Napalayo ako bigla at nanlata nang makitang walang number 13 na Hiro sa class book. Si Wilson nga ang nakalagay na number 13 doon.


Kasama rin ni Wilson sila Phil, Gori at Hanz pero hindi ko rin siya ganoong napapansin sa klase, ngayon lang din talaga siya napansin.

Patakbo akong lumabas ng classroom at nilingap kung nasa hallway lang ba si Hiro, pero kahit anong hintay ko ay walang Hiro'ng tumawag man lang o sumalubong sa'kin.

Ayaw kong ngumawa at mag-isip ng kung anu-ano. He'll surprised me, I know that.

Nag-skipped classes din ako at nagtungo sa mga lugar na pwedeng puntahan ni Hiro, baka sakaling maabutan ko siya doon na nag-iisa. Pabalik-balik rin ako sa hallway, sa garden at sa punong nasa gitna ng open field.

Pabalik na ako ng room nang magkasalubungan kami ni Zack. He is holding a book and walking down the  hallway.  Naituro pa niya ako at nagpamulsang sinalubong.


"O, Alora?" Bungad niya nang mag-abot kami. "Wala kang klase?"


Malamang na nagtataka na naman siya kung bakit nasa labas ako.


"You remember number 13, right?" Hindi ko alam pero iyon agad ang unang naitanong ko kay Zack.


He crossed his eyebrows and tilt his head a bit, he is wondering.


"Number 13? You mean Hiro?" He remembered him, he did not forget about him.


Why all the people still don't know about him? He has a name already, and people started to recognized him, what happened to him?


Okay naman kami ni Hiro kagabi, pero ngayon nawala na lang siya ng parang bula.  Totoo kaya 'yung sinasabi ni Curry fairy na may masamang mangyayari kung sakaling mabago ang story board?

Did the writer take him away?

Ayaw kong umiyak at gumawa ng kung ano sa isip ko pero bigla kong naalala ang sinabi ni Curry fairy noon, ako ang nagbigay ng pangalan kay Hiro. He already warned me about changing my fate, changing the story board and having Hiro by my side.


"I-I need to talk to Curry fairy. Maiwan na kita," saad ko at walang anu-anong iniwan si Zack at nagmadaling nagtungo sa cafeteria.


Wala akong pakundangan pumasok sa kitchen area at naghahabol pa ng hininga na hinarap siya. Wala akong pakialam kung sumumpong man ang sakit ko.


"Alora?" Nagtataka niya akong tiningnan at iniwanan ang chopping board at kutsilyo sa isle table.


"I want to know where's Hiro. Nawawala siya ngayong araw, hindi ko siya mahanap." I want to remained calm as possible, I also don't want to stuttered even a little bit.


"Huwag mo na hanapin si Hiro, Alora." walang pakundangan aniya, at seryosong tumingin sa akin.


"H-Ha? Paano mo nasasabi 'yan, mahalaga si Hiro sa'kin." Hindi ko na maitago ang pag-aalala.


"Inalis ng writer si Hiro sa mundong ito, Alora. Binalaan na kita, kapag sinubukan mong baguhin ang takbo ng kwento, may hindi magandang mangyayari. Kasalanan mo kung bakit wala na siya ngayon, hinayaan mong gawin niya ang gusto mo." Nag-crossed arms siya at nanatiling masama ang tingin, halatang galit siya sa ginawa ko.



I-It's all my fault? Hiro is gone because of me.


Nailapag niya ang isang kamay sa table at nanatiling nakatuon ang atensyon sa'kin. "Ang extrang katulad ni Hiro ang kabayaran ng kasakiman mo, Alora."

Parang may tumusok sa puso ko dahil sa mga sinabi ni Curry fairy. Unti-Unti akong humikbi pero pinili kong hindi ipakita iyon.


"Nasaan ang comic book? Gusto ko malaman kung nandoon pa siya o wala na. Gusto ko malaman kung nandoon pa siya," hindi ko na napigilang hindi magpakita ng emosyon. Mas lalong tumindi ang paghikbi ko, my tears are running down on my face.


"Kung saan talaga siya naroon, Alora. Ikaw mismo ang tumuklas. Ang writer ang naglagay sa kanya sa mundong ito, tatanggalin din niya ito. Malamang wala ka na ring Hiro'ng mababasa sa libro."


Mas nasaktan ako sa mga sinabi niya, muli ko siyang tiningnan. Mabilis akong lumabas ng cafeteria at parang tangang hinahanap si Hiro sa paligid.

I keep on shouting on his name, Hiro.



Author's note:

Last update ko na talaga this 2020, Happy new year everyone! 💙



Look, I found you (UNDER REVISION)Where stories live. Discover now