ووت و کامنت یادتون نره بوس بهتون.
***
وقتی از پله ها پایین رفتن با جمعیت نسبتا زیادی مواجه شدن که درحال گپ زدن و نوشیدن بودن. زیرزمین بزرگ و خوش ساختی به نظر میرسید ولی دانیال به محض وارد شدن احساس خفگی کرد. نور کمی وجود داشت و بوی انواع و اقصام نوشیدنی های الکلی توی هوا موج میزد.
با وجود اینکه داخل ماشین کت بزرگی روی لباس فرم هاشون پوشیده بودن بازم از نگاه های خیره بعضی از مشتریا حس بدی دریافت میکردن.
-فکرکنم باید بریم یه چیزی سفارش بدیم.
هری با صدایی که فقط به گوش همکارش برسه اینو گفت و به بار اشاره کرد.
-مطمئنی؟ راستش من اصلا نمیخوام باقی روز کاریمو مست و پاتیل باشم.
-نه درحدی که عقلمونو از دست بدیم. حتی میتونیم وانمود به نوشیدن کنیم.
دانیال اصلا از این ایده خوشش نمی اومد ولی میدونست حق با هریه. در هر صورت اگه میخواست نقشه شو عملی کنه و باقی اتاق ها رو چک کنه باید کاری میکرد که فکرکنن یه مشتری معمولیه.
پس جلوتر رفتن و دو لیوان نوشیدنی سفارش دادن و کنار صندلی های پشت پیشخوان ایستادن. مشتری های تک و توکی روی مبل ها نشسته بودن و رفته رفته نگاه ها از روشون برداشته شد.
دانیال با دقت راهروی انتهایی زیرمینو چک کرد و گرچه کاملا به سمت تاریکی میرفت و حتی در اتاق ها دیده نمیشدن اما میدونست چیزی که مد نظره دقیقا باید همونجا باشه.
-اولین باره اینجا می‌بینمتون.
صدای مرد جوانی از کنارشون شنیده شد که به طور مشخصی درحال زل زدن به هری بود.
-این یعنی همیشه اینجایی؟
جواب هری باعث شد دانیال جا بخوره و به سمت دوستش برگشت. هیچ نمیدونست تو اون موقعیت جدی درحالیکه داخل یکی از ماموریتاشون بودن چرا باید شروع به لاس زدن با کسی بکنه که حتی یک دقیقه نیست دیدنش.
-اوه... راستشو بخوای اکثرا اوقات‌ِ بعد از شیفت کاریمو اینجا میگذرونم.
اون موهای روشنی داشت به طوریکه حتی تو فضای نیمه تاریک بار، زیر نورهای کم نور بالای پیشخوان برق میزدن.
-هی...
دانیال بازوی هری رو کشید و دم گوشش زمزمه کرد:
-چه غلطی داری میکنی؟
-داره میگه همیشه اینجاست شاید بتونه...
-خدای من تو که نمیخوای درباره ماموریت بهش بگی؟
-نه البته که نه.
نگاهشو از دانیال دزدید و تلاش کرد بی طرف به نظر برسه. در هرحال مطمئنا اونقدری احمق نبود اینکارو بکنه مگه نه؟
YOU ARE READING
CRISIS "Completed"
Fanfictionچطور بعد از گذشت سال هایی که توی تاریکی گذشتند، همچنان همون کابوس قدیمی می‌تونست شب های طولانیش رو طاقت فرسا کنه؟ درست مثل خنجری زهر آلود، بی رحمانه روح بی جانش رو شرحه شرحه میکرد.
