Whatever It Takes

Chapter 36

"I love you," he whispered to my ear.

I smiled at niyakap pa siya lalo. Kasalukuyan kaming nakahiga sa kama ko. We made love again after what happened kanina sa kitchen.

"I love you too," I whispered back.

Hatinggabi na at inaantok narin ako. I decided to sleep and when I woke-up, I found myself alone in my bed.

Tumingin ako sa paligid at sa katawan kong ngayon ay wala ni isang saplot. Napangiti ako nang maalala kung ano ang nangyari kagabi.

Siguro nakaalis na si Alvaro ngayon at naroon na sa campo. Hindi ko na iyon pinagtakhan dahil ganoon naman talaga ang trabaho niya.

Thoughts last night made me blush. Did we just made love? Thinking about it made my heart beats faster.

Dumiretso agad ako sa bathroom para maligo. It hurts down there but the thoughts last night comforted me that, that was all worth it.

Mamayang 9 AM ang punta ko sa Ospital and it's already 8:30 kaya nagbihis na ako ng damit. Nagplano akong hindi na mag-breakfast dahil ganoon naman talaga ako. Coffee lang okay na.

When I walked outside my room nagulat ako nang makita si Alvaro na nagluluto at mukhang patapos na ata dahil nakapatay na ang stove.

"I thought you already left," I said at lumapit sa lamesa.

"Breakfast?"

Nginitian ko siya at umupo na lamang sa upuan. Maybe this morning is an excemption. Mukhang kakain ata ako ng agahan. Thinking that he cooked for me mas ginanahan ata akong kumain.

"Thank you," I said when he served me food.

Sabay kaming kumain at minsan ay napapatingin ako sa kaniya only to find out that he's staring at me. Muntik pa tuloy akong masamid sa pagkabigla.

"Hindi ka ba pupunta sa campo?" I asked to break the silence.

"Mamaya, pag-alis mo," sagot niya.

When we finished eating, I voluntered to wash the dishes pero ayaw niya.

"Huwag na. Mabasa pa 'yang damit mo," he said. At sa huli ay wala akong magawa.

Nagsipilyo nalang ako at nang matapos ay nakita ko siyang tapos nang maghugas at kasalukuyang nagpupunas ng hand towel sa kamay.

Pumasok siya sa kuwarto ko at maya-maya ay lumabas na ng damit at handa nang umalis.

"Nga pala, next week babalik na akong States," pagpapaalam ko sa kaniya. I feel like, he should know it.

"Hindi ka na babalik?" Tanong niya.

"Babalik pa naman ako. I'll just settle things there and I'll go back here. Yun nga lang hindi ko pa alam kung kailan ang balik ko," pag-aamin ko.

"I'll go with you then," sabi niya at umunang naglakad sa akin.

Sasama siya? Talaga?!

"Tara," pag-aya niya.

Tumango lamang ako at sumunod sa kaniya. Sumakay ako sa sasakyan ko at siya naman ay sa kaniya. Pareho kaming umalis at pumunta sa aming kaniya-kaniyang trabaho.

Nang makarating ako sa Ospital ay hindi matanggal ang ngiti ko at ang mga ala-ala kagabi.

Papunta ako sa office ko nang magsalubong kami ni Vince.

"Vince!" Gulat kong sambit nang makita siya.

Naalala ko kasi ang sabi ni Nyx na siya ay asawa ni Tania. Hindi ko inexpect iyon.