SUDAN GELEN MUCİZE (KİTAP OLDU)

7.BÖLÜM - GÜN IŞIĞI

''Gözlerin gün ışığı gibiydiler. Herkeste ışığın yansıyıp parıldarken benim gözlerime baktığında ışığın beni yakıp kül ediyordu.''

Elimden kayıp giden ipek kumaşın dokusu parmak uçlarımda yumuşacık bir his bırakıyordu. Kırmızı uzun ipek elbise askıda bedenini arıyor gibi öylece bekliyordu. Yanında dizilmiş farklı renklerdeki ipek elbiselerin hepsi birbirinden ayrı ve göz alıcıydılar. Seçtiğiniz kıyafetin kumaşı bile kişiliğinizle örtüşürdü. Giymeyi en çok sevdiğiniz kıyafetlerin dokularında kişiliğinize iyi gelen yönler bulurdunuz. İnce, kalın, deri,saten veya ipek...

Tüm dokular ve temaslar bedenimize iyi gelir ruhumuzu doyururdu. O yüzden en önem verdiğiniz gecelerde kıyafet tercihinizde bir elbiseye dokunma ihtiyacı hissederdiniz. Kırmızı ipek elbisenin yanındaki üzerinde parlak taşlarla işlenmiş omuz detaylı gece mavisi elbisenin ışıltısı göz kamaştırıyordu. Arkamı döndüğümde Nazlı kabinden çıkıyordu. Omuzlarından ince tül askıyla inen boynu açık belinden bedenini sarıp aşağıya doğru tül eteklerle dökülen bacaklarını iki sıra şeklinde açıkta bırakan bebe mavisi elbisesinin parça parça uçuşan eteklerinden tutup ''Nasıl olmuşum?'' diye sordu.

Nazlı'yı bir tur etrafında dönmesi için işaret ettiğimde dişlerini göstererek gülüp etrafında bir balerin gibi döndü. Uçuşan etek uçları ve savrulan kıvırcık saçlarıyla çok güzel gözüküyordu. Beklentiyle yüzüme baktığında başparmağımla olmuş gibi işaret ettim. İkimizde gülerken Nazlı'nın annesi yanımıza geldi. Arkasındaki görevli kadın elinde üstünde şeffaf korumada siyah bir elbise tutarken Nazlı'nın bugün tanıştığım annesi Işıl Artun, topuklarının üzerinde dans eder gibi Nazlı'nın yanına doğru adımladı. Annesi Nazlı'nın deyimiyle starlara stil danışmanlığı yapan bir moda ikonuydu. Kendi adıyla açtığı moda evi, caddede sıralanmış birbirlerine karşılıklı bakan mağazaların arasında gücünü hissettirecek kadar büyük üç katlı bir binaydı. Annesi hoş, alımlı ve oldukça güzel bir kadındı. Üzerinde göğüs dekolteli siyah bodynin uç kısımları bacaklarını tamamen saran siyah deri pantolonunun içindeydi. Pantolonu bileklerini açıkta bırakan kısmında siyah ince topuklu ayakkabısının şerit gibi bağı bileğini sarıyordu. Üzerindeyse simetrik çizgilerin olduğu renkli pareosu topuklu ayakkabısının ucuna kadar iniyordu. Boyunun uzunluğunu ve ince bedenini iyice ortaya çıkaran kıyafet tercihiyle adeta adı gibi ışıldıyordu.

Nazlı'nın yanına gidip üzerindeki elbisesinin askılarını kontrol ederken ''Şu askılar kol kalınlığını ortaya çıkarmış gibi duruyor. Daha kalın askılı ya da paletli bir elbise mi giyseydin Nazlı? Acaba sen son günlerde yine kilo mu aldın?'' diye fikrini söylerken Nazlı gözlerini devirip annesinden uzaklaştı.

''Ben bu elbiseyi sevdim. Gayet güzel ve rahat anne.''

Onların arasındaki bu tartışma özel alanlarını ihlal ediyormuşum gibi içimde bir his oluşturunca başımı çevirdim. Kollarımı göğsümde birleştirip ferah salonun içinde sıra sıra dizilmiş elbiselere bakmaya başladım.

Aradan iki hafta geçmişti ve o gün sinemadan sonra yemek yememiz dışında neredeyse hiç görüşememiştik. Çünkü Karaer koleji yine her kolejden farkı olarak farkını ortaya koyan bir ders programı sistemine sahipti. Her ayın sonunda dönem sınavlarına hazırlık oluşturmak ve öğrencilerinin durumunu ölçmek için her dersten ayrı ayrı olarak ön sınav yapılıyordu. Neredeyse iki haftadır sınavlara çalışmaktan ne Nazlı ile dışarıya çıkış gezip eğlenebilmiştik ne de yarım kalan sorularımın peşine düşebilmiştim. İlk sınavların bittiği hafta sonu tanışma partisi adı altında eğlence yapılıyormuş. Nazlı bu partiyi çok önemsiyordu. Söylediğine göre bütün okul orada oluyormuş. O yüzden de sabahın köründe beni uyandırıp annesinin moda evine çağırmıştı. Hedefi gece için çok güzel olup herkesi kıskandırmaktı. Nazlı bunu böyle söylese de asıl niyeti onu partiye davet eden Atakan'ın yanında boy gösterip sürekli Atakan'ın etrafında olan kızları kıskandırmaktı. Akşam parti daha önce hiç gitmediğim bir gece kulübünde olacaktı. Nazlı da kendini akşama kadar tüm konsantre geceye hazırlıyordu.