dat heb ik weer....

op weg naar de afgrond...

haaaay! 

ben ik weer! (nu moet je op staan en applaudisseren...:P)

dit is hoofdstuk 2, dus geniet er van en lach maar, ookal kijkt iedereen je vreemd aan omdat je lacht om een dom verhaaltje. toe maar, het is leuk! 

eigenlijk moet je gewoon ergens gaan staan waar veel menzen zijn en dan gewoon zonder enige reden beginnen te lachen. en dan stiekem filmen hoe de mensen reageren. of ze zelf ook beginnen te lachen, of je alleen raar aan kijken en verder lopen, of je een duw geven zodat je op de grond vald dan beginnen te lachen en weg lopen alsof er niets gebeurd is.

oke, daar begin ik weer. ik moet echt wat minder onzin gaan praten..

veel plezier met hoofdstuk 2 en vergeet niet te reageren en een vote te geven! (en als je er 2 kan geven, geef er 2! :P)

Xx! kirsten

_____________________________________________________________________________

*2*  ………………

“gaaaaaaaaaaaappp” ik strek me uit en kijk op mijn wekker. “ WATTT?!?” ik spring over eind en ben gelijk klaar wakker. “verslapen! Hoe kan dat nou? Ik had toch…oh..door mijn nieuwe hobby ben ik helemaal vergeten mijn wekker te zetten.” Snel sprint ik naar mijn stoel om mijn kleren aan te doen. Oké, een been door broekspijp, andere been door broekspijp. Nee, dit klopt niet. ik kijk naar mijn benen die ongeveer half in een broekspijp gepropt zijn. Ik probeer de ene er uit te halen maar omdat ik niet echt heel geweldig handig ben beland ik op de grond. Ik graai blindelings naar mijn mobiel die op mijn bureau ligt. Maar ik kan hem niet vinden en besluit dan toch maar op te staan. tot mijn verbazing kan ik hem ook niet vinden als ik opgestaan ben en met mijn ogen over het bureaublad glijd. “OMG! MIJN MOBIEL IS ONZICHTBAAR!! O, wacht,” Ik draai mijn hoofd om en zie hem op mijn kastje liggen. “daar ligt ie.” Met mijn benen nog steeds in een broekspijp hup ik naar het kastje. Zie op mijn klok dat het al half 8 is en dat ik over een kwartier weg moet. Weer in de stres (Ben niet goed bezig, jongens…). Ben ik zo lang bezig geweest om mijn broek –een soort van normaal-  aan te krijgen?! snel doe ik mijn broek goed aan, pak mijn shirt en ren naar beneden. Als ik de keuken binnen kom en de koelkastdeur open ruk om een appel te pakken… appel? Ik zit blijkbaar verkeert.. ik klap de deur weer dicht en loop naar het aanrecht om een appel uit de fruitschaal te graaien. Dan loop ik naar mijn moeder die ondertussen ook in de keuken gekomen is om haar een kus te geven en pak tegelijkertijd mijn tas van de keukentafel. “moet jij niet opschieten? Het is al 20 voor. Over vijf minuten moet je weg z…” “ja ja. Ik weet het, dus ga aan de kant!”onder breek ik haar en ik krijg een verwart gezicht terug. “okee…(?)” hoor ik mijn moeder nog mompelen als ik onderweg ben naar de kamer. Make-up. Ik kijk op de klok ook al heeft mijn moeder net nog gezegd hoe laat het was. Dan kijk ik in de spiegel met mijn mascara in mijn hand. Doe ik op school wel. ik prop mijn make-up in mijn tas. Daarna ren ik naar de deur. Tas vergeten. Weer terug naar de kamer. Tas pakken. En weer naar de deur. Trek mijn lange rode jas aan, doe mijn apen muts op en loop naar buiten (wel eerst de deur open gedaan natuurlijk). Pak mijn fiets uit de schuur en fietst weg.

Als ik op school aan kom is het verdacht rustig. dan graai ik mijn mobiel uit mijn broekzak en zie dat het al vijf over acht is. Nee hè, te laat. Ik loop naar de conciërge om een briefje te halen. “en,” begint hij. “hoe komt dat dan?” even val ik stil maar heb dan een hele goede reden in mijn hooft. “nou meneer de conciërge,” begin ik heel onschuldig” “mijn bed was heel eenzaam. Dus dacht ik, u vind het vast niet erg dat ik mijn bed nog even gezelschap hou. Maar ik had niet gerekend op wat er tijdens mijn fietstocht naar school allemaal ging gebeuren. Er kwam namelijk een enorme tornado en die blies me zo helemaal naar China. Maar ik moest weer terug naar school, want ik vind school toch zo belangrijk, omdat ik niet wil dat ik later op straat beland en uit de vuilnis bak eten moet snapt u. ik heb het namelijk helemaal niet zo op beestjes en insecten. Dus