KIRIK DÜŞLER

63. Bölüm ~ Hazırlıklar

Minnet duygusuyla baktı Emir'e. Zoraki çıkan ses tonuyla "Sağol!" dedi. Emir de dizine vurarak ayağa kalktı.
"Hadi toparla kendini. Kızların yanına gidelim. Yarın nasıl olacak planlayalım."

Derin nefes alarak kendini kısmen toparlayan Anıl odadan çıktı. Tam salona girecekken Bahar'ın fısıltısını duyup öylece kaldı. Emir'i tutarak onun da içeriye girmesine engel oldu.
"Aylin bir şey soracağım."
"Sor."
"Şey, aşağısı çok acıyor. Özellikle tuvalete çıktığımda çok sızlıyor. Anıl'a farkettirmemeye çalışıyorum ama yürürken bile sızlıyor. Sende de böyle mi oldu?"

Aylin Bahar'ın sorusuyla öylece kaldı. Kendi ilk ilişkisini düşündü, başını hayır anlamında salladı.
"Ben bu konularda çok bilgisizim Bahar, ben de öyle bir şey olmadı. Sanırım partnerin yaklaşımıyla ilgili bir durum." Anıl dişleriyle beraber yumruğunu sıktı. İçeriye girip yüzlerine bakacak gücü kendisinde bulamıyordu. Emir omzuna dokundu ve kulağına doğru eğildi.

"Biz dünyanın en şanslı adamlarıyız. Çünkü çok güçlü kadınlara sahibiz. Yapmamız gereken şey basit: el üstünde değil, başüstünde taşıyacaksın. Hadi."

Kapı açılıp içeriye girdiler. Kızlar hemen toparlandılar. Emir Aylin'in yanına oturarak belinden sarıldı ve elini karnının üstünde tutarak bedendeki tüm canlara sevgisini gösterdi. Anıl mahcup bir şekilde Bahar'ın yanına oturdu. Elini tutup dudaklarına götürdü. Emir ile göz göze geldiği her saniyede, dostunun desteğini omuzlarında hissetti. Hayatın ona verdiği en güzel insanlarla aynı ortamdaydı. Biliyordu iç huzuru da onlarla beraber kazanacaktı.

Geç saatlere kadar konuşup çözüm üretmeye çalıştılar. Sonunda herkes esnerken Emir son cümlesini söyledi.
"O zaman toparlayalım. Kızlar sabah erkenden gelinlik için mağazaya gidecek, sonra kuaför. Ben akşam yemeği için restorantta yer ayırtacağım, bir de balayınız için bir kaç yerle konuşup bilet bakacağım, nikahtan sonra fotoğraftan çekimi yaparsınız bulabilirsem tabi, Anıl da Esin Teyzeyle, Özkan amcaya gidip başbaşa bir konuşsun, oradan da bizimkilere geçip davette bulunsun. En son saat 1 de berber de buluşuruz."

Herkes tamam diye başını eğerken Emir omzuna doğru eğildi ve uyukalmış Aylin'e baktı. Anıl gitmek için ayaklanınca,
"Saçmalama Anıl, bu saatten sonra bir de yol mu gideceksin. Ben size çarşaf yastık getiririm. Aylin'i yatırayım."

Kucakladığı Aylin'i odalarına götürüp bir bebek gibi yatağına yatırdı. Dolaptan çarşaf yastık ve pijamaları alıp salona getirdi.
"Koltuğu çekince yatak oluyor. Gerisi sizde iyi geceler."

Emir hızla sevdiği kadının yanına gitti. Üzerindekileri çıkarıp o en sevdiği hale getirdi ve yanına usulca girerek kolları arasına aldı. Birbirinin kokusunu solurken, sıcaklıklarına sıvışarak kendilerini huzurlu bir uykuya bıraktı.

Bahar ve Anıl çekingen bir şekilde bir koltuğa bir çarşaflara baktılar. Anıl kafasını kaşıyarak.
"İstersen sen orada yat ben ikili koltuğa kıvrılırım."
"Yarın yeterince yorucu bir gün olacak, birlikte yatmamızda bir sakınca yok."

Anıl koltuğa yatak şeklini verirken Bahar üzerindekileri çıkarıp Aylin'in pijamalarını giydi. Anıl'ın hazırladığı yatağın içine girdi. Anıl da üzerindekileri Emir'in pijamalarıyla değişip Bahar'ın yanına geçti. Yüzleri birbirlerine dönük sessizce yattılar.

"Yarın evlenecek olduğumuza hala inanamıyorum."
"Anıl, eğer aklında en ufak bir şüphe dahi varsa.."
"Yok, ben senden eminim. Sen?"
"Benim seninle hiç sorunum olmadı ki."
"Bahar, ben eşşek kafalı bir herifin tekiyim. Yaptığım şeyle kendimi affetmekte zorlanıyorum."
Bahar aralarındaki boşluğu kapatmak istercesine biraz daha Anıl'a yanaştı. Nefesleri birbirinin yüzüne vuruyordu. Burnunu Anıl'a sürttü.
"Ne yaptın ki?" diye sordu. Ve hemen ardından dudaklarına dokundu. Bahar Anıl'ı öperken, Anıl da aynı iştahla cevap verdi. Daha fazlasını isteyen bedenini sakinleştirerek geriye çekildi.