Chapter 47

335 11 3
                                    

Chapter 47

My whole body was shaking after what Mark did. I make a step away from him and went back to Chelsea's position. He's still smiling while I make a step forward but before I can successfully leave, he winked.

Halos lahat ay gulat na nakatingin sa'kin. Nakaawang ang mga labi nila at hindi makapaniwala sa nakita nila.
All of their attention was on me like I was a murderous.

Nakayuko akong bumalik sa pwesto kung saan kami nakapwesto nila Chelsea at Aileen. Their stares will mean alot.

I took a deep breath and sigh.

"Anong eksena 'yon? Ba't may paglaplap?" bulgar na pagsasalita ni Chelsea ng marating ko yung pwesto nila. I just rolled my eyes and gave her stares.

"Shut up," I exclaimed. She laughed. Kinuha niya yung poster ni Line at winagayway ng marinig ang announcement ng emcee.

Sandali akong huminto ng makita si Eris na nakatayo hindi kalayuan sa pwesto ni Line.

He's looking at me. I can't even move on my position.

Huminga ako ng malalim.

I should focus on Mark and I shouldn't distract myself because of Eris' existence.

Nandito ako para kay Mark—para suportahan siya. Hindi para kung saang bagay.

The game began to start when the announcer announced all of the  players for this Intramurals. Galing 'yon sa isang private school hindi kalayuan dito. Matatangkad silang lahat at halos parang nagdaan sa matagal na training. They all looked prepared. I know I should not tell this but this will be a hard game for Mark's team.

Nagkamayan na ang magkabilaang team. Pagkatapos ay pumito ng malakas yung referee to finally start the game.

Halos mapuno ng hiyawan ang buong gymnasium ng mapunta ang bola sa team nila Mark. Agad na nakuha 'yon ni Mark sa kalaban at ipinasa kay Line. Dahilan para mamatay kaka-cheer itong si Chelsea ng magkaroon ng unang puntos ang team nila.

Nakatayo lang ako doon habang tinitignan sa malayo ang seryosong mukha ni Mark habang naglalaro. Hawak yung poster na ginawa ko para suportahan siya.

I smile a little when our eyes met. I positioned the poster and wave it for him to noticed it. I don't know if he's aware that I madly staring at him the whole time.

I form a word using my mouth saying 'you can do it'—That make him more energetic inside the court.

"I love you," he mouthed and make a heart shape using his finger. Then, he began walking. Dahilan para maghiyawan ang mga taong nakapalibot sa'kin.

"Ehem. Ang landi," bulungan nila Aileen sa gilid ko pero hindi ko sila pinansin.

Alam kong maraming tao sa loob ng gymnasium pero bukod tanging sa kanya lang nakatuon ang mga mata ko. Noong oras na 'yon parang mga cliché na eksena sa pelikula. In every moves he make getting slower in my eyes. It gives me so much admiration towards him. It felt good seeing him happy. He really want this. This is his passion. And I can do anything to support whatever he wants to do.

He smile then avoid my stares after.

Tumakbo siya para agawin ang bola sa kalaban. Alam kong naiilang siya na nandito ako sa loob ng court habang pinagmamasdan siyang naglalaro. I already told him na hindi na lang ako pupunta so he won't be distracted pero ayaw niyang pumayag. It would be better not to play kung hindi rin raw ako manonood. He wanted me to watched his game and witness his victory. I hope manalo sila!

Determinado ang bawat team na makamit ang championship dahil ang school namin ang may hawak ng title last year interms of basketball wins.

And it will be part of their success once they defeat our school who wins every fucking year.

Prank Gone Wrong (Contract Series #1) (COMPLETED)Where stories live. Discover now