Number is my neighbor // taekook ✅✅

30. Bölüm- Final •́ ‿ ,•̀

15 YIL SONRA

Öncelikle merhaba, ben Jungkook. Kitap yazmada iyi değilimdir aslında ama size böyle bir kitap yazmak istedim. Şey aslında kitap değil bu, sadece anılarımın küçük bir kısmını anlattığım bir defter. Yazarken cidden bazı yerlerde saçmaladım biliyorum ama zaten benden de düzgün bir yazı beklenemezdi. Size bunu yazarken 40 yaşımdaydım, siz ne zaman okuyorsunuz bilmiyorum ama ölmüş bile olabilirim. Aslında yazmaya 25 yaşımda başladım, hamile olduğum gün... Cidden bir mucize gibiydi o an ve ben bunu ölümsüzleştirmek istedim. Çoğu kişinin nefret yorumlarını aldırmadan mutlu oldum o dönemimde çünkü ben sevdiğim adamdan hamileydim!!! Tanrı aşkına ben erkeğim ve hamileydim. Kim nefret yorumlarını takar ki o an? Neyse çok uzattım. Normalde bu defteri yayımlamak gibi bir düşüncem yoktu ama bugün yani 15.05.2035 te mucize gibi bir şey oldu! Ve bütün anılarım gözümün önüne geldi. Size atladığımı 15 yılda olanları kısa bir şekilde (cidden çok kısa) anlatacağım.

Öncelikle babam Yeonjun doğduktan sonra tehdit etmelerine devam etti ama açıkçası tabiri caizse hiçbirimizin sikinde değildi bu olay -yeonjun'un bile-

Bir süre sonra bir trafik kazasında öldü. Her zamanki gibi çok fazla alkol almış ve çok hızlı bir şekilde araba sürmeye kalkmış. Aptallık... Ona küçükken annemle beraber çok içmemesini söylerdik. Bir gün bu yüzden öleceksin derdik... Şimdi cidden bu yüzden ölüyor oluşu bende garip bir duyguya neden olmuştu.

Sevinmiştim, sevinmiştim çünkü çocuğum güvendeydi. Daha demin sikimizde olmadığını söyledim ama cidden sağı solu belli olmayan biriydi babam, yani içimde cidden bir korku vardı. Şey birde üzülmüştüm ölmesine, bana onca şey yapan adamın arkasından ağlamıştım. Sonuçta babamdı ve o olmasa ne size bunu yazıyor olurdum, ne de taehyung gibi biri ile tanışmış olurdum.

Birde çok sevdiğim hyunglarım var! Jimin ve yoongi evlendi, namjoon ve Jin zaten evli sayılırdı. Hoseok... Şey taeyong öldü... Nasıl desem bilmiyorum ama o öldü hemde Hoseok için. Hoseok bir hastalığa yakalandı ve uygun donör sadece Taeyong'da vardı. Hoseok itiraz etti, onun yaşamasını istedi, kabul etmedi ama taeyong sanırım daha inatçıydı. Eline bir anda narkoz alıp hoseoka vurduktan sonra kulağına seni seviyorum demişti. Güzel bir aşktı onların ki, çiçek gibiydi ama hızlı solmuştu bu çiçek... Taeyong o ameliyattan yaklaşık 1 ay sonra öldü. Ve yine son cümlesi Hoseok'a "seni seviyorum" olmuştu.

Bir saniye gözyaşlarımı silip geliyorum.

Geldim. Daha sonra Yeonjun büyüdü, bizimle büyüdü, hyunglarıyla büyüdü, sevgiyle büyüdü...

Bizi seven insan sayısı arttı ve bu açıkçası cidden bizi çok sevindirdi.

Bu anılarımı anlattığım defterde ilk baş Taehyung ile olan konuşmaları koymak istememiştim ama bence böyle daha güzel oldu. Bu defteri tamamlamak için Taehyung ile eski anılarımı tam tamına 15 saat dinledim. Sonuçta Taehyung'un kısımlarını da yazmam gerekiyordu. Gizlice taehyung ile taeyong arasındaki mesajları da çalmış olabilirim. Umarım bunu okurken bana kızmaz.

Neyse size dediğim gibi bugün bir mucize oldu. Size onu anlatacağım ve daha sonra bu defteri bitireceğim. Umarım sevmişsinizdir benim dengesiz yazımı. Umarım sizi güldürmüşümdür, umarım size güzel duygular hissettirmişimdir.