Wala akong update next week ah? Dami kong gagawin. Sinasabi ko na para walang magtanong. Thank you. :) And omaygad, see you tomorrow sa PAI Fair! Team Gino. Alam na bwahahaha =)))
Sana magsilabasan na ang ghost voters at silent readers. Thank you. Sensya pala sa cussing parts. =)))
-----------------------------------
CHAPTER 42.
DANIEL'S POV
No...
Hindi pwede...
Kath...
Baby Daniel Jr...
Para akong nasa ibang mundo habang sinusundan ang stretcher sa ospital kung nasaan si Kath...
Duguan at walang malay.
Lord, please, wag niyong hayaang mawala sila sakin.
Wag niyo silang hayaang mamatay.
Ako na lang, ako na lang ang kunin niyo.
Dinala siya sa E.R. at nakita kong isasarado na nila yung pintuan.
"Papasukin niyo ko tangina!"
"Mr. Montenegro please calm down. Wag kayong magwala dito."
"DON'T TELL ME TO FCKING CALM DOWN! Yung asawa ko nabunggo! Ano ba?! Ano ng nangyayari sa kanya ha?! Bakit ayaw niyo kong papasukin?!"
"I'm so sorry Mr. Montenegro pero kailangan niyo munang maghintay dito. She's in her fragile state. We're sorry but we can't let you in."
"E mga wala rin pala kayong kwenta e! Kailangan ako ng asawa ko! Hindi niyo ba yun maintindihan ha?!"
