What happened to us? Season 1

36 - Sorry? May nagagawa ba yung sorry mo?

zedxxx: sorry for the mistakes, didn't review it. Nagtype lang ako ng nagtype. I'm so stress sa work and I badly need to post this para malet go ko na yung moment. #Labo.

Anyway, don't forget to follow me at twiiter @zedxxxofwp - mas madalas ako jan magupdate lol. For teasers and random chuchu. 

Vote, comment and let me know what you think.

(Super stressful week guys :( I'm sorry if it's crappy.) *group hugggg

36 – Sorry? May nagagawa ba yung sorry mo?

“I'm broken, do you hear me?I'm blinded, cause you are everything I see.”

Lumipas ang mga linggo’t mga araw ng di ko na namamalayan. Naging busy ako right after ng Christmas at New Year vacation break namin (I spent the whole vacation mostly with Presbi and his family, nagstay din kami ni Presbi overnight sa ospital para samahan si Mommy.).

I almost forgot how bitchy Glenda – our manager – is dahil sa haba ng vacation na binigay niya sa banda namin (Not long for some but mahaba na ito para sa amin na ginto na kung ituring ang isang day off.) I’m not sure if naawa ba siya sakin since naospital ako at over fatigue ang dahilan, or dahil sumama ang image sa publiko ng Universal pati na rin niya nang mapabalita ‘yun. Nagulat nga kaming lahat na wala siyang tinanggap na new year’s gig para puntahan namin. ‘you need to rest, magiging hectic ang schedule after new year dahil sa nalalapit niyong concert, and besides, spend time with your loveones and family.’  She told us during the year-end gathering ng Universal para sa artists nila bago magbakasyon. (Sus. May nalalaman pa siyang ganon, eh last year lang ay dalawang new year’s gig ang binook niya para sa banda. Wala pa doon ang kinabukasan na interview at guestings. Halos pikit na lang ang tulog naming lahat ‘non!)

“I'm dancing alone, I'm praying,That your heart will just turn around”

Since ilang linggo na lang din ang natitira at first concert na namin ay intense ang bawat rehearsal namin. Aside sa fact na parepareho kaming perfectionist ay halo halong emotions din ang nararamdaman namin bawat araw na lumipas. Kabadong kabado kaming lahat dahil hindi namin alam kung ano ang magiging resulta ng concert na ‘to.

Naging maganda naman ang preparation period nitong mga nakaraang buwan dahil na din sa mga sponsors na gusto magpondo ng concert namin. Plus points na lang daw ang ticket sales namin na nagreach ng seventy five percent target ticket sales one week after releasing the tickets.

Ngayon ay lumagpas na kami sa target ticket sales, kaya biglang dagsaan ang mga sponsor para humabol at magpondo sa event. Isa pa nga dito ang firm nila Sprite – na lalong nakahatak pa ng ibang sponsors.

“And as I walk up to your door,My head turns to face the floor,Cause I can't look you in the eyes and say.”

It was better than we expected. Sobrang daming nangyayari na halos ika overwhelm naming lahat. It’s great! Really. I don’t know if it’s because of the fans who continue to support us or sadyang swerte lang kami. Naging maganda ang first phase ng concert namin.

Although kahit maganda ito ay hindi pa din kami mapirmi. Mas lalo itong dumagdag sa kaba namin araw araw. For Pete’s sake! Ang taas taas na ng expectations ng mga tao sa concert namin. Lahat ay excited at para bang talk of the town ang nalalapit na concert namin. At habang lumilipas ang araw at nalalapit ang concert ay ganon din ang mga add ons na ginagawa ng productions para pakulo sa mangyayaring concert.