dat heb ik weer....

weg fiets...

gallooj! 

hier ben ik weer!

 vote, reacties en fan mee! :P

hope you like it!!

Xx kirstennn <3

_______________________________________________________________________________

“mam, ik ben thuis!”schreeuw ik door de keuken terwijl ik de achterdeur dicht klap. Ik loop naar de kamer met een zak chips en een glas cola en plof neer op de bank. Kijk om me heen en ontdek ik alleen ben. Jes! Snel pak ik de afstandsbediening en druk de tv aan. dan gaat de telefoon. Aah, en ik zit net zo lekker. Toch sta ik op en zoek naar de telefoon. Eenmaal gevonden (nu klinkt het net of ik eeuwen bezig ben met zoeken. Dan had die persoon al lang op gehangen. Als het wel een persoon is. Misschien is het wel een smurf, die niet bij het lichtknopje kan en nu helemaal in het donker zit!) neem ik op. “hallo?” vraag ik afwachtend op een piep stemmetje met de vraag of ik even langs wil komen om hem te helpen. “liefje, ben je nu al thuis?” helaas, geen smurf maar mijn moeder. “nee, ik heb de huistelefoon mee naar school.” zeg ik sarcastisch. “wie moet er anders op nemen?” ik trek mijn wenkbrauwen op ook al weet ik dat ze het niet kan zien omdat we door de telefoon praten. “ach ja, tuurlijk. Domme ik.” “tis dat je het zelf zegt.” Onderbreek ik haar. “maar waar voor bel je?” “wil je wat voor me doen?” eigenlijk wil in nee zeggen maar omdat ik zo aardig ben… “kun je de kat nog eten geven, de was door draaien en nog even naar de winkel om koffie en thee te halen. En alsjeblieft, hou het huis netjes. Morgen komt je leraar om met mij te praten. Ben benieuwt wat je nu weer hebt uitgehaald.” Ulg, als of ik altijd stoute dingen doe. Oké, ik heb een keer een grote mond tegen hem gehad, gebeld tijdens de les en toen ik hem moest inleveren een pen naar zijn hoofd gegooid, en ik kom altijd te laat in zijn les. Maar kom op, het kan erger…(?) “ja, ik zal kijken wat ik kan doen.” zeg ik en hang dan op. Ik plof weer op de bank. “ik heb alle tijd.”

Even later kijk ik op de klok. Al 5 uur? Waarom gaat de tijd toch zo snel? Niets aan ja. Dan overweeg ik toch maar om naar de winkel te gaan omdat ie over een uur dicht gaat. Ik doe mijn jas aan en stap op de fiets.

In de winkel loop in naar de koffie en thee afdeling. Welke moet ik pakken? Het zijn er zo veel! Ik zoek degene die ik het lekkerst vind en loop naar de kassa. Het is al rustig in de winkel omdat het vrijdag avond is en iedereen voor de tv zit. Had ik ook gekund. maar ja, ik moest perse naar de winkel om spullen te halen voor een leraar die ik geen eens mag! Ik betaal en loop terug naar mijn fiets. WAAR IS MIJN FIETS?!  Ik kijk in het rond maar zie hem nergens staan. lekker dan. Ik zucht. Dit is verschrikkelijk! Nu moet ik lopend naar huis! En dit komt allemaal door mijn vervelende moeder die zelf te lui is om het zelf te halen. Nou ja, ze moet werken. Maar laat mij toch ook eens zielig zijn. Wand dat ben ik op dit moment. Ik kijk op mijn mobiel om te weten hoe laat het is. Half 6, nog een uur voordat mijn moeder thuis komt. Ik begin maar te lopen want hier blijven staan is ook geen optie.

Als ik thuis gekomen ben, hijgend, want het is pittig ver van af mijn huis naar de winkel en omdat ik nog even alleen wil zijn ging ik half rennen. Dus ja, ik was uitgeput. Ik plof neer op de bank. Wil net mijn laptop aan doen en met Melanie gaan  wabcammen als ik de voordeur open hoor gaan. Het is mijn moeder. Ik kijk verward naar haar.  “je zou toch pas over een kwartier thuis zijn?” het is meer een herinnering dan een vraag. Ze knikt en zegt dan dat ze iets eerder weg mocht. Ze loopt de bank en gaat naast me zitten. “wat ben je aan het doen?” vraagt ze nieuwsgierig. Typisch mijn moeder. Altijd willen weten waar ik mee bezig ben. Soms best irritant. Nee, wat zeg ik, altijd irritant. En als ik dan zeg wat haar niet aanstaart begint ze weer over huiswerk en school en mijn cijfers. Alsof dat alles is in de wereld. Een kind mag toch wel lol hebben!? Oké, je toekomst is belangrijk. Maar ik zeg altijd maar: ik zal zien waar het lot me brengt. En als het even mee zit, word ik een miljonair! Ik went een blik naar mijn laptop, maar mijn tas die ik in een hoekje heb gesmeten, naar mijn moeder en weer terug naar mijn laptop. “ehm…mijn ehm…huis…werk?” zeg ik niet echt zeker. ze kijkt me aan met samengeknepen ogen als of ze me niet geloofd, wat wel logisch is omdat het ook niet waar is wat ik zei. maar ze zegt er niets over en loopt naar de keuken. “o ja,” roep ik haar nog achter na. “mijn fiets is gestolen.” Ze draait zich om en blijft even staan. “zeker weer niet op slot gezet?” zegt ze en ik kijk haar beledigd aan. “hoe durf je.”ga ik er op in. “ mij een Beetje zitten te beschuldigen om wat ik niet gedaan he…wel gedaan h…ik heb wel mijn fiets op slot gezet!” zeg ik na een paar seconde na gedacht te hebben over wat nou de juiste zin is en toen besloten heb dat ik het maar makkelijk hou. Ik sta op en loop naar haar toe. “onbeschoft vind ik het. Uitermate onbeschoft.” Zeg ik met mijn kin omhoog en loop dan naar boven met mijn moebiel en laptop in mijn handen.

Als ik net mijn deur van mijn kamer dicht wil klappen, roept mijn moeder nog naar boven: “je leraar komt om 9 uur! Zorg dat je op tijd klaar bent!” tsss, alsof ik om 9 uur nog niet klaar ben. Oké, in het weekend zit ik meestal de hele dag in mijn pyjama. Maar als er visite komt of zo, maak ik me al gelijk klaar als ik mijn bed uit kom. Ik zeg maar gewoon ja en klap dan mijn slaapkamerdeur dicht.

 ____________________________________________________________________________

en en en???

reacties en vote! + heb je een idee voor de naam vvan dit hoofdstuk, meld het meee!

xxx kirsten