30 Nisan 1776
Çektiğim acı o kadar dayanılmaz bir hâl aldı ki artık. Nefes alırken akciğerlerimin yanması.. Gece boğularak uyanma hissi..
Dayanamıyorum, Apricitas. Çok canım yanıyor...
Her gece Namjoon Hyung sabaha kadar yanımda bekliyor. Şifalı bitkilerin bir işe yaramadığını o da biliyor. Çektiğim acıyı hafifletecek bir şey yok...
Bu günlerde mutlu olmamı sağladığın için teşekkür ederim, Apricitas. Bende senin yalnızlığını geçirmek isterdim, özür dilerim..
Daha fazla yazamayacağım. Özür dilerim.. Kendine iyi bak.
Seni... Seni gerçekten seviyorum.
-Abyssos
YOU ARE READING
Letters To The Void
FanfictionBir genç, daha yirmi üç yaşında.. Hayatı boyunca, kalabalıklar içinde, yalnız bırakılmış biri. Gerektiğinde çiçeklerle, hayvanlarla, kitaplarla konuşmuş.. Şimdi ise, boşluğa mektuplar yazmaya başlamış. En azından böyle ulaşabildiği birileri olduğu...
