iki

2.9K 425 94
                                    

Protocol

Jimin, Seokjin'in sıkıcı konuşmasını dinlerken yerinde kıpırdanıp elindeki SMC kalemi döndürüyordu. Tüm çalışanların katılmak zorunda olduğu konferans salonu yeni Travma Cerrahı ile tanışmak için doktorlarla doluydu. Taehyung ile depresif öğle yemeğini tamamlamaları ardından Jimin öğleden sonra tamamen ameliyattaydı ve yeni doktorla tanışma, kısaca görme şansını dahi yakalayamamıştı.

Bir kaç aydır Travma bölümündeki ölüm sayılarının endişe gerektirecek şekilde yüksek seviyede olduğunu biliyordu. Yönetim kurulu bundan memnun değildi. Jimin bilirdi- babası yönetim kurulu başkanıydı.

"Ve bu, bugünki konuşmanın sonlandırılmasıydı. Lütfen, beni geçen haftaki gibi çileden çıkartmayın ve yeni değişim standartlarına geçiş yapın." Odanın içi doktorlardan gelen sızlanma ile kaplanmıştı. Seokjin ekleme yaptı, "Biliyorum, biliyorum. Bu meşakkatli, sinir bozucu, sıkıcı ve nefret ediyoruz. Biliyorum. Dosya işlemlerinden nefret ediyoruz, fakat bu işimizin bir parçası. Hayat kurtarırız ve sonrasında bunu kağıtlara dökeriz. Buna kariyeriniz boyunca devam edeceksiniz, bu yüzden buna alışmanızı ve basitçe geçiştirmek veya bir hemşire ya da asistana yaptırmayı bırakmanızı şiddetle öneririm. Dosya işlemlerini düzgünce yapın." Seokjin astlarından oluşan dinleyicileri gözleri ile tarayıp mili saniyeliğine dahi olsa her biriyle göz teması kurmaya çalışırken kararlı bir şekilde söyledi.

"Ve eğlenceli kısma gelirsek, Buraya gel Kaptan."

Jimin ameliyatı beklediğinden uzun sürdüğü için salona gelen en son kişilerden birisi olmasından dolayı en arka sıralardan izledi. Gözlerini sahneye doğru ilerleyen yeni kişiyi daha yakından görebilmek adına iyice kıstı. Uzun, engin ve çok çok çok yakışıklı gözüküyordu. Seokjin bir adım geri çekilip yeni doktorun kendi konuşmasını yapmasını sağladı.

"Adım Jeon Jungkook," Jungkook dümdüz bir giriş yapmıştı, selam sabahsız. Nefret ederdi, nefret ederdi bu tarz resmi konuşmalar yapmaktan. "Ben yeni Travma Cerrahıyım. Birkaç ay önce ordudan ayrıldım. Direkt olarak sahada görev aldım yani askeri doktor olarak pek çok şey deneyimledim bu 4 yıl içerisinde. Her neyse, burda olmaktan ve sizinle çalışacak olmaktan mutluyum."

Bu kısa ve basit bir tanıtmaydı. Seokjin daha fark edemeden en ön sıradaki yerini çoktan almıştı.

"Teşekkürler, Doktor Jeon. Hepimiz gelişinizi ve aynı zamanda birlikte çalışmayı dört gözle bekliyorduk. Sizi burda, Seoul Medical Center'da, ve aramızda görmekten onur duyuyoruz. Ve tabii ki hepimiz hizmetinizden dolayı size teşekkür ediyoruz." Gururla gülümsedi.

Jungkook tuhaf ve utangaç bir baş onayı vermiş ardından geri gülümsemişti. Jungkook'un başka nefret ettiği bir şey mi? Tıpkı şu an olduğu gibi doğruca ilgi odağı olmak ve övülmek. O insanların önünde biri tarafından övüldüğü her zaman oldukça çekingen olur ve utanırdı. Seokjin sonunda konferansı sonlandırdı. "Lütfen millet, ayrılmadan önce birkaç saniyenizi kendinizi Dr. Jeon'a tanıtarak geçirin. Sıcak bir karşılama yapalım."

Salon alkış sesleriyle doldu ve herkes oturduğu yerden ayaklandı.

Jimin etrafı doktorlarla sarılmış Jungkook'a baktı fakat ardından Taehyung'un ayaklanıp konferans salonunu terk ettiğini görünce peşinden gitti. Yeni cerrahla daha sonra tanışması gerekecekti. Eğer başka bir anda olsaydı, Taehyung Jimin'e doğru ilerler, muzipçe kaşlarını kaldırıp haylazca Jimin'in -bekar olduğu için- yeni ateş parçasına asılması gerektiğini ima ederdi. Fakat bugün gününde değildi.

Jungkook gözlerinin ucuyla ayrılan Jimin'i yakalamıştı. Bu kafeteryadaki tatlı kişi... demek doktordu. Kaba bir doktor. Kendini tanıtmadı bile yani, diye düşündü.

a Dose of SaltNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ