dat heb ik weer....

starende katten...

halooooy! 

dit is mijn eerste verhaal dat ik op wattpad zet. nou ja, ik heb er nog wel een verhaal op staan, maar die heb ik met vriendinnen geschreven dus eigenlijk is dit het eerste verhaal van mezelf! :P

ik hoop dat het een leuk verhaal is, want ik probeerde een grappig verhaal te maken. kijken of het gelukt is!

ik had eigenlijk gezegd dat ik het pas ging posten als het verhaal helemaal klaar was, omdat ik veel verhalen niet afschrijf en dan zit je maar te wachten voor een volgend hoofdstuk die er maar niet komt, maar als jullie het leuk vinden ga ik het waarschijnlijk wel helemaal afmaken. maar daarvoor heb ik reacties en votes nodig!! (ik weet geen eens of het wel votes (met een s) is...:P)

 veel lees plezier, en vergeet niet te reageren op dingen zoals: vind je het leuk, vind je het niet leuk (ook erg belangrijk), zitten er spel fouten in, of heb je gewoon iets leuks te zeggen zoals 'hoy!' dan mag dat ook! 

oke, ik stop met praten...anders word dit nog het verhaal.

Xx! kirsten <3

_____________________________________________________________________________

*1* starende katten…

mmmhh..ik win wel! Ja, je kunt me niet verslaan! In ben onverslaanbaar!

“wat doe je?” “ssst! Ik hou een staar wetstrijd!” “ je kan geen staarwedstrijd houden met een kat.’’ “dus win ik automatisch! Kopie kopie…’’ “Maud, ga iets nuttigs doen. zoals je huiswerk.” “mam, IK BEN BEZIG! Dus kun je me nu met rust laten, dat zou ik erg op prijs stellen.” Maar in plaats dat ze me met rust laat, gaat ze naast me op de bank zitten. En natuurlijk schrikt muffin er van en springt weg. Bedankt mam. Ach, ik heb nu wel gewonnen. Mwhahaha! Ik ben onoverwinnelijk!  Ik went me een blik naar mijn moeder, dan naar mijn mobiel, en weer terug naar mijn moeder. Humm..huiswerk, of sms’en?

Huiswerk loopt niet weg. Ik pak mijn mobiel en ren naar boven. Klap de deur dicht en plof neer op mijn bed. Rust. Wat hou ik toch van rust. Niet van te veel rust. Dat gaat me vervelen. Gewoon ik, mijn mobiel en de muziek dat op 100 staat. ik doe mijn mobiel aan  en tik het nummer van mijn beste vriendin Melanie in. “hay wazzaaaap?!” “Maud, zit je achter de computer?’’ “ehm…’’ terwijl ik ehm zeg trek ik een sprintje naar mijn laptop en klap hem open. “…Nu zit ik achter de computer! En, nieuw record?’’ “ sorry, heb de tijd niet bij gehouden.” Puhue, en ik hoopte nog wel dat ik mijn 1 minuut 27 verbroken had… “ ga naar het internet! Snelllll!!!” schreeuwt Melanie terwijl ze staat te springen in haar kamer. “ja?” vraag ik nieuwsgierig. “oké, ga naar de school website.’’ “ja?” nu naar roosterwijzigingen” “ja?” “zie je het dan niet?! morgen, SCHOOLFOTO’S!!!!’’ verschrikt spring ik van mijn stoel. Schoolfoto’s?! dat is het ergste van alle erge dingen! Elke keer ben je je al een week aan het voorberijden op die ene dag van het jaar. je staat de hele dag voor de spiegel om je lach te oefenen. Ben je er helemaal klaar voor omdat je je mooiste kleren aan gedaan hebt en je haar en make-up perfect zit. Is er zo’n stomme fotograaf die een dom grapje maakt en je daarom in de lach schiet en je echt belabert op staat! maar nu heb ik geen week om me klaar te maken, ik heb één avond! “oké, rustig blijven, zo erg is het niet. bekijk het zo, je staat graag op de foto. Dus, het enige wat je hoeft te doen is zoek je favoriete kleren bij elkaar, pak je make-up al zodat je je morgen niet te pletter zoekt en sta morgen iets eerder op.’’ Probeert ze me te kalmeren. Eerder opstaan?! dat word een hel! Ik kan nu al nauwelijks mijn bet uit komen. En ik sta om half 8 op. Ik hang op zonder doei te zeggen en ren naar mijn kledingkast. Ik ruk de deur open en gooi alles eruit dat in de weg ligt. NEE!! Ik heb niets om aan te trekken!

Als een olifant met jeuk storm ik de trap af. “ MAAAMM!! Heb je mijn blouseje gewassen?” maar het enige wat ik terug krijg  is een theedoek naar mijn hoofd. “dat was ook niet echt aardig.” Ik pak de theedoek op en leg hem op de keuken tafel. Dan hoor ik mijn moeder uhum, ja, uhum, oké, ja, uhum, zeggen en dan met haar hoofd knikken. Haar eind zin is tot morgen en dan hangt ze op. “als ik aan de telefoon ben moet je niet gaan schreeuwen. Hoe vaak moet ik dat nog zeggen?!’’ “ehm..nog een keertje, misschien.”antwoord ik bijdehand en ga weer terug naar mijn vraag waar ik helemaal voor naar beneden ben gekomen. “heb jij je huiswerk al af?” vraagt ze dan. Dat is geen antwoord op mijn vraag maar ik zou aardig reageren. Voor de duidelijkheid, ik ben wel          volwassen. Ik pak bijvoorbeeld niet je mobiel af als je niet reageert. “ nee, mijn lieve moeder. Ik heb een noodgeval en jij bent precies wie ik zoek.” Zeg ik terug en kijk haar aan met een zielige blik. Dan vraag ik nog een keer of ze mijn blouseje gewassen had. Hellaas schudde ze nee. F@*K LIFE!!! Weer terug naar boven. Goed, iets nieuws. Mijn gekleurde jeans en mijn roze topje? Of mijn spijkerbroek met mijn spijkerjak? “Iene miene mutte tien pont kaas….ooh eten.  Zouden we pizza hebben? Wat heb ik zin in pizza. Een met ham, of met salami… dat zou ik willen…” ik laat me achter op mijn stoel vallen maar bedacht me niet dat ie wieltjes had. hij rolde naar achter en ik viel op de grond. “auwww!” oké, zoveel pijn deed het niet. Maar ik hou van overdreven doen. Ik krabbel overeind en herinner me dat ik nog kleren moest hebben. Gelijk weer in de stres. O, wacht. Ik had al 2 setjes op mijn bed gelegd. Ik loop weer naar mijn bed toe, kijk even naar mijn kleren en besluit dan het spijkerjasje en mijn spijkerbroek aan te doen. het ziet er stoer uit. Of moet ik er juist lief uit zien? WAAROM KAN IK NIET KIEZEN!? Melanie! Ik spring naar mijn bureau met een sprong en pak mijn mobiel. Zij zal mij helpen. Ik klap mijn mobiel open en toets het nummer ik. (ik zou dat nummer echt een keer moeten opslaan bij mijn sneltoetsen.)  “en, klaar met je kleren?” is het eerste wat ze aan me vraagt als ze opneemt. “nee! En jij moet mij helpen.” Ik haal mijn mobiel van mijn oor een maak een foto van de twee setjes kleren. “ehm…” denkt ze even na en antwoord dan dat ik voor mijn gekleurde jeans en mijn roze topje moet gaan. “wat ben jij toch mijn held!” roep ik dankbaar en hang op. Dan hoor ik een stem vanuit mijn deuropening. “wat is hier gebeurd?” ik draai me om en kijk recht in het gezicht van mijn moeder dat om de hoek verschijnt. Ik lach even onschuldig en buig me dan naar beneden om alle kleren die ik uit mijn kast gesmeten had op te ruimen. Ik heb hier helemaal geen tijd voor! Ik moet alles nog regelen! Ik kan zo niet op de foto! Ehm…Maud, je weet wel dat je pas morgen op de schoolfoto moet. Ja, maar ik wil alles alvast klaar hebben. Het komt allemaal goed, joh. Maak je niet druk. Nee, het komt niet goed. Jawel, niet, jaw…waarom praat ik tegen mij zelf? Ik kijk op de klok. Half 10. Al zo laat? Snel ren ik naar de badkamer om mijn pyjama aan te doen. dan loop ik weer terug naar boven en hang mijn kleren over mijn stoel. Ik ga in mijn bed liggen en doe mijn ogen dicht. Shit, het licht vergeten uit te doen. en ik lig net zo lekker. “MAM!” Geen antwoord. “MAM!” Nog geen antwoord. “M…” “doe eens rustig. Ik probeer te slapen” komt mijn kleinere chagrijnig broertje mijn kamer binnen. “maik! het allerrr allerrr allerr liefste broertje van de hele wereld, en ik heb de geluk dat jij mijn broertje bent waarvan ik zo veel hou e…” “ja,ja, wat moet je?” zegt hij en rolt met zijn ogen. “kun je mijn licht uit doen?” als hij even niets zegt ga ik verder smeken. “alsjeblieeefff…” maar ik kan mijn woord niet afmaken of hij loopt naar de deur en gaat met zijn hand over het lichtknopje. Mmmmhh…slapen. Wat hou ik toch van slapen. Je hoeft helemaal niets te doen. alleen je ogen dicht doen en lekker te gaan liggen. Meer niet. perfect voor mij. Dus ik denk dat ik slapen als mijn nieuwe hobby ga doen. mijn hoofd zakt verder in mijn kussen. Mmmhh…dit is zooo fijnnn…Zzzzzz.

 ____________________________________________________________________________

dat was hoofdstuk 1!! 

hoop dat jullie het leuk vonden. dit was mijn verhaal.... nee grapje, er komt nog veeeel meer! nou ja, hoop ik. (hopelijk jullie ook...:P) 

vergeet niet te reageren en op de vote knop te drukken want dat maakt me happy!!

Xx! kirsten <3