What happened to us? Season 1

11 - Author's POV | In short, tapang tapangan ang peg.

11 - Author's POV | In short, tapang tapangan ang peg.

 Welcome new readers! :)

ZEDXXX’S POV Naku ha. Napapadalas ang POV ng ibang chuchu. Dapat si Corr lang ‘to eh. Para medyo pamystery effect. LOL. Pero dahil sabog si Corr at wala sa sarili ako muna. :> Anyhoo, alam kong gustong gusto niyo na malaman ano ba talaga ang nangyari kung bakit sila nag break ni Corr, bakit siya iniwan ni Presbi bigla sa ere or bakit di siya nagparamdam… AND WHAT HAPPENED TO THEM. (Yes, masingit lang! Haha)

Alam ko and I’m so sorry if nacoconfuse pa kayo… Pero like I said sa una pa lang, Maglalaro sa present and past yung WHTU, kaya ayun… medyo hindi ko ibibigay ng sunod sunod yung mga nangyari sa past. Bits by bits para pasuspense. Lol. Basta. Edi pag binigay ko na tapos na agad di ba! HAHAHA. Enjoy niyo lang muna yung mga chapters :) Maiintindihan niyo din, sa mga susunod na Update ;) Pero pag sobrang gulo na like super super gulo na talaga sabihin niyo lang, confuse pa lang naman kayo di ba? So… tuloy na tayo? HAHA. Dami kong alam, seryoso. HAHAHA.

Ok ok. Ako na talaga. Actually kaya ako ang magpPOV kasi nandito si Pochi. :> Wala eps lang. HAHAHA. Hindi seryoso, kaya ako yung nagPOV para medyo gumaan yung WHTU. Ang bigat pag si Corr ang POV eh. Lol. Ang drama lagi ni ateng.

Teka. Quota na quota ha! Third update in a row! Woo.

**

So… 6:18 PM na at on the way na sila Corr, Kyle and Pochi sa Universal for their meeting. Kasamang umuwi ni Kyle si Pochi sa condo niya, galing din kasing school yung isa, kaya ayun sabi ni Kyle sabay sabay na.

“Psst.” Bulong ni Pochi sabay tapik ng palihim kay Kyle, kahit na hindi naman talaga palihim. -_-  Kita kayo ni Corr mga ungas.

Nasa likod siya nakaupo, while si Corr naman ang nasa harap. Hindi na siya mapakali, simula kasi ng dumating sila ni Kyle sa condo eh wala ng imik si Corr at para bang tulala na wala sa sarili. Hindi naman sa bago sa kanya yung mga ganitong pangyayari, yung tahimik at tulala si Corr. Sa sobrang pagkaemo nitong babaeng ‘to ay medyo nasasanay na silang banda pag may moments siyang ganito. Okay okay. Hindi siya emo, basta madami lang siguro kaemo-emo na nangyari sa buhay niya.

“Let her be.” Bulong ni Kyle kay Pochi na kanina pa nakaforward sa upuan.

Kahit si Kyle ay hindi na rin mapigilan yung pagkawala sa mood. He doesn’t have any idea kung bakit ganito bigla si Corr. Kanina lang eh magkatext pa sila. Nagiinisan at nagpabili pa siya ng Bannoffee pie na hindi naman niya kinain.

Lagay mo na lang sa ref. Baka malate na tayo. That’s what she said.

Kahit na nagaalala na siya and all, he didn’t push anymore. If she doesn’t want to tell him what’s up, he’s not going to force it out. He knows Corr, magsasalita din yan pag di na niya kaya.

Pero dun siya nagaalala, yung masyadong strong personality ni Corr. Yung tipong, I can handle this shit, chill lang kayo. The problem is, hindi naman niya talaga kaya. She’s fragile… we know it and she knows it too, but she’s trying too hard to be tough. Pero hindi talaga.

 In short, tapang tapangan ang peg.

Quarter to seven na nang magpark si Kyle sa harap ng Universal. Lalabas na sana sila ni Pochi nang biglang nagsalita si Corr… after that awkward drive.

“Guys… I’m sorry in advance.” She said, without even facing them.

“Para san?” Pochi asked as he lean forward.