✅ 𝐒𝐈𝐋𝐄𝐍𝐓 𝐑𝐎𝐎𝐊𝐈𝐄

CHAPTER 40

Nagpaalam na kami kay Sakuragi para umuwi. Napag desisyunan ng buong team na dadalaw sila tuwing linggo kay Sakuragi kasama si Satomi at Sasaki..

"Ayoko pa umuwi sa bahay wala sila Mama at Papa." seryosong sabi ni Kiyota.

"Ayoko parin umuwi samin tatalakan lang ako ni ate hehehe." ngiting sabi ni Fukuda.

"Kailangan ko na umuwi hinihintay ako ng asawa ko." sagot ni Maki.

"Wow asawa hahaha." ngiting sabi ni Sendoh..

"Kailangan ko na din mauna may date kami ni babe hehehe." ngiting sabi ni Fujima saka nagpaalam kasama si Hanagata.

"Buti pa sila." nalulungkot na sabi ni Kiyota.

"Alis na rin ako may lakad kami ni Giezel." sagot ni Jin saka nagpaalam na rin...

"Grabe iniwan tayo! mabuhay talaga ang mga single hahahaha." natatawang sabi ni Sendoh..

Nakatingin lang kami ni Rukawa kanila Sendoh habang naglalakad. Nahihiya parin ako sa kanya alam kung ganun din sya sakin..

"Malamig ba?" tanong ni Rukawa.

"Hindi naman." nahihiya kong sabi..

"Haruko nasaktan ba kita ng sobra?" seryosong tanong ni Rukawa.

"Wala na yun Rukawa." sagot ko..

"Babawi ako sayo!." seryosong sabi nya..

"Salamat hah." ngiti kong sagot..

"Pwede ko ba hawakan ang kamay mo?" tanong nya.

Napaka gentleman ni Rukawa dahil hindi ito yung lalaki na bigla na lang mangyayakap nagpaalam pa sya sakin! ganito pala sya ka gentleman gusto ko pa sya makilala kung sino ba talaga si Kaede Rukawa..

"Sige." nahihiya kong sabi...

Hinawakan ni Rukawa ang kamay ko at binitbit nya ang dala ko. Napaka lambot ng kamay ni Rukawa at napaka lamig din! hindi ko alam kung nanaginip ba ako pero sana totoo to lahat..

"Yung iba dyan hindi na single hahaha." nagpaparinig na sabi ni Mitsui.

"Hahaha sino kaya yun?" nang aasar na sabi ni Sendoh..

Hindi na lang pinansin ni Rukawa ang pang aasar ni Sendoh at Mitsui. Ang totoo napaka saya ko lalo na ang puso ko dahil sa mga narinig ko mula kay Rukawa., sana lang hindi nya bawiin lahat yun at masaya ako dahil nakikita kong masaya rin si Sakuragi.

"Mag aaral kapa ba sa america?" seryosong tanong ni Rukawa.

"Oo pero matagal pa naman yun." nahihiya kong sagot..

Biglang nalungkot ang mukha ni Rukawa! ayaw nya ba akong umalis? Ayoko sya makitang malungkot kaya gagawin ko ang lahat para sumaya sya habang nandito pa ako. Gusto kong sabihin sa kanya na hintayin nya ako...

"Malungkot ka ba?" tanong ko.

"Ayos lang ako. Ayokong hadlangan ang pangarap mo! sana mag ingat ka dun dahil wala ako para alagaan ka." naka yukong sabi ni Rukawa..

"Mahihintay mo ba ako?" tanong ko..

"Oo." tipid nyang sagot sakin.

"Rukawa ayaw mo ba akong umalis?" naiiyak kong tanong dahil nalulungkot sya.

Hindi ito sumagot at niyakap lang nya ako. Napaka higpit ng yakap ni Rukawa at alam kung umiiyak din sya! bakit ba kami nag iiyakan dapat masaya kami...

"I'm sorry Haruko." umiiyak na sabi ni Rukawa.

"Bakit ka nag sosorry?" tanong ko.

"Alam kong wala akong karapatan na pigilan ka pero ayoko umalis ka! ayokong iwan mo ko." seryosong sabi nya habang umiiyak..