😌
########
"Uncle xing....morning"
"Arrr...yifan နိုးလာပြီပဲ လာထိုင်တို့တွေအကုန်လုံးကတော့မနက်စာစားပြီးပြီ"
"ဟုတ်...uncle"
"အမလေး wu yifan
ကိုယ်က အကြီးဖြစ်ပြီး အငယ်နောက်မှထရလား"
"အာ...ဖိုးလေးရာနောက်မှဆူဗျာ....ကျနော့်ကိုခေါက်ဆွဲလေးလုပ်ပေး…ဗိုက်ကဆာနေပြီ"
"အဆင်သင့်ပါ ကိုယ်တော်လေးရယ်😕"
"😬"
"ကိုယ်ကအကြီးပဲ ဒီလိုပထမဆုံးနေ့မှာတော့ ကိုယ်ကအရင်နိုးသင့်တာပေါ့"
သူ့ဖိုးလေးပြောတာကိုအာရုံမပြုနိုင်ပန်းကန်လုံးထဲမှခေါက်ဆွဲများကိုသာ မြိန်ရေယှက်ရေနဲ့ ချလွတ်ချလွတ်မြည်အောင်စားနေလေသည်
တော်သေးတာပေါ့ siwonလေးမရှိတော့ suho နဲ့ပဲ ကြီးပြင်းခဲ့ပေမယ့်အကျင့်စရိုက်တွေကတော့ သူ့ papa နဲ့ပဲတူလို့
Suho နဲ့သာတူရင်အစားအသောက်စားရင်တကမ္ဘာလောက်ကြာတတ်သည်သာ
"ကြားလားလို့ wuyifan"
"အာ ဖိုးလေးကလဲ ကျနော့်မှာ မနေ့ညက မအိပ်ရဘူး အဲ့ကလေးအာပြဲကြီးနဲ့ငိုနေလို့ 😕
ကျနော့်ကိုဖျော်ရည်တိုက်ဦးလေဗျာ"
လက်ကနေ yifan အတွက်ဖျော်ရည်ထည့့်ပြီးခွက်ကိုလှမ်းပေးလိုက်နေပေမဲ့ wu suho တို့အပြောမပြတ်
"မင်းက ကလေးကိုဘာသွားလုပ်လဲမှမသိတာ"
".😤"
အလိုက်မသိတဲ့ အဖိုးကြီးအိုပေါက်စလေးကို အတင်းဆွဲပြီး ဧည့်ခန်းထဲခေါ်သွားလိုက်တယ်
"Suho ကလဲ ကလေးတွေကိုမျက်နှာပူရအောင်ဘာတွေသွားမေးနေရတာလဲ"
#############
At dinning room
ဖန်ခွက်ထဲကဖျော်ရည်လက်ကျန်ကို လက်စဖြတ်ရင်းရှေ့က ချာတိတ်ကို ကြည့်နေမိသည်
မနက်စာစားပြီးသွားသော်လဲ ထ သွားရဲသည့်ပုံမပေါ်
အင်းပေါ့လေ သူ့အိမ်မဟုတ်တော့ သူလဲအနေစိမ်းနေဦးရှာမှာပေါ့
မနေ့ညက မအိပ်ခင်ငိုထားလို့ မျက်လုံးတွေအစ်နေရော သနားပါတယ်
အဲ.....ဘာလို့ သနားရမှာလဲစောင်မြင်ကတ်စရာကောင်းတာ
သနားစရာကောင်းတာက ကျနော်wuyifan ပါလေ
15 (Unicode)
Start from the beginning
