I Secretly Married The Campus Heartthrob [EDITING]

032

Chapter 32 ♡ Elixa Gly

~Someone's POV~

Bumaba na ako sa eroplanong sinasakyan ko at nag lakad. I'm finally here. I smiled. Hindi na ako makapag hintay na makita ko sya ulit. Months had passed and it's time to me to comeback.

Nang nasa labas na ako, nakita ko na ang kapatid ko. Nilapitan ko sya at nag beso-beso kami. I miss my sister.

"Are you ready? And are you sure that you'll do this?" She asked. I've already told her what I'm going to do to make him mine again.

"Yeah. Why not? I'm sure that my plan will work. He will be mine again." I said to her.

You'll going to be mine again. Just wait and see.

~Justine's POV~

Tinignan ko si Jessica. Kanina pa 'to naka-tulala. Parang tanga lang.

"Hoy Jessica Romero!" Sabi ko sakaniya at sinampal yung kaliwang pisnge nya. Pero mahina lang naman yun, promise!

"Ano ba Justine?!" Tanong nya sa'kin.

"Bakit ka ba naka-tulala dyan? There's only 10 minutes left bago mag bell tapos hindi ka pa kumakain." I said to her. She sighed. Ano kayang problema netong kambal ko?

"10 minutes nalang?!" Sigaw nya sa'kin. Kanina pa 'to sumisigaw! Mga babae nga naman. Tss.

"Hindi. Tanga! 30 minutes pa. Tss. Tumingin ka nga muna sa relo mo." Sabi ko sakaniya at uminom ng tubig. Tumingin naman sya sa relo nya at napa-buntong hininga ulit.

"Jessica, ang baho ng hininga mo! Abot dito oh!" Sabi ko at nag takip ng ilong.

"Letche Justine ha! Tigil-tigilan mo ako." Sabi nya sa'kin at umirap.

"Nagjo-joke lang naman eh! Atsaka bakit ba kanina ka pa tulala dyan?" Tanong ko sakaniya.

"Ha? Wala naman. Na-miss ko lang si Ate." Sagot nya sa'kin pero alam kong hindi lang yun eh.

"Atsaka? Ano pa?" Tanong ko ulit sakaniya.

"Anong ano pa? Wala na." Sabi nya.

"Lokohin mo na lahat, wag lang akong kambal mo. Spill it." Sabi ko sakaniya. She let out a big sigh agaib before she start to tell about what's bothering her.

"Yung restaurant dyan sa tapat ng school ano kasi may nagta-trabaho doon tapos natapunan nya ng toyo yung bag ko nung isang araw. Yung nag paiwan ako? Ayun, edi syempre nagalit ako kasi ang baho na ng bag ko. Atsaka lagot na naman ako kay mommy. Sasabibin na naman ni mommy ganito ganyan so sabi ko sakaniya, kailangan nyang bayaran yung bag ko. Sabi naman nya wala daw syang pera at lalabahan nya nalang yung bag ko. Nag sorry din sya. Then sabi ko paano nya lalabahan kung kailangan ko 'to kaya ang sabi ko nalang kapag hindi nya nabayaran yung bag ko sa loob ng isang buwan, ipapa-fired ko sya sa trabaho nya." Kwento nya sa'kin.

"Bakit mo naman kailangan pang pabayaran ha? Pwede mo namang sabihin saakin tapos pwede namang mag paliwanag kay mommy diba? And why did you said to that guy that you'll going to fired him because he just not pay your bag?" Tanong ko sakaniya.

"Eh kasi nga nagalit ako! Hindi ko naman sinasadya yun. Atsaka patapusin mo muna ako okay? So eto nga, pumunta ako ulit dyan sa restaurant kahapon to say sorry to him nga at kukunin ko nalang din yung bag ko. Pagpunta ko doon, tinanong ko yung manager kung nasaan nga yung guy na yun at sabi nya nasa hospital daw. Tinanong ko naman kung bakit, dahil daw sa Tatay nya. Napag alaman kong may cancer yung Tatay nya. Stage 3. Buti nalang mabait yung manager nun at sinabi saakin kung saang hospital naka-confine yung tatay nya. Atsaka binigay nya din yung name nung lalaki. Pumunta na ako sa hospital kasi hindi naman masyadong malayo yun tapos nag tanong ako doon sa nurse edi ayun nga nakita ko yung room nung tatay nya. Yung window nung room na yun ay transparent so nakita ko yung nangyayari sa loob. Umiiyak yung guy kaya naawa naman ako. Ayun. Hindi ko nga alam kung nakalabas na yung tatay nya eh. Kaya nagaalala ako." Sabi nya saakin.