Dedicated to Jade. Hi Jade, mwahaha! Chos lang sistorrr. PBB Teens tayo forevs haha loveyou! :"*
Daig ko pa womanizer. Sorry sa 700+ na napaiyak ko! Ang gwapo ko talaga. Wahaha joke! Kilalang-kilala niyo na ko diba? Diba diba diba? Kalurks. Eto lang ah, ROM-COM writer ako.
Sana naka-black and white attire kayo for the funeral...
-------------------------
CHAPTER 30.
KATHRYN'S POV
WEDDING DAY
DJ please... DJ... Don't leave me...
Tinignan ko ang babaeng may kasalanan ng lahat ng 'to.
"Hayop ka Bea! Napakawalang-hiya mo!" sigaw ko habang hawak-hawak pa rin si DJ. Tulo ng tulo ang luha ko sa pag-aakalang patay na si DJ.
DJ, please... Don't leave me... Please...
Bigla niyang nabitawan ang baril niya, at napahawak sa bibig niya habang nakatingin kay DJ.
"Masaya ka na ba?! Ha?! Na pinatay mo ang taong mahal mo?!"
"Di ko sinasadya! Ikaw dapat ang tinamaan hindi siya!
"Kapag namatay si DJ, humanda ka sakin." I said with a threatening voice.
Nagulat ako ng bigla niyang kuhanin ang baril niya at itutok 'to sa ulo niya. Tulo ng tulo ang luha sa mga mata niya.
"I'm sorry John..." pero bago niya pa ipaputok 'to, biglang may pumigil kay Bea na di ko kilalang-lalaki, kasunod sila Tito Rommel at ang ibang pulis.
Nakita kong pinosasan nila si Bea na kanina pa nagwawala. And for the first time, nakahinga ako ng maluwag.
"Tulong please! Kailangan ko ng tulong!"
Lumapit naman sakin ang isang pulis at pinakawalan ang nakataling kamay ko. Pagkatapos, agad kong niyakap si DJ.
"DJ please gumising ka... please!" niyugyog ko siya ng niyugyog pero di siya gumagalaw. Nilagay ko ang tenga ko sa puso niya at hindi pa rin tumitibok ang puso niya...
