You didn't mean it

* hoofdstuk 28

* hoofdstuk 28

Dennis POV.

"Nee nergens" zegt Brian. "Ik ga naar huis. K spreek je nog wel" zegt hij tegen me. Ik knik. Hij loopt de deur weer uit en sluit hem.

"Dennis. Denk je echt dat hij me niet heeft laten weten dat jullie daar waren..?" vraagt Sarah aan me. "Hij heeft het me wel allemaal verteld.." zeg ik. "Wat heeft hij verteld?" vraagt ze en fronst.

"Over wat er allemaal was gebeurt. Is het waar?" vraag ik. "Is wat waar?" vraagt ze verbaasd. "Dat jij hém zoende?" vraag ik. "Wat? Dennis. Geloof je dat nou?" vraagt ze dan. Ik bijt op mijn lip wanneer ik tranen in haar ogen zie.. "Nee. Maar ik bedoel.." zeg ik dan.

"Dennis alsjeieft.." fluistert ze dan. Haar ogen vullen zich helemaal met tranen. "Nee het is gewoon, als je geen spijt had zou je het me niet vertellen.. Ik geloof jou.." zeg ik.

Wanneer er tranen over haar wangen rollen wil ik haar omhelzen. Maar Chris is me voor. Hij stond de hele tijd stil toe te kijken, ookal zou hij er niets van begrijpen. Hij knuffelt haar bij haar benen, want hoger komt hij niet. Ze glimlacht en tilt hem op. Hij drukt een kusje op haar wang. Ik glimlach.

Sarah POV.

Ik en Dennis zitten op de bank. Chris sliep. Het was al de hele tijd stil.. "Zal ik gewoon hier overnieuw beginnen met m'n hbo opleiding in plaats van daar..?" vraag ik en kijk Dennis aan. "Nee. Dat hoeft niet. Daar kan je je talent uitbreiden. Hier niet" zeg ik. "M'n talent boeit me niet." zeg ik.

"Dan moet je 'n half jaar wachten tot je weer toegelaten word op een nieuwe school. Dan zit je een half jaar zonder school" zegt Dennis. Ik knik "Dan kan ik toch tijd met Chris doorbrengen.. In 4 weken is er al zo iets rots gebeurd in Londen." zeg ik en zucht.

"Weet je zeker dat je een half jaar zonder school wil?" vraagt Dennis. Ik knik. Hij haalt z'n schouders op "Of je neemt privé-lessen dit jaar, en gaat volgend jaar naar de 2e van het hbo. Dan verspil je ook geen tijd" zegt Dennis dan. "Ja dat doe ik dan. Dankje" zeg ik.

* volgende ochtend *

Dennis POV.

"Klaar?" vraag ik aan Sarah. We zouden haar spullen op gaan halen in Londen en laten weten dat ze stopt. Ze wilde perse dat ik mee ging. Het ging wel steeds minder goed tussen ons. We praatten minder, we maakten minder plannen om dingen samen te doen, we zoenden niet meer. Niks. Helemaal niks.

"Ja, klaar" zegt ze wanneer ze aan komt lopen. Wauw. Soms vergeet ik gewoon even hoe mooi ze is. "Ehm Saar" zeg ik en loop naar haar toe. "Ja?" vraagt ze en kijkt me met glinsterende ogen aan.

"Je weet dat ik van je hou, toch?" vraag ik dan. "Ja, ik ook van jou" zegt ze. Ik glimlach. "En je weet dat ik je echt nooit meer kwijt wil?" vraag ik dan. "Ik jou ook niet" zegt ze. Ik omhels haar. "Straks missen we de trein. Kom" zeg ik en pak haar hand vast en trek haar mee. Ze loopt achter me aan de trap af. We lopen naar buiten en stappen in mijn auto.

* School, Londen *

"Ik had jullie kamers veel kleiner verwacht" zeg ik dan wanneer we de kamer van Sarah en Rebekka in lopen. Rebekka was er niet. Die was beneden ofzo zei Sarah.

"Ja joh? Ik had het juist groter verwacht aan het begin" zegt ze dan. Ze pakt een tas en doet al haar spullen er in. "Klaar" zegt ze dan. "Ohh. Oke" zeg ik dan en glimlach. Hand in hand lopen we naar de receptie. Na een half uur zijn we eindelijk helemaal klaar.

Ik draag haar koffer en zij een handtas met haar laptop en een aantal boeken en cosmetica spullen. "Ehm. Loop je even mee naar de meiden?" vraagt Sarah en kijkt me aan. Ik schud mijn hoofd "Ik wacht hier wel even. Ga maar" zeg ik en glimlach. Ze drukt een kus op mijn wang en loopt naar het groepje meiden.

Wanneer Sarah net weg wil lopen houd een jongen haar tegen.

Wacht.

Dat is Sam..

Sarah kijkt hem aan zonder wat te zeggen. Ik kijk toe. Dan zegt Sarah wat. Hij lacht, maar Sarah blijft sirieus.

Hij stopt met lachen. Hij legt Zijn hand op haar schouder en zegt wat tegen haar. Ze schud haar hoofd en zegt 'nee'. Dat kon ik weer wel liplezen. Ik zie dat hij aandringt. Sarah kijkt me aan. Ik geef een knikje dat ze moet komen.

Wanneer ze nog iets zegt tegen Sam knuffelt hij haar, maar ze knuffelt niet terug.

"Wat zei hij allemaal?" vraag ik dan. "Over dat ie me leuk vond en die onzin dingen" zegt ze dan en zucht. "Hmm oke.." zeg ik en rol met mijn ogen. "Laten we kijken wanneer de trein gaat en daarna wat gaan eten?" stel ik voor. "Ja is goed" zegt ze en glimlacht.

"We hebben nog twee uur" zeg ik dan. "Zullen we eerst wat eten en daarna een beetje winkelen voor jou. Vind je dat wat?" vraag ik. "Ja. Leuk" zegt ze.

Ik bedacht één ding. Het zou nooit meer het zelfde worden. En ik weet zeker, dat als we Chris niet zouden hebben, dat we allang uit elkaar waren.. Dat we niet eens meer aan elkaar wilden denken.. Ik heb een vermoeden dat het binnen een paar maanden uit gaat. Dat we helemaal uit elkaar gaan groeien. Dat ze die ring niet meer om doet. Dat ik haar nooit meer kan omhelzen. Ik bijt hard op mijn lip bij het idee. "Waarom ben je zo stil?" vraagt Sarah. Het enige wat ik doe, is mijn hoofd schudden..

~~

Zoals altijd ga ik om een ding vragen; Vote & comment. (:

En ik wens jullie nog fijne kerstdagen toe, en een gelukkig, gezond nieuw jaar! (: 2013 komt er al weer aan! De tijd vliegt joh haha.