Le pardon
Natulog ako ng may sama ng loob kagabi si Travis ay sa mini sala sa loob ng kwartong tinutulugan ko natulog. Doon siya nag-latag ng comforter.
Nagising akong masakit ang ulo patuloy ako sa pag-iyak kagabi. Pumasok ako sa washroom para maligo. Nagbabad ako dahil pakiramdam ko bibigay ako ano mang oras kapag pinilit kong intindihan si Travis.
Lumabas ako sa banyo naka-bihis na nag-tama ang tingin namin ni Travis na may kausap sa Cellphone niya seryoso at naroon ang galit sa mga mata niya. Lumabas ako ng kwarto at bumaba sa kusina wala na sila Cero sa sala pero nandoon si Enzo biglang napawi ang sakit ng ulo ko ng makita soyang bagong gising!!
"Nasaan sila Cero?" Kunwaring tanong ko para maka-usap siya. "Umalis na may pinapagawa kasi si Travis." Sambit niya habang naglalakad patungo sa kusina. "Kumain kana?" Biglaang tanong ko gusto ko siyang makita habang umiinom ng gatas. "Eh? Hindi pa." Gulat na sagot niya napangiti ako at hinawakan ang tiyan.
Nag-timpla siya ng kape samantalang gatas ang kinuha ko sa fridge. Kumuha ako ng avocado at pakwan, papaya at inabot ko sakaniya ang isang itlog---nagpriprito kasi siya. Masama lang siya tumingin pwro kinha rin ang inabot kong itlog.
Hiniwa ko na ang mga prutas at pinaghalo sa isang malaking mangkok.
Pumasok si Kuya Dior na may katawagan. Tsk.
Tumikhim lang siya ng priniprito ni Enzo--close ba sila? Sabagay hinayaan nga nila ako kala Travis noon. Sumandal lamang si kuya Dior sa lababo at tumingin saakin.
Nang maihain ni Enzo sa harap ko ay agad akong kumain. "Nasaan si Travis?" Tanong ni kuya saakin. Malay ko sakaniya--"Sa taas--" Iritableng sagot ko habang patuloy na ngumunguya. "Tawagin mo kakain na." Utos niya saakin. Umirap ako sa hangin bago tumayo. Bakit ba kasi di pa siya bumaba?
Nang makapasok ako ay sisinghal na sana ako ng makita ang Travis sa sofa nakayuko at naka-hawak ang dalawang kamay sa ulo niya problemado. Gulat akong lumapit sakaniya na agad niyang naramdaman kaya siya nag-angat ng tingin. Kita ko ang pag-sisisi at takot sa mata niya. He keep on cursing and hissing!!
Tumapat ako sakaniya at nagulat ako ng yakapin niya ako at bumulong ng mga salitang hindi ko akalain sasabihin niya matapos ng malamig niyang pakikitungo.
"Sziana-- shit I'm sorry--i didn't mean to hurt you and our--baby." I heard him sobbed!! Nagugulat man ay nilingon ko ang laptop niya isang CCTV FOOTAGE-- yung footage na tinulak niya ako at kung paano niya ako iniwan dahil may nangyari daw kay Via. He whisper sweet words that slowly melting the wildfire hatred in my system. He keep on kissing my tummy while saying sorry.
Umupo ako sa kaharap niyang table at tumingin sa mata njya naroon pa rin ang pagkamuhi sa sarili at takot sa nangyari. "Stop crying." I said in my serious voice.
"I almost killed our baby Sziana. Baby I'm sorry--" He sobbed again trykng to control his feeling. Ito yung unang beses na umiyak siya sa harap koxat pakiramdam ko hindi ko kakayanin. Ang malamig at nakamamatay niyang titig ay walang bakas sa mata niya ngayon-- masyado itong emosyonal para saakin.
"Stop that Travis--" I gapped when he kissed my lips--gently trying to express his feelings. Gulat man ay gumanti rin ako ng halik-- sapat na para saakin ang paghingi niya ng tawad.
"Let's eat-- shit sorry!!" Naputol kami sa ginagawa ng pumasok si Enzo at biglang sumigaw muntik pa akong makasapak.
Tumayo ako ng nahihiya dahil nakita lang naman kami ni Enzo na naghahalikan!! Lumabas ako sa kwarto ng hindi ng papaalam kay Travis at umupo sa inuupuan ko kanina.
BINABASA MO ANG
Aucune Lumière (All Saints SERIES #1)
Teen Fiction"Hindi ba nakakamanghang sabihin na limot ka man ng isip ko nanatili ka sa puso ko"-Sziana Mayroong babae na hindi maalala ang lalaking inibig nya noon. Ang nakalipas na anim na taon ang bumago sa buhay nya, maraming problema at pasakit ang nangyari...
