Zümra -BAŞLANGIÇ

4

"Siz kimsiniz?" dedim

"Ya Ömer bahsetti, benimde ilk günüm. Belki beraber oturabiliriz." dedi

"Ömer'in arkadaşı mısın?" dedim

"Yok abim olur kendisi." dedi

"Gel otur" dedim

"Ben İlayda." dedi

"Tanıştığıma memnun oldum" dedim

Ders başlayınca susup dersi dinledik. Ders bitiminde beraber okulu gezdik.

"Beraber gidelim mi eve? Yakında sayılır" dedi İlayda hevesle

"Yok beni amcam alıcak" ilkokul çocuğu gibi hissediyorum kendimi. Çok utanç verici.

"Neyse o zaman başka zaman ayarlarız. Bu arada telefon numaralarımızı alalım. Belki okula beraber gidip geliriz" dedi

"Çok iyi olur" dedim

Orda ayrıldık. Ben otoparka gittim. Amcam bekliyordu zaten. Hiç geç kalır mı? Geç kalırsa babam onu öldürür

"Amca ben neden sürekli birileri olmadan bi yere gidemiyorum?" dedim

"İlgi manyağı yapıcağız seni. Amacımız bu. Açıkladım rahatladın mı?"

"Amca ya. Biraz bıraksanız beni. Salın beni lütfen. Ya ben 6 yaşında mıyım?" dedim

"Canım benim hepsi senin iyliğin için." dedi

"Amcacım arada seninle gizli iş yapsak olur mu? Mesela beni okula götürüyorsun diye bilsinler babamlar ama ben tek gidiyim" dedim.

"Canıma susamadım ben."dedi

" Zümra hapis hayatı yaşasın"dedim

Ondan sonra konuşmadık. Eve geldiğimde kimse yoktu. Hoşgeldin eski hayatım. Odama geçip kitap okudum.

Yine odasında unutulmuş bir kız gibi hissediyordum

Araba sesini duymamla aşağı indim. Evin çok eksiği vardı. Onlarlı almaya gitmişler anlaşılan.

"Nasıldı ilk günün?" dedi babam

"Güzeldi. Okulumu çok sevdim."dedim

" İlk gün genelde daha sıkıcı olur"dedi Yıldız abla

"Ama iyi geçti" dedim

"Sevindim kızım. Zümra biz dışarıda yedik. Ne istiyorsun söyle sipariş ediyim." dedi

Bensiz yenmişti yemek. Ne sevdiğimi iyi bilirler. Alıp gelselerdi düşünüldüğümü hissederdim. Zaten dışarıdaki çoğu hazır gıdayı yerim

"Ben yedim bile. Okuldan sonra çok acımıştım." dedim

Oysa yememiştim ama aç hissetmiyordum.

"İyi yapmışsın" dedi babam ve içeri gitti. Yıldız abla bana bakıyordu. Geldi sarıldı bana bir anda.

"Ya sen alındın mı güzelim benim. Hiçbir şey yemedin dime? Onu şimdi uydurdun. Özür dilerim bebeğim benim suçum. Dışarıda gördüğüm bir yemeği canım çekti. Tek benim değil birazda kardeşinin suçu" dedi

Gözlerim doldu o anda. Babam değil Yıldız abla anlamıştı beni. Onda da hamilelikten herhalde bir duygusal, insani haller vardı.

"Yok alınmadım. Sonuçta sen hamilesin gayet doğal."

"Ona alınmazsın zaten. Babana alındın. Zümra bende bir kız çocuğuydum, hatırlatırım. Anlıyorum seni" dedi

"Yıldız abla sen hep hamile mi kalsan?" dedim gülerek. Oda güldü.

"Zümra sana bir şey itiraf ediceğim. Babanın gözü senden başkasını görmüyor ama ben seni kıskanıyor muyu hiç? Sende en ufak olaya alın zaten" dedi

"Yıldız abla böyle hallerine alışkın değilim. Korkuyorum" dedim

"Korkma ya. Normal zamanda da arada tutar bu hallerim" dedi

"Ama bu kadar sık değildi." dedim

"Hadi gel sana ekmek arası hazırlıyım. Ton balığı almıştım. Sen seversin." dedi

İtiraz etmeden gittim mutfağa. Ben ekmek arasını yerken oda kendisine bitki çayı demledi.

"Hiç birileriyle tanıştın mı okulda?" dedi

"Evet İlayda birde Ömer" dedim

"En güzel yılların. Doyasıya yaşa" dedi

"Doyasıya yaşa mı? Güldürme beni. Tek başıma evin kapısına çıkamıyorum" dedim

Susmayı tercih etti. Neler oluyorsa öğrenmeliydim.

"Neden babam beni tek başıma dışarı çıkartmıyor?" dedim

"Zümracım bence kafanı yorma bunlara" dedi

"Bu durum sıktı ama artık beni?" dedim

"Hangi olay?" diyerek mutfağa girdi babam.

"Yok hayatım. Öylesine konuşuyorduk" dedi Yıldız abla

"Baba benim üniversitede arkadaşlarım olucak. Onlarla tek başıma gezeceğim . Onlara gideceğim. Eğleneceğim . Çocuk gibi peşimde siz olmadan yapacağım . Eve kendim geleceğim . Evden kendim çıkacağım " dedim

"Senin güvenliğin eğlenmenden daha önemli." dedi babam

"Diğer insanlardan farkım ne? Neden ben tehlikedeyim?" dedim

"Hayır kızım tehlikede değilsin" dedi babam

"Beni sürekli korumaya çalıştığınız  şey ne? Yok deme çünkü var! Ben salak değilim ve bu konu bence Sergen amcamla doğrudan ilgili" dedim bir anda.

"Zümra! O herif sana ne anlattı?" dedi babam

"Hiç. Sadece onu öcü olarak görüyor muyum diye sordu. Onun dışında büyümüşsün, bizlere benzemiyorsun falan dedi sadece." dedim

"Zümra ben o gün sana odana çık demiştim. Onunla mı konuştun?" dedi Yıldız abla

"Ben bahçeye çıktım. O da yanıma geldi" dedim

"İyi bir koruma bulana kadar okula ben yada Onur getirip götürücek. Evet korumasız çıkamazsın" dedi babam

Sinirle odama çıktım. Kapımı kitledim. Ağlıyacaktım. Zor tutuyordum kendimi. Kapım çalındı

"Zümra benim. Hadi aç bana kapını. Gel beraber konuşalım. Seni çok iyi anlıyorum. Lütfen üzülme. Açarsan derdini paylaşabilirim" dedi Yıldız abla.

Odamın lambasını kapttım. Kulaklıklarımı takttım. Bir şey duymak istmiyordum.