევ აღარ იფიქრო, დამიჯერე გული უფრო გეტკინება.
- ამას უკვე შევეგუე. შენ როგორ ხარ?
- კარგად, რატომ მეკითხები?
- იცი რატომაც.
- ვერ ვხვდები...
- კლერ, ვიცი რომ ამ ამბის მიღება ასეთი მარვივი არ არის შენთვის. ეს ბავშვი...
- ვიო გთხოვ...
- ვიცი რომ გტკივა ყოველ წამს როცა ლუსის ხედავ. ვიცი რომ გენატრება და სულ მასზე ფიქრობ.
- ასე არ არის. მართალია მენატრება, ის ჩემი შვილი იყო, რომელსაც არ მიეცა უფლება ამ ქვეყანას მოვლენილიყო. მაგრამ ყველაფერზე მეტად მიყვარდა...
- ვიცი...
- ვიოლეტ რაღაც უნდა გაგიმხილო.
- რამე მოხდა? გისმენ
- რაღაცას ვეჭვობ. ლუი და ლუსი თავს არიდებენ ერთმანეთს. ლუსი არც კი ცდილობს მას დაელაპარაკოს, როცა საუბარი ბავშვსზე ჩამოვარდება ყოველთვის თავს გვარიდებს, ვფიქრობ რაღაცას მალავს.
- ფიქრობ ბავშვი ლუისი არაა?
- ლუიმ მითხრა, რომ ლუსის ქალიშვილობა მასთან არ დაუკარგავს. მაგრამ როცა ლუსის ვკითხე მან თქვა, რომ ლუი ნასვამი იყო და ალბათ ვერ მიხვდაო. მეჩხუბა და თემა შეცვალა.
- მიიცადე... თუ ლუისი არა მაშინ ვისი შეიძლება იყოს ეს ბავშვი? ლუსი შენი დაა და მას კარგად იცნობ, არამგონია ასეთი იყოს.
- არ ვიცი. მეც ძალიან დაბნეული ვარ, ვეღარ ვხვდები რას ან ვის დავუჯერო. მაგრამ თუ ლუსი იტყუბა და ეს ბავშვი ლუისი არ არის მაშინ საშილება დატრიალდება. დედა ისედაც ცუდადაა, ძლივს შეეგუა ამ ფაქტს და თუ გაიგებს რომ.... ღმერთო იმედია ვცდები...
- კარგი დამშვიდდი.
- კარგი, ახლა უნდა წავიდე. ქვევით ჰარია და უნდა ჩავიდე.
- ჰარი? მასთან რას შვები? მოაგვარე ურთიერთობა?
- ჯერ კიდევ არაფერი გამიკეთებია. არ ვიცი რა ვქნა.
- ერთმანეთი მოგწონთ და იქნებ შანსი მისცეთ ერთმანეთს? ჰარისთან თავს მშვიდად და კომფორტულად იგრძნობ.
- კარგი...