The Lollipop Project [Gen L Society #1]

Chapter 11

Generation Lonely

"Pa, sorry hindi ko nasagot agad ang tawag mo."

Vacant period namin ngayon at nakita ko ang missed call ni papa kanina. Nakaupo lang ako sa may harap ng building namin habang naghihintay ng klase namin. Busy si Hailey sa pag-ayos ng kilay niya sa tabi ko habang ang ibang kaklase namin ay nag-aaral para sa exam namin sa Microbio.

"Okay lang, anak. Ano'ng gusto mong kainin para sa hapunan? Wala akong shift mamaya."

"Pa, okay lang. Ako nalang ang magluluto. Alam kong pagod ka na."

"Anak, minsan na nga lang tayo magkasamang kumain. Pagbigyan mo na ako." Napansin ko ang pagpigil niya ng ubo habang kausap ako.

"Okay lang po ba kayo?"

"Nasamid lang ako, anak. Ano, kumusta pala si Kell?" Pinaalala pa talaga ni papa ang bestfriend ko. Ngayon tuloy gusto ko ulit siyang makita.

"Okay naman ata siya. Huli niyang text sa akin kahapon eh busy raw siya."

"Ah ganun ba. Oh, siya sige. Ipagluluto kita mamaya ng paborito mong dinakdakan."

Napangiti ako agad. "Naks. Gutom na tuloy ako." Si papa talaga ang may pinakamasarap na dinakdakan. Sunod lang yung luto nung yaya nina Kell.

"Love you, anak."

"Love you, too, pa."

Nang ibaba ko na ang tawag, may nakita akong lalaking tumatakbo at paparating sa direksiyon namin. Pamilyar ang mukha nito sa kabila ng kulay rainbow niyang polo shirt at pink na pants.

"K!" Tawag ng paparating na weirdo sa akin kaya napayuko ako.

Ramdam ko ang mga titig ng mga kaklase ko sa akin. Tinaas ko yung makapal kong libro sa mukha ko para hindi niya ako mahanap.

Maya't maya pa ay may naramdaman akong mabigat sa balikat ko. "Koko, help me," bulong ng lalaki sa tabi ko.

Binaba ko yung libro na hawak ko at nilingon yung katabi ko na tinaas na rin ang ulo mula sa aking balikat. "Ano na naman ang kailangan mo, André? At bakit ganyan ang suot mo?"

"It's that stupid dare!" He muttered under his breath. "Sa tingin mo ba magsusuot ako ng ganito?"

"Kung anu-ano kasi ang pinaggagawa niyo diyan sa fraternity niyo," I told him off.

"Bagay naman," Hailey commented, suppressing a laugh.

"It's not funny." André continued to cling onto me, hurting my arm.

"Pinapahiya mo 'ko, André. Magbihis ka na nga." Pinilit kong alisin ang hawak niya sa braso ko pero sadyang malakas siya kaya nanatili pa rin siyang parang tarsier sa tabi ko.

"Kailangan kong dumaan dito sa building nyo."

I turned to him in confusion. "Oh, tapos?"

"Baka makita ako ni Audrey," bulong nito sa akin.

Huminga ako nang malalim para hindi ko mabatukan itong lalaking 'to. "André, may klase pa kami kaya please lang, tumakbo ka nalang kasi hindi kita masasamahan diyan sa kalokohan mo."

"Koko, akala ko ba magkaibigan tayo?" André whined.

Aba at nakuha pang mangonsensiya?

"Ihatid mo na 'yang bata. May isang oras pa naman tayo para sa next class natin."

Nilingon ko si Hailey at pinanliitan siya ng mata. "Magre-review pa ako," excuse ko.

"Hindi mo naman kailangang magreview. Ang galing mo kaya sa Microbio," Hailey stated.