SERA

Bölüm 30. Emrah'ın ihaneti.

"Bu kadar sabırsız olman hoşuma gidiyor aslında, şimdi odaya geçelim de dersimize başlayalım."

Emrah'ın arkasından takılarak her zamanki gibi koridorun sonundaki odaya gittik, hiçbir şey yoktu tamamen boştu oda.

"Evet sen de biliyorsun ki bu son dersimiz, hiç bitmesini istemediğin tek ders şimdi odaklan ve seninle konuşmama izin verme.."

Emrah'ın dediği gibi odaklanıyorum ama nasıl bir şeyle karşılaşacağımı bilmediğim için aklımdan başka şeylere geçirsemde nafile sadece Emrah"ın bana ne tür bir zihin kapama dersi vereceğini düşünüyordum.

"Sen Sera'sın seni yok edicem."

hiçbir şekilde benimle konuşmasına engel olamıyorum. Bunu kısık sesli söylemişti bu Emrah değildi. Tedirgin olduğumu belli etmemeye çalıştım..

"Seni öldüreceğim."

Emrah gözümün içine baktı.

" İyi misin odaklanıyor musun? "

"O sendin değil mi? Sen konuştun Emrah"

" Evet bendim merak etme."

"Beni yok edeceğini söyledin."

"Sakin ol sadece odaklan, ne olursa olsun hangi durumda olursan ol, benim konuşmama izin verme. "

odaklandım gözlerimi kapadım ve açtım Emrah'ın gözlerinin içine baktım.

" Evet Sera başara biliyorsun tekrar deneyeceğiz"

Gözlerimi gözlerimden ayırmadım Emrah'ın havaya kaldırdım

"Dur sakin ol sadece bu bir eğitim korkma"

dedi O anda Emrah'ı yere indirdim ve bütün gücüm gitmişti. Babam  odaya girdiğinde beni yerde gördü ve koşarak yanıma geldi

" Ne oldu burada, onun neyi var?."

elimden tutarak beni ayağa kaldırdı.

" Sadece birazcık yoruldu,  çıkarsanız derse devam edeceğiz. Yarım saate işim biter."

Dediğinde babam odadan çıkmıştı.

" Hadi kalk tekrar deneyeceğiz "

Emrah yine konuşmaya başladı, onun gözlerinin içine bakıyordum  odaklandım ve benimle konuşmasına izin vermedim dediği gibi olmuştu, sadece başka şeyler düşünüyordum hiçbir şekilde onu duymuyor, kendimle gurur duydum. Bir anda Emrah alkışlayarak;

" İşte bu, işte benim öğrencim,  bu kadar ders yeter.Sera sana itiraf etmem gereken bir şey var "

gözlerinin içine baktım.

"Tam 2 haftadır buradayım sürekli hemen hemen her gün."

Ellerimi nazikçe tuttu sadece şaşkınım ne yapacağımı bilemedim.

" Bak seni yaşatacağımı düşünüyorsan yanılıyorsun."

elimi hemen çektim , bunları bana nasıl söyler, dersi bitirmedikmi acaba.

"Ders bitmedi büyük ihtimal."

" Söylediklerim tamamen gerçekler. Ne kadar güçlü olduğunu öğrendim. Senin ne kadar güçlü olduğunu gördüm. Güçlerini kullanmana izin veremem. "

Kendimi biraz geriye çektim. Söylediklerinden hiç birşey anlamamıştım. Bu bir ders miydi? Yoksa şuanda gerçeklerini telefuz ediyordu. İkilemde kalmanın verdiği duyguyla yüzüne sert bir şekilde baktım.

"Ders saatimiz doldu ve şuan bana söylediklerin gerçek ise buna çok pişman olursun."dediğimde kendimi duvarda bulmuştum.Nefes alamıyorum ve hareket edemiyorum. Neye uğradığımı şaşırmıştım. Çırpındıkça canım daha yanıyor, ona karşı  nasıl karşı geleceğimi bilmiyordum. Öğremdiğim onca eğitim hiçbir işe yaramıyordu.