CELLAT

"GEÇMİŞ" 10.Bölüm

"Bana baksana sen?"

Dedim. Ama kız, Cellat'a o kadar odaklanmıştı ki beni o an takmadı bile. Bir an kendi kendime mi konuşuyorum diye düşündüm. O kara çiyan yine Cellat'a  bakarak;

"Seni bu sefer çok eğlendireceğim bak görürsün."

Dedi. Gözlerim o an kocaman açıldı. Hayretle kıza baktım.  Aklımdan bin bir düşünce geçiyor. Ne diyor bu kız diyorum, ben nereye düştüm böyle diyorum. Kız bildiğin kendini... Neyse  dilim varmıyor söylemeye.

Kızla tartışmamak elde değildi aslında ama Cellat'ın ona vereceği merak öfkemin önüne geçiyordu.
Cellat kıza göz ucuyla bile bakmadı. Cebinden çıkardığı telefonuyla uğraşırken konuştu.

"Seninle işim olmaz Defne s*kt*r git."

"Benim adım Defne değil yalnız."

"Her ne s*k*mse."

Kız onun ona verdiği cevaba o kadar üzülmüştü ki anlatamam sana. Yüzüme sinsi bir tebessüm yerleştirdim. Kız tam gidecekti ki engelledim. Beni itmek ne demek gösterecektim ona. Daha kimle dans etiğini bilmiyordu garibim.

"Bana baksana sen!"

Deyip kızın tam karşısına geçtim. Adını daha bilmediğim o kız beni süzüp konuşmaya başladı.

"Ne var?"

"Özür dile."

Kız kaşlarını çattı.

"Ne diyorsun be! Ne özürü?"

"Beni az önce ittiğin için, benden özür dile."

"Özür dilemezsem ne yaparsın?!"

Deyip bir adım atmasıyla bende ona doğru adım atım. Sabrımın sonuna gelmiştim çünkü. Kız bildiğin bana ben kaşınıyorum Cemre, gel kaşı beni diyordu. Parmağımı kızın koluna koyup ittim.

" Bana bak! Benden şuan özür dilemezsen seni doğduğuna pişman ederim."

"Et bakalım."

Gülüp sırtımdaki çantayı yere attım ve hızlı bir hamleyle kızın saçına yapıştım. Elim saçında olduğu için başını biraz eğdim. Ben uyarmıştım başta onu. Ama beni dinlememişti salak!

"Sana özür dile dedim değil mi?!"

"Bırak saçımı!"

"Duymadım! Biraz daha bağır sesin gelmiyor canım."

"Cellat yardım et!"

Cellat'tan yardım istemesi ile kahkaha attım o an. Gerçekten canına susamış bu kız dedim içimden. Başını biraz daha eğdim kızın.

"Seni Cellat bile elimden alamaz! Onun için benden hemen özür dile."

Diye bağırdım. Birden birinin arkamdan iki kolumu da tutup beni çekmesi ile kızın saçını bıraktım. Arkama dönmem ile Barlas bana sinirle bakıyordu. Cellat'a baktığım an yüzünde bir tebessüm bize bakıyordu tabi. Barlas'ın bana kızmasıyla gözlerimi ondan çekip Barlas'a baktım.

"Ne yapıyorsun Cemre?!"

Kolumu birden Barlas'tan kurtarıp kızın üstüne yürüdüm sinirle. O kıza karşı içimde kocaman bir nefret olmuştu. Nedenini biliyordum ama içimden kendime Cemre, hissettiğin sadece hoşlantı sakin ol desem de fayda etmedi. İşaret parmağımla kızı gösterip bağırdım.

"Bu kız benden özür dileyecek!"

Barlas kolumdan tutup gitmemi engelledi.

"Ne özürü ne yaptı sana?"