dat heb ik weer....

missie mislukt deel 2.

hey...

weetje...ik ben een slecht persoon. en ik ga er geen eens meer sorry voor zeggen want dan kan ik net zo goed daar een hoofdstuk over maken.

ja ik ben een slecht persoon..

wel een leuk dingetje: ik ga naar 1D!! leuk man :D 

ook ben ik een loner...en das echt waar. school sucks. mabye is het karma omdat ik jullie zo lang laten wachten...

over school geproken, onze muziek leraar denkt dat we wel een heel liedje kunnen schrijven + componeren in 2 week. wat gaat er in die gast zijn hoofd  om?! ik bedoel kom nou... ik heb het ook daarom niet af.

in iedergeval, hier is een hoofdstuk :) geniet er van :) 

ps, sorry als er wat schrijf fouten in zitten. ik kan het na lezen, maar dat zal waarschijnlijk toch niet helpen. er komen dan misschien wel meer fouten in. :P

xx

pps. we zagen vandaag twee gastjes die naakte paspoppen op een fiets knoopten. wtf!? mhahaha

_____________________________________________________________________________________

“weet je eigenlijk wel welke kleur je je kamer wilt?” vraagt Alex terwijl hij naar de schappen met verfblikken kijkt. Ik haal mijn schouders op.

“ehm…nope”

“nou, zou je daar niet over na denken dan?” lacht Alex. Waarom lacht hij om alles wat ik doe? Het is niet irritant hoor maar het is gewoon…vreemd… ik bedoel, zo grappig ben ik nou ook weer niet…misschien ben ík wel gewoon vreemd…nah, ik ben echt dood normaal.

“ehm….nou…ik denk dat ik...ehm…” ik kijk naar de kleuren en denk na welke ik het mooist vind.

“wat dacht je van deze?” Alex pakt een verfblik waar de kleur licht blauw in zit. ik denk even na.

“het is wel een mooie kleur…”

“..maar?” ik kijk hem niet-begrijpend aan

“maar wat?”

“komt er geen maar?”

“nee…”

“hmm okee” we kijken weer naar de verfblikken die daar netjes op kleur gesorteerd op 4 rijen onder elkaar staan.

“we kunnen ook leuk iets cools op de muur tekenen…”stel ik voor.

“kan… zoals?”

“ehm…ja iets.”

“ehm okee. Waar hou je van?” vraagt Alex. Daar hoef ik echt niet over na te denken!

“veel. Eten, slapen, koekjes, lasagne, kip, kleuren, random shit, muziek, pizza, fantasie, kleren,…-”

“genoeg dus.” Ik knik.

“dus we tekenen een zingende groen-roze kip met een trui aan die op een eenhoorn zit die een lasagne koekje eet terwijl hij slaapt met allemaal sparkels er om heen en vliegende koeien en vliegende pizza’s.” Ik schiet in de lach maar bedenk me dan dat dat nog helemaal niet zo’n slecht idee is.

“joa! Doen we! Okee, dus we hebben nodig.. roze, groen, die ene die je net in je hand had blauw, geel, zwart, rood en wit. We hebben thuis nog rood, wit, geel en zwart dus we hoeven alleen nog roze, groen en die blauw te kopen. Okee lets go!” ik wil weg lopen maar Alex houd me tegen.

“moeten we dan niet eerst de kleuren pakken voor weggaan?” ik draai me om en loop terug.

“eh..ja. okee.” Ik pak de licht blauw, een knal roze en een knal groen. We lopen naar de kassa. Als we aan de beurt zijn betaal ik de verfblikken en daarna lopen we de winkel uit.

“okee, dus we tekenen op de grote lege muur gewoon de unicorn en de kip en alles er om heen en zo, en dat maken we op de andere muren gewoon vliegende koeien en vliegende pizza’s.” stel ik vooraan Alex, maar een stem achter ons bemoeit zich er mee.

“vliegende pizza’s en unicorns, is dat niet een beetje kinderachtig.” Lacht de stem. We draaien ons om en zien Kai met twee andere gasten.

Okee….dit was waar ik bang voor was.

Waarom universum?!! Waaarooooommm?!?!?!?

Ulg okee, ik kan er nu niet meer onder uit…balen man.

“nee. Das niet kinderachtig. Het is cool. Al weet jij vast niet wat de definitie van het woord ‘cool’ is.” Kaats ik terug. hij holt met zijn ogen.

“dude-”

“ik ben altijd nog een meid”

“i don’t care. Luister, ik weet dat je er nog steeds mee zit met onze breuk. En das oke. Wat ik ben natuurlijk heel leuk en alles. En Jasmin vind het vast niet erg dat jij met mij om gaat-”

“ze heeft het uitgemaakt he” zeg ik genietend. Hij wil wat terug zeggen maar doet het vervolgens niet.

“laat maar. ik dacht dat je me misschien nog terug wou, aangezien ik nu weer beschikbaar ben snap je”

“of je wilt gewoon mij terug.” concludeer ik.

“nee laat maar, ik ben vergeten dat je die kneus naast je al hebt.” Alex kijkt me niet-begrijpend aan.

“ik ben haar vriendje n-” voor hij ‘niet’ kan zeggen onderbreek ik hem.

“ehmm. Ja. Inderdaad. Wat hij zegt. en we moeten maar eens gaan. hopelijk niet tot ziens! Doeei” ik trek Alex mee aan zijn arm en ren weg.

“wat was dat?” vraagt Alex als een al wat verder gelopen zijn. ik doe maar net alsof ik achterlijk ben, wat altijd mijn oplossing is.

“eh..wat bedoel je?” hij kijkt me met een ‘je weet heus wel wat ik bedoel’ blik aan.

“waarom zei je dat ik je vriendje was?”

“dat zei ik niet. ik kapte je alleen af dus eigenlijk zei jij het.” dis ik hem.  

“ja maar…ulg.” Yes! Okee en nu snel op een ander onderwerp voordat hij iets kan zeggen.

“ik heb honger”

“wat? maar we hebben net gegeten!” zegt Alex verontwaardigt.

“net? Het is echt wel meer dan een uur geleden hoor! Daarbij was het meer een tussendoortje dus wat nou gegeten”

“noedels is gewoon eten hoor.” Lacht Alex. Ik zucht. wat hij wilt…

We slaan de hoek om en ik zie mijn huis al in de verte. Oke, das niet waar, er staan andere huizen en bomen voor, maar ik weet dat ie er staat.

Als we bij mijn huis zijn gearriveerd (whaha dat woord moet ik echt niet gaan gebruiken! Het is zo niet mij! mhaha) lopen we direct naar mijn kamer.

“goed, laten we de muren eerst wit maken en dan blauw er overheen dan word het effect mooier…volgens mij…kat het ergens gelezen..of je moest eerst rood doen maar dat hebben we niet dus we doen wit.” Zeg ik en pak twee witte verfblikken uit mijn ouders hun kamer. twee moet wel genoeg zijn vind ik.

Ik loop terug naar mijn kamer en maak een van de twee verfblikken open.

“is het niet handig als we ook kwasten en rollers hebben?” merkt Alex slim op. ik knik, trek een sprintje naar beneden, de garage in en zoek naar kwasten.

Eens denken…ze moeten hier ergens liggen…

Ik haal wat spul uit kastjes en laatjes en vind dan ergens onder in een doos drie kwasten, twee rollers en een dooie muis. Arme muis…ach ja, keb kwasten, en daar ging het me om. Ik pak de kwasten en rollers en loop terug naar mijn kamer.