"ددییی ...... ددی ...."تهیونگ با شنیدن صدای جانگ کوک که داشت صداش میزد سریع از جاش بلند شد و خیلی سریع در اتاقش رو باز کرد و از پله ها پایین رفت
و جانگ کوک رو در حالی که نفس نفس میزد و چشماش پر اشک بود جلوی در عمارت دید به طرفش رفت " چی شده؟ اتفاقی افتاده؟ چرا داری گریه میکنی؟ " تهیونگ پرسید
و نگاهش رو به دست های پسر کوچکتر داد" چی تو دستته ؟"
جانگ کوک اروم دستش رو باز کرد و گنشجشک زخمی رو به تهیونگ نشون داد "حالش خوب نیست ددی ممکنه بمیره" جانگ کوک با لحن ارومش گفت
بشین رو مبل پسر بزرگتر گفت بعد از چند دقیقه با کیف لوازم اولیه برگشت و‌کنار جانگ کوک نشست
پارچه سفیدی که به نظر نرم میومد رو روی میز انداخت "بزارش رو میز" جانگ کوک بلافاصله کاری رو که تهیونگ گفته بود رو انجام داد و گنجشک رو با دقت روی پارچه گذاشت
تهیونگ نگاه دقیقی به گشنجشک انداخت خونریزی از بالش بود ضدعفونی و پنبه و آتل و باند سفید رو کیف کنارش بیرون اوورد
ضد عفونی رو به پنبه زد و به طرف گنشجشک خم شو" ددی میشه من انجامش بدم" تهیونگ با شنیدن صدای جانگ کوک مکث کرد و بعد از چند ثانیه پنبه رو به پسر کوچکتر داد
جانگ کوک بعد از ضدعفونی کردن جای زخم اتل رو روی بال کوچک گنجشک گذاشت و باند که تهیونگ به دو نصف تقسیمش کرده بود تا کوچیکتر بشه رو براداشت تا به بال گنشجک ببنده
ولی انگار موفق نبود گنشجک خیلی کوچیک بود و دست های جانگ کوک داشت میلرزید تا مبدا با گنشجشک اسیب بزنه ولی با حس کردن دست های بزرگی روی دستاش سرش رو بالا اوورد به تهیونگ نگاه کرد
"اروم باش نباید بهش اسیب بزنی خوب ببندش" تهیونگ با لحن ارومش که جانگ کوک تا به حال نشنیده بود گفت
پسر کوچکتر که انگار از لرزش دستاش کم شده بود بدون اسیب زدن به گنشجشک باند رو بست و لبخند بزگی زد و به طرف تهیونگ برگشت
"حالش خوب میشه ددی؟ "
"نگران نباش اتفاقی براش نمیوفته ولی الان باید نگران چیز دیگه ای باشی "
جانگ‌کوک با تعجب به پسر بزرگتر نگاه کرد "نگران چی ؟"
"بهت گفته بودم بیست دقیقه بعد باید تو اتاقت باشی جانگ کوک ولی انگار خوب متوجه حرفم نشدی " تهیونگ گفت و از ترس که توی چشم های جانگ کوک دیده میشد نیشخندی زد .
***** ******* **********
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
