KIRIK DÜŞLER

61. Bölüm ~ Günler...

"Ayşegül bana bulaşmasın diye kendi kurtulma şansını da görmezden geldin."
"Ölsem de ardımda mutlu bir Emir olsun istedim."

"Aylin sensiz bir hayatta benim mutlu olabileceğimi nasıl düşünürsün. Ayşegül'ün insafına nasıl güvenebildin ben inanamıyorum sana."

"Şuan güvenli bir noktada bunları konuşmak gerçekten olayı çok basitleştiriyor. Ama orada tek bir gerçek vardı oda ölüm! Ve Ayşegül'ün yangınla bir travması vardı. Ben de kullandım."

"Offf bunları yaşamış olmana inanamıyorum. Sadece düşünerek bile bunu kaldıramıyorum. Sen nasıl bu kadar rahatsın?"

"Çünkü sen şuan yanımdasın, kapıyı vurup gittiğinde çektiğim acı ölüm korkusundan daha beterdi. Senin yanımda olmadığın bir hayatı yaşamanın anlamı yok zaten."

Emir sıkıca Aylin'e sarıldı.
"Ben seni hakedecek ne yaptım acaba?"
Aylin kendi aldığı cevabı şimdi Emir'e gönderdi.
"Gülümsedin."

İçeriye elinde paketle Füsun Hanım, Gencer Bey ve Ece girdi. İkisini sarmaş dolaş görünce huzurla gülümsediler.
"Kızımın canı börek istemiş."
Aylin utanarak başını eğdi.

"Duyduklarımız doğru mu? Sonunda bizi yaşlandırıyor musunuz?"
Emir ağız dolusu gülümseyerek, içine sığmayan bir heyecanla cevap verdi.
"Üstelik bir ağızdan değil, iki ağızdan yaşlanıyorsunuz."
Gencer Bey kaşlarını çattı.
"O ne demek öyle?"
"İki çocuğumuz olacak demek, iki çocuk birden sana dede diyecek."

Gencer Bey'de en az Emir kadar heyecanlanarak gözlerini sonuna kadar açtı. Füsun Hanım'ın mutluluktan hemen gözleri doldu. Ece alkışlamaya başlayarak.
"Hala oluyorum ben" diye bağırmaya başladı.

Kapı açılıp içeriye Anıl girdi. Kapıdan Ece'nin sesini duymuş ona cevaben konuştu.
"Ben de dayı oluyorum, ya da amca. Off iki taraftan kardeşlik zormuş. Ama içimdeki nasıl muazzam bir his anlatamam."

Füsun Hanım Aylin'e ve Emir'e sarılıp tebrik etti. Hemen getirdiği yiyecekleri çıkararak Aylin'i yedirmeye çalıştı. Ece ve Anıl odanın köşesinde tatlı tatlı atışmaya başladılar.
"Ayy inşallah ikisi de kız olur. Bıcır bıcır süslerim onları."
"Erkek olsunlar yaa Emir'le basket sarmıyor daha keratalarla oynarız. Takım kurarız vallaha."
"Ne takımı Anıl abi yaa, bebekleri olacak onların, mini mini etekler giyecekler eğilince bezleri görünecek."

Emir kaşlarını çatarak Ece'ye baktı.
"Ne biçim hayal o öyle?"
"Çok tatlı bence abiiii, bir düşünsene. Üç tane Aylin?"

"Düşündüm ve olmaz. Ben bir Aylin'le baş edemiyorum. Üç taneyle mümkün değil. Ben oyumu Anıl'dan yana kullanıyorum."
"Evlat ayrımı yapıyorsun şuan. Kız olacaklar ve birlik olup seni delirteceğiz."

Emir babasına baktı.
"Babaaa sen bir şey desene şu kızına!"
"Bakalım sen bir şey diyebilecek misin kızına!"
"Sen de mi baba?"
"Evlat evlattır oğlum inan kızı da bir erkeği de. Hepsi canından bir parça. Ayıramazsın, seçemezsin."

"O zaman Ece'yi evlendirelim, şehir dışına yollayalım. Ya da bize gelmesini yasaklayalım bir şey yapalım baba?"
"Abicim kapıdan kovsan bacadan girerim. O kızları süslerim. Öyle yakın olacağım ki ilk sevgililerini bana anlatacaklar."

Emir bitkin bir şekilde Aylin'e baktı.
"Aşkım sevgili diyor ya.. Söyler misin ona benim kızımın sevgilisi olamaz diye. Ben artık baş edemiyorum."
Aylin ortamı keyifle izlerken ağzına tıktığı böreklerden konuşamıyor sadece gülümsüyordu.

Ece hayretle Aylin'e baktı.
"Yalnız bu kızın sonu iyi değil, bu yemeyle kapılardan sığmayacak."
Aylin direk yüzünü astı. Emir kaşlarını çatarak Ece'ye baktı.
"Sana ne kızım! Kapıları genişletirim bende!"