Zümra -BAŞLANGIÇ

12

"Tuğba abla nerde?" dedi İlayda.

"Kardeşinin yanına gitti. Gelir şimdi" dedi

"Doğru onun da bugün kemoterapisi vardı" dedi İlayda.

"İlayda biliyor musun dün kardeşimin ismine karar verdik." dedim güzel bir konu açmak için

"Ya ne olucak?" dedi

"Kamer Uras. Kamer'i kullanıncağız daha çok." dedim

"Of daha çok var doğmasına kardeşinin. Sağlıkla zamanında gelsin inşallah. Bende ablası olmaya talibim." diyip bebekleri nasıl sevdiğini anlatmaya başladı İlayda.

O sırada o girdi içeri. İlayda konuşmaya hala devam ediyordu.

"Yine nerde bebek gördün?" dedi o

"Tuğba abla, Zümra'nın kardeşi olucakta" dedi İlayda

"Allah analı babalı büyütsün inşallah" dedi

"Inşallah ya. Onun kaderi ablasınınkine benzemez" dedim

"Küçük müydün anneni kaybettiğinde?" dedi Derya abla

"Evet çok küçüktüm."dedim

" Çok güzel yetişmişsin ama. İlayda anlatırdı seni bize. "dedi

" Babam sayesinde. Birde eşi"dedim

"Kaç kardeşisiniz?" dedi Derya abla

"Tek kardeşim. Şimdi bir kardeşim olucak" dedim

"Sen 19 yaşındaydın dime? O yaşta hem abla hem anne gibi olursun" dedi.

"Evet. Mesela ben 18 yaşında anne oldum" dedi o.

"Genç anneymişsiniz" dedim. İçimde biriken acıyı kimseye analtamam. Hele ki bu acıyı dışarı vuramamak...

"Hayatta erken aldı yavrumu ellerimden" dedi

Gözlerimi sıkcıa kapttım. Ömer yanımda oturuyordu. Kulağına fısıldadım

"Hava almaya çıkalım lütfen." dedim

"Anne biz biraz terasa çıkıcağız" dedi Ömer.

"Çıkın oğlum. Sıkılmayın bu odada" dedi

Kendimi dışarı arttığım gibi gözyaşlarına boğuldum

"Saklamak zorunda değilsin. Gidip konuşabilirsin" dedi

"Olamaz." dedim

"Neden bu ızdırapı çekiyorsun?" dedi.

"Babamla konuşmadan olamaz" dedim

"Tamam hadi gel terasa çıkalım." dedi. Kafamı dinlemek için ideal bi yerdi.

"Daha iyisin dime?" dedi

"Evet" dedim

"Ben sana papatya çayı alıyım" diyip kalktı masadan. Kantindeki sıraya girdi.

Onu İzliyordum. Cidden gerçek miydi? Annem, Ömer, İlayda... Bir kendimi bir rüyanın içinde hissettim. İçimde oluşan garip his birinin benim adımı seslenmesiyle rafa kalktı.

"Zümra" ayağa kalkıp arkadan gelen sese döndüm.

"A Sergen Amca, hiç beklemiyordum. Nasılsın? " dedim

"İyiyim. Sen neden hastanedesin iyi misin? "dedi

" İyiyim ben"dedim

"Kötü gözüküyorsun. Birine mi bir şey oldu?" dedi

"Arkadaşıma oldu. Biraz etkilendim sadece." dedim

"Geçmiş olsun. Ciddi mi?" dedi

"Atlattı riski çok şükür. Ayakta kaldın otursana" dedim

" Ya ben sabahta gördüm sizi. Şimdi birde böyle görünce seni, sana bir şey oldu zannettim" dedi

"Kontrole gelmiştik. Aylık Kontolü vardı." dedim ama hamile olduğunu kimse bilmiyordu konuşurken aklıma geldi. Bir anda duraksadım

"Kimin Kontolü?" dedi

"Önemli değil" dedim

"Emin, Yıldız iyiler dime? Bir şey varsa saklama benden lütfen" dedi

"Yok amca öyle değil. Herkes iyi çok şükür" dedim

"Peki ne olduğunu söyliyecek misin? İstersem öğrenebilirim çünkü. Merak etme kimseye söylemem neyse konu" dedi

"Aslında söylemem gerekiyor ama aklına kötü şeyler gelsin istemiyorum. Babamlar daha kimseye söylemek istemiyor. Yıldız abla hamile" dedim

"Çok sevindim. Gerçekten çok sevindim. Zaten aklıma kötü şeyler geldi sadece" dedi

"Peki sen neden sabahtan beri burdasın?"

Bana bakıp gülümsedi.

"Doktorum ben" dedi

"Pardon ya ben bilmiyordum" kimse bundan bahsetmedi bana. Bilmediğim için çok şaşırmıştım

"Sorun değil. Nerden bilceksin ki? Tek başına mısın? " dedi

Etrafıma baktım. Ömer yoktu. Kantin sırasında değildi.

"Başka bir arkadaşım vardı. Gelir birazdan" dedim

"Çok durucak mısın burda?" dedi

"Evet refakatçi olucağım" dedim

Yüzünde buruk bir gülümseme oluştu.

"Birlikte yemeğe gideli mi?" dedi

"Olur" dedim

"Sen arkadaşına haber ver istersen. Sonra gidelim" dedi

"Ben ona mesaj atarım. Amca ,babam bilmese olur mu?" dedim

Burukça baktı bana.

"İzin vermez miydi?" dedi alınmış gibi

"Yani bilemem" dedim

"Söylemem. Hadi gel gidelim" dedi

Bende onu izledim.