Prank Gone Wrong (Contract Series #1) (COMPLETED)

Chapter 28

Chapter 28

Huminga ako ng malalim habang nakapaloob parin ako sa braso niya. Nakasandal yung magkabilaan niyang kamay sa locker kaya na-trapped ako.

I can't speak any words to say or to describe what I was feeling right now. It's my first time to confess out what I feel for someone.

"G-Gusto kita. Gusto mo rin ba 'ko?" malat ang boses ko habang tinatanong siya. There is a possibility na hindi naman talaga niya ko gusto, he was just attracted but not in love. Kaya kahit walang kasiguraduhan kung ano yung nararamdaman niya para sa'kin, naglakas loob ako.

"Sorry but I don't like you..."

My jaw dropped.

Hindi ako makatingin ng diretso sa mga mata ni Mark. First confession, binusted ako!

"Please, stop giving false hope to someone if you don't feel the same way---" He put his forefinger on my lip.

"I don't like you because I started to love you, Ms. Rio Crizel Mallari Hechanova." he said in airy yet manly voice. My heart pounding hard. Teka lang! Hindi ako prepare sa ganito! I looked somewhere. Para kong nalulunod sa mga titig niya.

Halos mapatalon ako sa gulat ng iniangat niya yung baba ko paharap sa kanya.

"Mark..."

Pulang pula na yung pisngi ko. Gusto ko na lang hilingin na lunukin ako ng lupa sa kahihiyang natatamo ko ngayon. Walang tigil sa pagkislot ng bwisit kong puso.

Pinagmasdan ko yung halos perpektong niyang mukha. Yung hulmado niyang panga at ang kulay asul na mistulang dagat niyang mga mata. Bakit ng nagbigay ang itaas ng magandang katangian halos siya na yata ang nakasalo lahat?

"Hindi sapat na sabihin ko lang na mahal kita. I can marry you right now if your parents allow me to. Let's settle down."

"Mark! We're not ready for that."

Tumawa siya ng mahina. Mas lalo lang tuloy akong naakit sa paraan ng pagtawa niya.

Tumigil siya.

"But seriously..." Tinignan niya ko sa mata. "Let's make this thing real."

I bit my lower lip.

"But how about the contract. Paano na yung pinag-usapan natin?"

"We don't need to act. We don't need to follow what's written on the contract. Let's break the rule."

He was about to kissed me again when my phone suddenly rang and when I looked at it, it's my Mom. Agad ko siyang tinulak palayo para sagutin yung tawag. Pinagmasdan ko yung pag-igting ng panga niya dahil sa pagkainis sa ginawa ko. Nakayukom ang mga palad niya habang halata ang pagkadismaya sa mukha. Ang cute talaga niya kapag naiinis!

Napangiti ako dahil sa naging reaksyon ni Mark.

"Yes, mom. I'm on my way home. Just wait for me." I end the call. Bumalik ako kay Mark but I'm five meters away from him. I just watched him giving me death glare. Anong ginawa ko sa'yo? Umiwas ako ng tingin.

It's kinda awkward.

"Aalis na 'ko. Pinapauwi na ko nila Mom. May sasabihin daw sila sa'kin."

"I will bring you home, babe." Fuck that endearment! Akala ko masasanay na 'ko sa tawag niyang 'yon pero hindi parin pala. Lalo na't alam niya na kung anong nararamdaman ko para sa kanya.

"N-No thanks, Mark."

"Babe," he exclaimed. "You should call me 'babe' from now on."

I burst out on laughing. Nagsalubong yung kilay niya kaya huminto ako sa pagtawa. Hindi ko lang talaga mapigilan dahil seryoso pa yung mukha niya habang sinasabi yung call sign namin. Ano bang sinasabi niya?