သေခြင်းတရား ယူနစ်ဘား [ဘာသာပြန်]

|၁၈|

"ဒီ​ေန႔က ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေမြး​ေန႔​ေလ...
မရဘူးလား..ဟင္​..."
႐ွီက်င္​းသည္​ အ႐ွက္​မ႐ွိစြာ ​ေမြး​ေန႔႐ွင္​အျဖစ္​ကို
အားကိုးယူလ်က္​ ​ေျပာသည္​။

လ်န္​ကြၽင္​းသည္​ သူ႔အားတစ္​ခ်က္​ၾကည္​့ကာ
ျငင္​းလို႔ရမည္​မဟုတ္​မွန္​း သိ​ေသာအခါ
မတတ္​ႏိုင္​​ေပ။သူ၏လက္​ကို​ေျမႇာက္​ကာ
႐ွီက်င္​းပုခုံး​ေပၚသို႔တင္​လိုက္​ၿပီး ​ေ႐ွ႕သို႔
အနည္​းငယ္​ကုန္​းကာ ႐ွီက်င္​းအား
ဖက္​လိုက္​သည္​။ထို႔​ေနာက္​ ခ်က္​ခ်င္းလႊတ္​ကာ
အ​ေနာက္​သို႔ျပန္​ဆုတ္​ၿပီး ​ေျပာသည္​။

"ကိတ္​မုန္​႔ သြားလွီး​ေတာ့, Gua Yiနဲ႔
တစ္​ျခားသူ​ေတြလည္​း မင္​းအတြက္​
လက္​​ေဆာင္​ပါတယ္​"

​ေပြ႔ဖက္​ပုံမွာ ဝတ္​​ေက်တန္​း​ေက်
တခဏသာျဖစ္​​ေသာ္​လည္​း
႐ွီက်င္​း​ေက်နပ္​သည္​။သူသည္​ အားရပါးရျပံဳးကာ
ဝွီးခ်ဲလက္​ကိုင္​ကို ကိုင္​လိုက္​သည္​။ထို႔​ေနာက္​
သူ​ေျပာ​ေသာစကားသံမွာ ​ေပ်ာ္​လြန္​းသျဖင္​့
အထိန္​းအကြပ္​မဲ့ က်ယ္​​ေလာင္​သြားသည္​။

"ကြၽင္​း​ေ႐ွာက္​ကို ကြၽန္​​ေတာ္​ ဒီ​ေန႔ကိတ္​မုန္​႔စားခြင္​့​
ေပးတယ္​ ၿပီး​ေတာ့ ညစာအဆာ​ေျပစြပ္​ျပဳတ္​​
ေသာက္​စရာမလို​ဘူး"

ထိုအခါ လ်န္​ကြၽင္​းသည္​ မ​ေက်မနပ္​
သတိ​ေပးလိုက္သည္​။
"ဖင္​​ေခါင္​းသိပ္​မက်ယ္​နဲ႔"

"ဟီးဟီး"
႐ွီက်င္​းသည္​ ​ေျပာင္​စပ္​စပ္​ရယ္​ကာ
ကိတ္​မုန္႔​႔ဆီသို႔ အ႐ွိန္​ျမွင္​့တြန္​းသြားသည္​။

တျခားသူမ်ားသည္​ လ်န္​ကြြၽင္​း၏ဝွီးခ်ဲအား
တြန္​း​ေသာအခါ အထူးဂ႐ုစိုက္​ၾကသည္​။
ယခု ႐ွီက်င္​းတြန္​းပုံမွာ အျမန္​ႏႈန္​းက
အရမ္​းလည္​း မျမန္​ မ​ေႏွးသည္​့အတြက္​
သူတို႔လည္​း ဝင္​မစြက္​ဖက္​​ေတာ့​ေပ။
လ်န္​ကြၽင္​းသည္​ ႐ွီက်င္​း၏႐ုတ္​တရက္​
အ႐ွိန္​ျမႇင္​့လိုက္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ ခ်က္​ခ်င္​း
လက္​တန္​းကို ဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​ရသည္​။သူ႔ကိုယ္​သူ
ထိန္​း​ေနစဥ္​ပဲ ကိတ္​မုန္​႔၏ခ်ိဳ​ေမႊး​ေသာ
အနံ႔ေလးက သူ႔မ်က္​ႏွာအား႐ိုက္​ခတ္​လာသည္​။
သူလည္း တျဖည္​းျဖည္​း စိတ္​​ေပါ့ပါးလာကာ
သူ၏ႏႈတ္​ခမ္​းစြန္​းမ်ားမွာ အနည္​းငယ္​
ျမင့္​့တက္​သြား​ေသာ္​လည္​း ႐ွီက်င္​းအား
ဆူပူလိုက္​​ေသးသည္​။