dat heb ik weer....

bitchy!

gjalloooh! 

hebben jullie het al gezien? ik heb boven de 2000 lezersss!!! i'm sooo happy now! op de een of andere mannier gaat het nu opeens heel snel! en daar ben ik jullie zoooo ontzettend dankbaar voor! dus bij deze: BEDANKT ALLEMAAL, IK WIL JULLIE ALLEMAAL KNUFFELEN! maar dat kan niet dus knuffel jezelf maar...:P 

hoofdstuk 19 alweer! tjongejonge wat gaat dit snelll...gma gma

hoop dat jullie hem leuk vinden (al vind ik hem zelf eigenlijk een beetje saai..maar dat doet er nie toe!) en vote, reageer en ik vind het leuk als je fan van me word! dus doe dat en veel plezier met lezen 

Xx!!

_____________________________________________________________________________

“wakker worden..” hoor ik vaag. “word waker..” nog een keer. Het klinkt van heel ver weg. Met zo’n vage ego, weet je wel...

“word nou wakker. Straks ben je te laat voor het eten.” Eten?

Gelijk zit ik overeind. Alex zit naast mijn bed en kijkt me met een grijns aan. “ik wist wel dat je wakker zou worden bij het woord ‘eten’.”

“duhuh, ik heb honger!” ik stap mijn bed uit, pak wat kleren en loop naar de badkamer. “wel op schieten, kantine gaat over twintig minuten dicht.” Hoor ik Alex zeggen. Wat?! zijn ze gek geworden?! Het is vakantie! Dan hoef je niet vroeg op te staan! en ik kan al helemaal niet binnen tien minuten eten! Laat staan me binnen tien minuten klaar maken!

Ik zucht en kleed me snel aan, doe mijn haar en poets mijn tanden. Make-up doe ik wel voor dat de les begint. Of in de les, whatever…

Als ik klaar ben pak ik mijn mobiel van mijn nachtkastje en stop hem in mijn broekzak. Dan loop ik achter Alex aan richting de kantine.

“bedankt dat je op me hebt gewacht..” zeg ik tegen Alex. “natuurlijk. Anders had je nooit kunnen eten” daar heeft hij gelijk in. ik had de kantine ander nooit op tijd gevonden. 

We lopen de eetzaal in en ik kijk om de heen. het ziet er eigenlijk net zo uit als op school. alleen dan kleiner, minder kleurrijk, en er staan tafels die lijken op picknicktafels maar dan vierkant in plaats van rechthoekig…

We sluiten achter aan in de rij. Ik pak een dienblad en wacht tot ik bij de broodjes kan. Ik pak een bord en een mes en als ik bij de broodjes ben pak ik twee croissantjes. Bij het beleg pak ik een kuipje met jam en zoek een plaatsje. Alex achter me aan. we gaan zitten aan een leeg tafeltje ergens in het midden.

“haai, deze plaats is al bezet.” Hoor ik een stem zeggen achter me. Alex zucht en legt zijn broodje neer. Ik draai me om en kijk recht in een bal foundation met licht blauwe vlekken waar normaal de ogen horen te zitten en bij de mond een knal rode streep. Oh wacht, het is gewoon een persoon met veel te veel oogschaduw en lippenstift.

 “komt er nog beweging in of moet ík zorgen dat er beweging in komt.” Zegt ze bitchy. Dus doe ik toch gewoon bitchy terug.

“kan je daar wel voor zorgen dan?” haar gezicht betrekt even maar ze herpakt zich weer. “op rotten. dit is onze plek.” “oh, sorry. Ik zag er geen naam staan of zo, mijn fout.” Zeg ik sarcastisch. “ik geef je drie seconden. Ben je dan niet weg, dan zorg ik er voor dat je van deze vakantie niet meer zult genieten.” Dreigt ze. “ah, dat is volgens mij ook niet echt de bedoeling van zo’n kamp. Wel?” oehhoehoe, Je had het gezicht van haar moeten zien! “ga weg, ik wil me kunnen vermaken, zonder jou in mijn buurt.” “oh ik vermaak me wel.” Oké, ik ga van binnen helemaal stuk. Dit is geweldig! Ze zucht hoorbaar, pakt mijn croissantje en vermaalt hem in haar vuist. Ik schut mijn hoofd als teken dat ze dat niet had moeten doen, nog steeds wel met een fake glimlach. “kom nooit aan een beer zijn eten als ie honger heeft.” “oeh, wat gebeurt er dan? Nou?” zegt ze sarcastisch met een zielig gezicht. “daar kom je nog wel achter.” Glimlach ik duivels en ga verder met mijn andere broodje. Achter me hoor ik en ‘oah’ – je weet wel, zo’n oah wanneer ze haar zin niet krijgt en vervolgens tuttig weg loopt.- en ze loopt tuttig weg. Ik kijk naar Alex die naar zijn eten kijkt en zijn lach probeert in te houden. Dan schut hij lachend zijn hoofd en gaat verder met zijn eten. Ik volg zijn voorbeeld.