French Vanilla (Coffee Series)

Chapter Eighteen

Chapter Eighteen

My life resumes the way it is. Moving on is not that easy but I'm trying my best.

It's been one month and so far so good, hindi na kami gaanong nagkikita ni Maru and that's good. Meron nalang mga aksidente, na hindi ko alam kung aksidente ba or sinadya nyang pagkikita namin.

I'm avoiding them. Focus ako sa trabaho ko dahil kailangan. Kailangan ko ito sa sarili ko. Cheska even tried to set me up on a date again pero tunatanggi ako. Wala na akong oras para pagtuunan pa ng pansin iyon.

Self love na muna. Ayoko nang magmadali sa love life na iyan. Palagi namang palpak ang nakikita ko.

Humikab ako nang matapat sa apartment ni Cheska. Nakakaantok dahil wala namang masyadong tao sa opisina ngayon. Binuksan ko ang pinto at pumasok na sa loob.

My forehead knot when I heard some moans. Natutup ko pa ang bibig ko dahil sa narinig. I'm not numb or what.

These past few days pala, sinabi ko na din kay Cheska na maghahanap nalang ako ng apartment na akin, but her being my twin. Hindi sya pumayag, aniya'y maayos naman daw kaming dalawa dito. Nga lang, hindi ko maiwasang makaramdam ng ilang kapag ganito.

Though I know we're both adults. Ang ginagawa ko nalang, umaakto akong walang narinig or nakita dahil naiilang si Cheska sa akin. Itong babaeng ito, kung makatukso sa akin dati ganun nalang. Hindi ko naman matukso dahil sa aming dalawa, sya iyong medyo, medyo conservative. Medyo lang.

Imbes na alukin maghapunan si Cheska ay dumiretso nalang ako sa kwarto ko. Kinagat ko ang pangibaba kong labi nang mapadaan sa kwarto nya. Lakas magpainggit ah.

Umiling ako at nagpalit na ng comportableng damit. Pumikit ako saglit bago ko naramdamang kailangan ko ng kape sa kalamnan ko. Hindi na din kasi ako nakadaan sa Home Gallery dahil antok na nga ako.

I decided to stood up and headed my way to the kitchen. Tahimik akong nagtimpla ng kape sa coffee maker ni Cheska doon. I opened some cookies and settled myself on the table.

Napaayos ako ng upo nang bumukas ang pinto ng kwarto ni Cheska. I waited for her. Nang makapasok sa kusina, napadako agad ang tingin ko sa kanya. She's wearing her usual pambahay clothes.

"Oh my god!" Nagulat pa sya ng mantantong nakaupo na ako sa lamesa. "Kanina ka pa ba?"

"Yeah. May kape jan sa coffee maker."

"I'm sorry, Twinny. Hindi ako nakapag saing. Gutom ka na ba? We can order foo--"

Both of us stopped when a man entered the kitchen. Wearing a plain tshirt and a boxer, magulo ang buhok.

"Ay sorry." Aniya bago umatras.

Kita kong pinanlakihan sya ng mata ni Cheska pero bilang isang confident na lalaki, ngumiti pa ito sa akin.

"Hi. You must be Vanilla?" Aniya sa akin.

I took a glance on Cheska before facing this man again.

"Yes. Hi, you must be?" I aksed with a teasing voice.

The man chuckled. "I'm Harry."

I nodded and offered him to sit down.

"Twin, igawa mo din ng kape si Harry." I grinned.

Nakangisi din na umupo si Harry sa tapat ko. I sipped on my coffee. Infairness naman kay Cheska, iisang lalaki lang ang inuuwi sa bahay.

"Zarsuelo right?"

Kinamot noong lalaki iyong batok nya. He looked familiar.

"Don't worry, hindi ka naman namin kamag anak." Kumindat pa ako.